Vasiyet Usulü

13. Bölüm

                                                     Ne güzel demiş şair ;
                                                "Şimdi ben mutluluğa müebbet yesem,
                                                 Kesin yarın af çıkar..."

________________________________

Alperen bana sürpriz mi yapacaktı. Tuna kaşlarını çatıp,

"Seyn niye Kamey ablaymı üzüyoysun?" Diye kızmıştı. Alperen
elini ensesine götürüp,

"Ben sana sonra anlatırım ama sen bana yardım edecek misin?"

"Tamam hem Kamey ablay çook şeviynecek."

Konuşmaları bitince nefes alıp içeri girdim ve masaya oturdum.

"Kamey ablay bugün dışayı çıkaylım mı? Hem baya söj veymiştin."

Tuna'ya kafamı salladıktan sonra aklıma Alperen gelmişti. Sonuçta onun da izni olmalıydı. Kafamı Alperen'e çevirdiğimde anlamış olacak ki kafasını sallayıp Tuna'ya dönmüştü. Neden bu kadar soğuktu ki. Ben doğru mu duymuştum. Alperen daha yüzüme bakmazken sürpriz mi yapacaktı.

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Tuna'nın konuşmalarıyla geçen kahvaltının sonunda Tuna ile Alperen salona geçmişlerdi. Bende bulaşık makinesindeki eşyaları boşaltıp içeri girdim.
Tuna ile Alperen telefondan bir şeyler yapıyorlardı.

"Tuna hadi gel üzerini değiştirelim."

Tuna Alperen'in kucağından inip yanıma geldi ve elimi tuttu. Merdivenlerin önüne gelince Tuna'nın kolayca merdivenleri çıkabilmesi için kucağıma alacaktım. Tam onu almak için eğilirken, ne zamandır yanımızda olduğunu bilmediğim Alperen benden önce Tuna'yı kucağına almıştı. Alperen merdivenleri çıkmayı başlamıştı. Tuna da kendine oyun kurmuştu. Ellerini bana uzatıp,

"Pyenşesim beyi kuytayyy." Demişti.

Bende oyununa uyum sağlayıp merdivenleri çıkmaya başlamıştım. Alperen de hızlanmıştı. Yukarıda benim odamın kapısının önündeydik. Alperenle derin derin nefesler alıyorduk. Yorulmuştuk.

"Çook eylenceliydi deyil mi pyenşesim." Diyen Tuna'ya

Nefeslerimin arasında "yaa yaa çok eğlenceliyldi." Demiştim.

"Sij eylenmediniz mi?" Deyip kaşlarını çatınca gülmeye başlamıştım. Ben gülerken gözlerim Alperen'i bulduğunda gülümsemem solmuştu. Neden bu kadar soğuktu.

"Şe-şey Tuna hadi artık. "

Alperen Tuna'yı bırakacakken Tuna "hayıy beyi Kamey ablaya vey."

Alperenle birbirimizin arasındaki mesafeyi kapatmıştık. Tuna'yı kucağıma alacakken Tuna birden Alperenle bana sarılmıştı. Ben yaptığı şeyle şaşırırken konuşmaya başlamıştı.

"Sizi çoook şeviyoyum."

Dedikten sonra kollarını açtı "bu kadaaayy" dedikten sonra bizi boğacakmış gibi sarılmaya devam etti. Yaptığı harekete tebessüm etmiştim. Bende seni çok sevdim Tuna. Kafamı çevirdiğimde tebessümüm yüzümde solmuştu. Alperenle çok yakındık ve yine suratında tek bir ifade yoktu. Alperen iyi bir oyuncu muydu? Yoksa gerçekten mutlu mu olmuyordu? Evlendiği ve hayatı bozulduğu için benden nefret mi ediyordu? Evlendiğine pişman mıydı? Aramızdaki mesafeyi açmak için kafamı tekrardan çevirmiştim.

"Tuna hadi artık geç olmadan hazırlanalım."

Tuna kollarını çekmişti. Hemen Tuna'yı kucağıma alıp odaya girdim.