MILLENNIA

Chapter Four

A/n:Hala first time to.K.sana magustuhan niyo,this is it,eto na talaga ,ang totoong simula ng lahat lahat.Brace yourselves for a very heartbreaking moments you could never imagine,Huwag niyo sana akong patayin pagkatapos nito.hihi.Click the vedio above para mas maramdaman niyo yung emosyon.Kamsa❤❤

This is it pancit.

---------

Bakit ganun nuh,bakit napakasakit ng umasa?Pero bakit ganun,bakit kahit alam nating masakit talaga,patuloy pa rin tayong umaasa?

Umaasa na sana, kahit papaano ay mamahalin din tayo ng mahal natin.Umaasa na sana pwede pa.

Minsan naiisip ko,na ang tanga tanga ko,Hindi na lang kasi ako nakuntento na nakilala ko lang siya,na naging kaibigan ko lang siya,kahit alam ko na dati pa sa sarili ko na malabo talagang magkaroon ng 'kami',hindi pa rin ako nagpaawat sa gusto ko.Ayan tuloy napala ko.Wasak si puso.

Pero hindi eh,hindi katangahan yun,dahil kung mahal mo ang isang tao dapat,masaya ka kung saan siya sasaya.Masasaktan ka kapag nasasaktan siya,mas nanaisin mo pang,ikaw yung masaktan kaysa siya yung masaktan...

Yung tipong sasaluhin mo yung ano mang bagay na gustong manakit sa kanya.

Ako kasi yung taong kapag nagmahal,walang dahilan o kung anu pa man,di ko nanaisin na hilingin ang isang bagay para sa sarili kung kapakanan.

Di ako yung tipo ng tao na kapag nagmahal,babaguhin mo lahat ng nakasanayan ng isa,kesyo 'ganito ,ganun, ganyan. Dapat eto yung gawin mo,eto dapat suutin mo,Hindi ganyan,tigilan mo yan,'.kung baga sa isang salita,dapat magbago siya o ikaw kasi hindi na tulad ng dati na malaya kayong magpasya ng walang ibang inaalala.Dahil nga may 'Kayo' na.

Oo masasabi nating ang sarap sa pakiramdam kapag ganun,na may isang taong handang magbago para sayo.

Pero naisip ko...