Vasiyet Usulü

3. Bölüm

Annemin odasından hızlıca ayrılıp lavaboya gittim. Yüzüme suyu çarpıp musluğu kapattım. 'Düşüneceğim' demiştim. Neyi düşünebilirim ki onu ne kadar sevdiğimi mi? Onun beni ne kadar sevdiğini mi? Nasıl biri olduğunu mu? Hiçbirini. Hiçbirini düşünemem. Daha tanımıyorum bile ama düşüneceğim demiştim. Lavabodan çıkıp odama gittim. Pijamalarımı giydikten sonra tülbentimi çıkarıp saçlarımı taramaya başladım. Tarağımı yerine koyduktan sonra tokamla her kızın yaptığı gibi ev topuzu yaptım. Yatağa yatacakken fikir değişikliği yapıp odamdan çıktım. Murat'ın odasına gelince kapayı tıklattım Murat gir deyince kafamı araya soktum ve konuşmaya başladım. "Seninle uyuyabilir miyim?" dediğinde sadece kafasını salladı. Işığı kapatıp bana ayırdığı yere yattım gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ama başaramamıştım. Ne cevap verecektim aklımdan çıkmıyordu. Her halde Murat rahatsız olmuş olacakki gözleri kapalı bir şekilde konuşmaya başladı.
"Yine ne oldu? Baştan söyleyeyim hiç bana bir şey olmadı deme. Çünkü bir şeyler olmuş çok belli hem benim yanımdasın hem de bir şey olduğu zamanlarda ki gibi benim yanımda da olsan da uyuyamıyorsun kafanı karıştırıyor konu." Gerçekten beni çok iyi tanıyor. Biz Muratla abla kardeşten çok arkadaş ve sırdaş gibiyizdir. Ailemizden sakladığımız her şeyi bir birimizle paylaşırız. "Evet haklısın inkarda etmiyeceğim ama zamanı gelince öğreneceksin. Şuan sadece rahatça uyuyabilmek istiyorum." deyip tekrardan gözlerimi yumdum.

Alarmımın çalmasıyla Murat'ın uyanmaması için dikkatli bir şekilde yataktan kalkıp banyayo gittim. Abdestimi alıp Kuran-ı Kerim'imi okumaya başladım. Ezan okunmaya başlayınca Kuran-ı Kerim'i kapatıp penceremi açtım ve derin bir şekilde nefes aldım. Ezanın bitmesiyle penceremi kapatıp. Namazımı kılmaya başladım.
"Allah'ım sen bana bu evlilik konusunda yardımcı ol. Sen bana yol göster. Yanlış kararlar verdirme ya Rabbim. Bir tek sen kaderimizi bilensin. Sen benim kaderimde ne hayırlıysa onu nasip eyle. Amin." Seccademi toplayıp yatacakken uykumun dağıldığını fark edince uyumaktan vazgeçip yatağımın kenarına oturdum.

"Anneee!!""Ben çıkıyorum kırtasiyeye gideceğim kitap almam gerekiyor."
Ellerini havluya siler vaziyette olan annem yanıma gelip. "Tamam kızım." dedi sonra başka bir şey daha söyleyecek oldu ama son anda vazgeçti. Anneme gülümseyip "annecim hadi sor. Ne merak ediyorsun." Annem seni kısaraktan konuşmaya başladı. "Kızım cevap bekliyorlar evlilik..." deyip sustu. Tamam doğru kararı verecektim hem eğer sonu kötü olacak olsaydı babam istemezdi.
Anneme bakıp "tamam senin içinde uygunsa gelebilirler..."