Neden? Neden sevmenin sonu hep hüzün durağında bitiyor? Mutluluğu elde avuçta tutmak bu kadar mı zorlaştı? İnsan dediğin kıymet bilmiyor . Kime açtıysam kırılgan ruhumu, her seferinde bin parçaya böldüler. İnat ettim kendim topladım dağılan parçalarımı. Güçlüydüm ben toparlayabilirdim. Yine sevdim sonra, yine onlarca fedakarlığa göğüs gerdi yüreğim. Ulan kırılgandım taşa döndüm. Duygularımı dışa vuramayan, taştan farksız insana döndüm. Ağlamak istedim boğazımda kaldı. Sevinmek istedim kursağımda kaldı. Kala kala geldim işte buraya. Bundan sonra bi başımayım, ruhum da yüreğim de bana emanet.
