Let it snow (Compleet)

Let it snow 3

Ik keek recht in de ogen van Stefan. Hij loopt naar me toe en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. We staan buiten. De drukte van het café is te horen. Ik kan het nog steeds niet bevatten wat er net gebeurd is. Wil ik dit eigenlijk wel? Kom op Axelle, Dit meen je toch niet! Nu ineens zeggen dat je het niet meer wilt?! Hij heeft dit wel voor jou gedaan! Wees lief en geef hem een zoen! Ik schuif de gedachtes weg. Dat durf ik helemaal niet. Toch blijven de gedachtes in mijn hoofd spoken. Ik heb nog nooit zoiets voor iemand gevoeld. Waarom doe ik dan zo? Romeo en Alyshia komen ook naar buiten gerend. Ze lachen en hebben een glas wijn in hun hand. 'Axelle gaat het?' vraagt Stefan zachtjes. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Dit is allemaal nieuw voor me. Ik ben nog nooit echt verliefd geweest. Het leek wel of hij mij energie gaf. In alles wat ik deed werd ik vrolijker. Stefan keek mij vragend aan. Ik knikte. Bas stond in een hoekje te dansen met een meisje en Alyshia was ook in gesprek. Ik voelde me zo ongemakkelijk op dit moment. Stefan was met Romeo aan het praten en ik zat wat op mijn mobiel te scrollen. Ik wilde graag naar huis. Om na te denken. Ik tikte op Stefan's schouder. 'Mag ik naar huis' zei ik zachtjes. Hij leek verbaasd maar herstelde zich snel. Hij knikte en snelde naar binnen om onze jassen te halen. Al gauw kwam hij terug met onze jassen en ik deed hem vlug aan. Ik was eigenlijk best moe. We waren net de straat uit gelopen toen mijn telefoon ging. 'Hallo met Axelle'. Er klonk geruis. Ik wilde net op gaan hangen toen ik ineens stil stond. Stefan keek me vragend aan. 'Axelle je spreekt met je moeder. Waarom heb je nog niets van je laten horen? Ik heb daar recht op' zei ze boos. 'Uhh Ik had het druk' stotterde ik. 'Axelle, Dat zeg je elke keer! Je kan ook gewoon bellen of emailen hoor' antwoord ze boos. 'Ik ben nog wel je moeder' zegt ze er nog achteraan. 'Een moeder die niet om haar kind geeft' mompel ik. 'Wat zei je Axelle?' vraagt ze. 'Niks en nu moet ik ophangen' zeg ik kil. 'Ik wilde je nog uitnodigen om met kerst hierheen te komen' vraagt mijn moeder lief. 'Ik kijk wel' brom ik voordat ik ophang. Stefan kijkt nog steeds vragend aan maar ik kijk weg en loop met flinke stappen door. Heel de weg zeggen we niks tegen elkaar. Ik was boos. Nu ineens wil ze wel kerst met me vieren. Dacht het niet. Toen we bij mijn voordeur aankwamen gaf ik Stefan vlug een zoen op zijn wang en deed de voordeur met een klap dicht. Hij leek verbaasd en liep toen weg. 'AGGGGGHHHHHHH' schreeuw ik. Waar was ik toch mee bezig? Alles leek tegen te zitten. 

Die avond stuurde ik Stefan een berichtje. 
Sorry van daarnet. Wanneer kunnen we weer afspreken? x A 
Ik legde mijn mobiel weg en dacht aan het voorstel van mijn moeder. Had ik daar wel zin in? Ik kende daar toch niemand. Maar ja, Anders krijg ik weer ruzie met mijn moeder en daar heb ik nou niet echt veel zin in. Ik wist het gewoon even niet meer. Ik besloot maar te gaan slapen en morgen verder te kijken. Het is wel je moeder. 'Een moeder die niets om me geeft' fluister ik boos. Ze nodigd je uit! Dat is al heel wat. Waarom eigenlijk? Ik deed mijn pyjama aan en ging in mijn bed liggen. Wat zou Stefan aan het doen zijn? Ik mis hem nu al. Kan dat? Een uur geleden zag ik hem nog. Mijn telefoon piepte. Als je er zin in hebt x S Wat is dit? Anders vraag ik het toch niet x A stuurde ik gauw terug. Was hij boos? We zien wel. x S Ik legde hem weg. Mijn hele hoofd stond op zijn kop. Kan ik er niet gewoon tussen uit piepen? Ergens heen gaan om tot rust te komen. Zonder Stefan. Helemaal alleen. Ik draaide me om. Waar wilde ik dan heengaan? Londen? Parijs? Huisje op de veluwe? Maar een ding wist ik al wel. Weg van hier!

