Space

190 47 2
                                    

Isang linggo na rin kaming nandito kay Kuya Eren and I'm staying in my old room. Di ko alam I just want to be alone right now. Napabayaan ko na si Jace, si Ate Leonora na ang nag-aasikaso sa kanya ngayon. Ilang araw na rin masakit ang tsan ko at pinapabayaan ko lang. Nakahiga lang ako maghapon, crying my eyes out.

One time, pinasok na ko ni Kuya Eren sa kwarto. We agreed na wag muna sabihin kay Kuya Erwin ang sitwasyon namin ni Levi.

"Andyan si Levi. Hinahanap ka."

Nakaupo ako sa kama. Hawak ko ang baso ng gatas na dinala niya rin para sa'kin. Nakatitig lang ako sa baso ko.

"Rae?" Hinawakan niya ko sa binti. "Makakasama na sa inyong mag-ina yang ginagawa mo. Puro gatas ka lang. Kumain ka ng maayos."

"Kuya Eren?"

"Ano yun Rae?"

Simula pumunta kami dito, ngayon lang ako nakaharap ng ganito kay Kuya. Lagi kasi akong umiiyak.

"Why do you think ginawa niya yun? Kapatid ka niya. You know how his mind work."

He sighed. "First of all Rae. He really loves you. Kaya ka nga niya pinakasalan eh. And he's really sorry about what happened. Pero kung akong tatanungin mo.. Hindi niya kagustuhan tong nangyayari sa inyo. Someone wants your marriage destroyed."

"Who do you think have the deepest grudge with you two?" Dagdag niya ng hindi ako magsalita.

Inisip ko, pero wala akong maisip.

"Sarah. And Miguel. Right?"

"Why?" Para akong robot.

"Because of you guys, napatay si Hopper at nakulong si Miguel. Levi and Hopper had a very long history of hate with each other. At siguradong, isa man sa kanila ang may pakana nito."

"Pero bakit? Ganun ba kasama yung ginawa namin para sirain nila kami ng ganito? Di ba, mas masama yung ginawa nila sa'min? Halos mamatay kaming dalawa di ba? I will never look at Levi the same as before. All I can see is him, kissing Sarah. Naiisip ko. When they made love with each other, yung ginagawa din ba namin ginawa rin nila? Ni ayoko na ngang hawakan si Jace kasi nakikita ko sa kanya si Levi. Nasasaktan ako kuya." I want to cry, pero parang natuyo na ang luha ko.

"Rae."

"Kuya. Di pa ba ko sapat sa kanya? Ginawa ko naman lahat di ba? Hindi naman ako naging masama sa kanya. Pero bakit?"

"Rae, nagkamali man si Levi. Pero alam naman nating hindi niya kagustuhan yun. You need to be strong. May anak kayo. For the sake of your family, maging matatag ka. Ikaw ang dapat magpakatatag ngayon Rae. Sa'yo siya humuhugot ng lakas ng loob ngayon."

In the end, hindi ko pa rin hinarap si Levi. And as always, katabi ni Kuya Eren si Jace matulog sa gabi.

😫😫😫😫😫

Ilang araw ko ng hindi macontact si Rae at Levi. Si Eren naman, busy din. Nasa La Union kami ng pamilya ko ngayon dahil inaayos namin ang Captain La Union Branch.

One morning, I decided to call Rae. Si Jace ang sumagot.

"Jace?"

"Tito gwapo! San ka tito gwapo? Asan si Ate Clary?"

"Andito kami sa La Union nak. Si mommy?"

"Sad si mommy tito. Lagi siya iyak. Wawa mommy." May lungkot sa boses niya.

Nagtaka ako. "Si Daddy?"

"Sa house."

Ha? Bakit? "Asan kayo nak?"

Always (A LeviHan Fan Fiction - Selfish Heart Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon