Reaching You (COMPLETED)

PART 7

PART 7

(CHARMAINE)

HUMIGA ako sa kama. Kakatapos lang ng party nila Mommy at Daddy. Nakauwi na rin sila Tito Lance at Tita Shane sa sariling bahay nila dito sa SoKor.

Tulala lang ako habang nakatingin sa ding ding. Naalala ko na naman ang nangyari kanina pagkatapos ng party.

FLASHBACK

Nakatingin lang ako sa magandang tanawin. Mga matatayog na buildings. Kitang kita ko dahil nasa mataas na bahagi ang bahay namin.

Ramdam ko ang malamig na hangin. Sleeveless pa naman ang gown ko.

"Charm.." Nanlamig ako bigla dahil narinig ko ang boses niya.

"Are you cold?" Hindi ako sumagot pero may pumatong ng coat saakin.

Niyakap ko na lang ng mahigpit ang jacket. Medyo naibsan naman ang lamig.

"Why are you here?" Tanong niya.

"I just want to" Sambit ko. Tumahimik naman siya at hindi na nagsalita.

"Today..."

Di ko na siya pinakinggan at naglakad na palayo. Ayaw kong aalahanin ang okasyon sa araw na ito. May ibang okasyon pa maliban sa anniversary nila Mommy.

'Patricia's Death Anniversary'

Naglakad ako palayo nang biglang may yumakap sa likod ko. Nanigas ako at napalunok. Ayaw kong umiyak. Please. Kinagat ko ang labi ko.

"Today....its supposed to be our anniversary. But"

"STOP!" Bumitaw ako sa yakap niya.

"Just.. stay away, Cally." Humakbang ako palayo sa kanya.

"No! I just want to tell you something! Please listen." Halos makaawa na siya.

"No" Umiling ako at tumakbo papasok sa kwarto ko.

I cried but this will be the last time. Ayaw ko ng masaktan. Ayaw ko ng masaktan dahil lang sa iisang tao.

I want to go far away from him. From them.

END OF FLASHBACK

Nagising ako ng maaga. Tinignan ko ang sarili ko. Nakatulog pala ako kagabi nang hindi nakakapagbihis. Mabuti na lang at di ako pinasok nila Daddy. Haist.

Pumasok ako sa banyo at nagbihis. This will be our last day in Korea. And after that, I will go somewhere. I finally made my decision. Sa ibang bansa ko na lang ipagpapatuloy ang pangarap kong pagiging doctor.

Nagimpake na ako para makahanda. Bumaba ako at pumunta sa dining. Nakita ko sila Mommy at Daddy. Syempre sila Phoebe and him.

"Goodmorning" Ngumiti ako at umupo.

"So lets eat" Pahayag ni Daddy. Tahimik kaming kumain. Napaka gloomy ng atmosphere.

"Mom, Dad. I have to talk to you later" Seryosong sabi ko.

"Ahh. Ok?" Sabi ni Mommy at ipinagpatuloy ang pagkain.

NATAPOS kaming kumain ay dumeretso ako sa library. Binuksan ko ang pinto at nakita ko sila Mommy at Daddy na masinsinang nag uusap.

"Mom, Dad" Ngumiti sila saakin ng maaliwalas.

"Sit down" Umupo ako sa couch.

"Anong gusto mong pag usapan natin, Charm?" Tanong ni Mommy.

"I.. I want to pursue my dream in New York, Mom" Nakayukong sabi ko.

"B...but why?" Gulat na tanong ni Mommy.

"I just want to, Mom. And, New York is better." Huminga ako ng malalim.

"Ok" Gulat na tumingin ako kay Daddy.

"Dad?"

"Yes, papayag ako"

"Thanks, Dad!" Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Your welcome. As long as kung saan ang gusto o ano ang gusto mo. Tutuparin ko, okay Sweetie?" Tumango ako.

"Thanks Dad Mom!" Niyakap ko sila ng mahigpit.

"Mamimiss ko kayo" Bulong ko sa kanila.

INILAGAY ko ang maleta ko backseat ng kotse. Ngayong araw ay aalis na ako papuntang New York. Darlyn told me that I passed in the exam. I felt happy kasi magiging doctor na rin ako sa wakas. But the sad part is hindi ako makakapunta sa graduation ko.

"Where are you going?" Narinig ko ang baritonong boses niya.

"Home" Sambit ko lang.

"Bat di ka sasabay samin?" Tanong niya ulit.

"Dont ask me. Importante ang gagawin ko kaya uuna na akong uuwi" Sabi ko at pinasok ang huling maleta.

"Tita!" Naramdaman kong may yumakap sa binti ko. Its Phoebe.

"Why are you leaving? I thought sabay tayong uuwi?" Naluluhang tanong niya.

"Im sorry, Phoebe. May importanteng gagawin si Tita eh. Atsaka pwede naman kayong mag enjoy dito kahit wala ako" Pinunasan ko ang luha niya.

"Maam, mahuhuli ka na po sa flight niyo" Nilingon ko ang driver. Filipino siya dahil gusto ni Dad.

"Okay po Manong. So Phoebe, I have to go. Goodbye" I kissed her forehead. Lumingon ako kay Cally.

This day will be the last day that I will see his face. Goobye, Cally.

[NEW YORK, USA]
2 years later...

"Code blue!" Tumakbo kaagad ako sa kwarto ng pasyente ko. I checked his vital signs. He is Nath, may tumor siya sa utak. Suppose to be na mamaya pa siya ooperahan pero napaaga.

"We need to undergo a surgery now!"

[Hours later..]

HINUBAD ko ang surgical gloves at mask ko. Tinapon ko ito sa basurahan at umupo sa visitor's chair. Gutom na ako at pagod.

Being a doctor is so tiring. Pero nakakagaan ng loob kasi may natutulungan kang tao.

Kamusta na kaya sila? Its been 2 years. Si Darlyn nagtatampo saakin kasi hindi daw ako nagpaalam sa kanya. Pero nag vivideo call naman kami same as Mom and Dad.

"You look pale, Doctor Kim" Lumapit saakin si Doc Lewis at umupo sa tabi ko. Fil-Am siya. Naging close ko agad siya dahil parehas kaming half Filipino at nagkakaintindihan kami.

"Nah, pagod lang siguro talaga. And Im also starving." Pumikit ako.

"Do you want to eat outside?" Tanong niya at ngumiti. Maganda talaga ang ngiti niya. White perfect set of teeth. And his bluish eyes. And he is a cardiologist.

"Sure! Magbibihis muna ako" Pumunta ako sa locker room at nagbihis.

Pagkatapos ay nag ayos para di magmukhang haggard. Lumabas na ako at nilapitan si Doc Lewis.

"Tara?" I nod. Naglakad na kami palabas nang may biglang tumawag kay Doc Lewis.

"Doc! Emergency!" Humagushos pa siya.

"What is it?" Seryosong tanong niya.

"A 6 years old girl from Philippines suffering from heart disease. We need to undergo a surgery for her, Doc"

"Okay" Lumingon siya saakin.

"Im sorry, Doc. But I have to go" I nod at ngumiti.

"Okay lang nukaba. Kakain na ang ako sa condo ko. Shift ko naman ngayon."

"Okay, next time ulit."

Lumabas na ako at pumunta sa kotse ko. Pero may nakita akong papel sa wind sheild ko.

'Found ya'

Is this a t..threat?

©RHEALISTICFANTASY

NOTE: DELETE THIS STORY AND ADD AGAIN IN YOUR LIBRARY.