Ik pakte mijn trolley en deed daar wat kleren in. Aan Stefan had ik niks meer laten horen. Maar waar ik heenging? Dat wist ik nog niet. Ik wilde gewoon weg. Ik hoorde een geluidje en sprintte naar de computer. Die had ik nog wel gekregen van mijn ouders voordat ze me hier dumpten. Zenuwachtig klinkte ik op de email. Ik had een oproep gedaan bij de glamour. Eindelijk opende hij de email. Nieuwschierig begon ik te lezen.
Beste Axelle Schoenmaker, We hebben goed naar je informatie gekeken. Natuurlijk hebben we nog meer aanmeldingen gekregen van jonge meiden zoals jou. Maar hierbij wil ik je verwelkomen bij de redactie van de Glamour nl. Je word 6 Januari verwacht in Gilze. De rest van de informatie komt nog. Over wat je allemaal moet meenemen. Tot dan. Vriendelijke groeten, Réva Sunderland, Hoofdredactrice van Glamour nl gevestigd in Gilze
Ik staarde naar de email. Ik mocht komen. Maar dan kon ik niet op vakantie.  Als ik er dan tussen uit wilde moest ik wel naar mijn ouders. Stefan onder ogen komen was een ander verhaal. Ik voelde wel wat voor hem. Daar lag het niet aan. Ik deed mijn oordopjes in en scrolde door mijn christmas playlist. Ik dommelde even weg. Tot dat de bel ging. Maar inplaats de deur open te gaan doen bleef ik stil zitten. Ik liep naar mijn slaapkamer er keek naar buiten.  Alles was wit. Maar ook voor mijn deur stonden Alyshia en Romeo. Daar had ik echt geen zin in. Ik ging in mijn bed liggen en viel zo in slaap.
Maar van het slapen kwam niet veel. Na een uurtje werd ik wakker van de wind.  Nou ja wind?! Het was eerder storm! Ik zou willen dat Stefan hier was. WAAAAT?! dat heb ik nooit gezegd pieeeppp. Maar ik was wel bang. Ik hoorde het keihard regenen en waaien. Dit was niks voor mij. Ik kroop dieper onder de dekens. Wat wss Stefan nu aan het doen? Slapen natuurlijk duhh. Ik werd echt gek. Ik lag echt onder de dekens te luisteren naar de wind. Plotseling werd er op de deur gebonkt. Ik rilde even. Ik keek door het raam. Het regende heel hard maar er stond iemand voor de deur. Ik liep er zachtjes heen. Ik herkende het hoofd  van Stefan. Wat deed die om dit tijdstip?  Ik haalde de deur van het slot en liet hem snel binnen en gooide hem ee  handdoek toe. Verdwaasd stonden we elkaar aan te kijken. Het was 2 uur s'nachts. Hij liep naar me toe en knuffelde me. 'Axelle het spijt me' zegt hij. Ik keek verbaasd op. Hij spijt van wat? Ik was de gene die dat moest zeggen. Ik schudde mijn hoofd.  'Ik moet sorry zeggen voor vanmiddag' fluister ik. Ik loop naar mijn slaapkamer en ik ga in bed liggen en Stefan gaat naast me liggen. Hij kijkt me lief aan en haalt een hand door mijn haar. Ik lach en ga tegen hem aanliggen.  Zo val ik uiteindelijk toch in slaap.