Ruj izinin kaldığı bir izmarit,
Birde onu tutuşturduğun kibrit.
Geçmesine rağmen onca vakit,
Hala duruyor yerinde sabit.
Bir onlar kaldı hatıra,
Kokusu sinmiş her yana.
Kıyamadım alıp atmaya,
Götürür diye anılar kapısına.
Vuruldu anılarıma asma kilit.
Kırıp açması çok mu basit.
Kalmadı elimde hiç ümit,
Demeseydim keşke, çık git.
Sen gidince böyle oldu işte,
Kaldık kitli kapının eşiğinde,
Sen varsın anıların bitişiğinde,
Anahtarda senin ellerinde.
Ekrem Gökbulak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNA, sadece bir yansıma
PoesíaBir kelimeye bin anlam yükleyip Bin kelimeyle bir seni anlattım Ne kelimelere, ne cümlelere sığdın Arada bir gözlerimden sızdın..
