#8:♣ Güvenmen için ... ★

152 22 18
                                    

Ben gözerimi bile kırpmadan karşımda ki çıplak Uras' a bakarken o sanki çıplak olması çok normalmiş gibi domates salatakıl doğruyor . Bu şaşkınlık halinden çıktığımda zar zor

" Ne kahvaltısı Uras ? " diyebildim

" Dedim ya teşekkür kahvaltısı diye " bu çocukta ki sakinlik beni deli edecek

" Uras sen delirdin mi ? Bu halde kahvaltı mı hazırlanır ? Yürü git üstüne başına bir şey giy " dedim vücuduna bakmama ya çalışarak . Ama üzerinde sadece benim mavi mutfak önlüğüm varken pekte mümkün olmuyor .

" Haaa o mu ? Sabah kalkınca uyku sersemliği ile su döktüm . Kurusun diye de odaya bıraktım " dedi . Orta da ki masanın arkasandan çıkarak karşıma geçti ve çok normal bir şeymiş gibi bir yandan salatakıl yerken bir yandan da bana laf anlattı

" Yani bu durum sana göre normal . Öyle mi ? " kafasını sallayıp yemeye devam edince

" Lan insan başkasının evinde çıplak dolaşırmı ? " dedim kendimi tutamayarak .

Ben sinirli bir şekilde Uras'ı izlerken Uras kahkaha atmaya başladı . Ta ki ben susturana kadar .

" Ne çıplağı Yağmur ? Ne diyosun sen iyi misin ? "

" Ne diyosunu varmı işte git pantol falan giy diyorum " dedim . Ama onun attığı kahkahalarda az önce bağırırken ki özgüvenim eksilmeye başlamıştı

Kahkahalarına bir süre ara verdikten sonra benim yanıma doğru gelmeye başladı .

" Hayal aleminde ne kuruyorsun bilmiyorum ama ... " deyip üzerinde ki mutfak önlüğünü çıkartmaya başladı . O çıkartırken ben bir yandan gözümü kapatıp bir yandan da açmaması için bağırmaya başladım .

" Yağmur . Eğer biraz daha bağırmaya devam edersen aşşağı katta ki adamların içeri dalacak o yüzden bağırmayı bırak ve bana bak " dediğini tabiki de yapmadım ve arkamı dönüp yürümeye başladım . Ama önümü görmek için gözlerimi açtığım sırada Uras beni kendine çevirip 32 diş sırıtan yüzünü bana gösterdi .

" Bıraksana oğlum . Dayak yemeye mi hevessin ? "

" Yağmur bağırmak yerine altıma bak . Yoksa zorla yaptıracağım " bu kendini ne sanıyor ya

" Sen kendini ne sanı- " daha sözümü bitirmeden Uras beni omuzuna attı . Şortu ile karşılaşınca az önce çocuğa neden çıplaksın dediğim için yerin dibine girmek istedim .

" Gördün mü ? Senin önlüğün uzun olduğu için altımda ki şort görünmüyor ve sanki çıplakmışım gibi görünüyor . Sadece t-shirtim yok "

Dedikten sonra beni tekrar yere indirdi ve sırıtmasın kaldığı yerden devam etti . Benim diyecek bir şeyim yok iken onun benimle biraz daha dalga geçmek istediği yüzünden anlaşılıyordu .

Ama işler onun istediği gibi gitmedi ve telefonum çaldı .

" Telefonum " ben Uras'ın yanından olabildiğince çabuk kaçmaya çalışırken çalan telefonun mutfakta olması müthiş bir tesadüf oldu (!)

" Ne zaman cevap veremesen telefon çalıyor ? Farkında mısın ? " o tezgaha yaslanıp bana ilk tanıştığımız geceden alıntı yaparken ben tekrar mutfağa girip telefonu açtım . Arayan annemi Konya'ya anneannemin yanına götüren şoförümüz idi . Kısaca rapor verdikten sonra yaklaşık 15 dakika önce annemi ve kardeşimi eve bıraktığını söyledi .

Telefonu kapatıp tezgahın üzerine koyduktan sonra tekrar çalınca bu defa arayanın Baran olduğunu gördüm ve bekletmeden hemen açtım

" Efendim Baran ? "

Baba MesleğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin