Sencil Kadın

~ Bir Sensiz Geceden ~

Azizim ,

Ben yine bu gece sendeyim .

Bağışla ,

Cılız , üflesen uçacak kelimelerin arasına yazıyorum huzurlu hasterim olan adını .

Kağıda seni her anlatacağım an kalem ve kağıt mutlu olur , kurşun kalem hiç bitmez ve kağıt dolmazdı .
Seni daha çok yazmamı isterlerdi .

Konu sensizliğe gelince kalem ve kağıt aradan sıvışıp kaçmak isterlerdi . Sözde tükenmez kalem , daha ilk cümlede çaresizce tükeniyordu . Kağıt ıslanırdı kendiliğinden bilirim ki ağlardı . Yırtıldı sonra da .

Sensizlik böyledir işte .

Gözlerine meftunum.