Sencil Kadın

~ Yağmur Yağıyor ~

Bir kış günü gelmiştin .

Bana geldiğin gün çiçekler açtı kış mevsimini aldırmadan
Senin bana gelme şerefine kaldırıldı tüm kadehler .

Güneş mutluluktan yaktı kavurdu tüm ülkeyi .

Eridi buzlar .

Yeniden başkent ilan edildi Ankara ...

Bir bahar akşamı gittin benden ,

Çiçekler solmuştu , açmayacaklardı bir daha . Yerin dibine girdiler hüzünlerini yaşamak için .

Tüm dünya yas tuttu senin benden gidişine .

Ay ve Güneş dünyadan uzaklaştı üzüntüden ,

Dünyaya hüzünlü bir karanlık çöktü .

Senin bunları ruhun duymadı ,

Bilimsel düşündün hep ..

Bulutlar dayanamadı ve sağanak sağanak boşaldı gözyaşları .

Ve sen ,

Senin yüzünden ağlayan gökyüzüne bakıp ,

" Yağmur yağıyor "

Diyip geçtin ..