Chapter 3: Marriage Rock, here we go!
"Tapos, pagkatapos nun hindi mo na sya nakita?" Ako
"Never mind you punk!" Lolo
Then tumayo siya at tumalikod sa akin.
"Nakatanggap ako noon ng isang funeral invitation. And guess what, libing iyon ng asawa ni Ana. Hindi kami makapagpalitan ng kahit anong salita. Hindi ko alam kung hindi na ba niya ko natatandaan o sadyang iniiwasan nya lang ako. Pero patuloy pa din ang pag-iyak niya. And i guess, that's how karma works. Iisipin mong lahat ay ayon sa iyong gusto. But life puts many curves in your path. One small twist can bring an entirely different fate."
One small twist can bring an entirely different fate. Paulet-ulet kong naririnig sa isipan ko ang huling talata ng lolo ko. Hindi ko alam kung bakit pero si Jessica ang bigla kong naisip. Ang tanga tanga ko! Hindi ko na dapat hinayaang magalit siya sa akin. Hindi na sana ako nagselos. Jessi, i'm begging you. Sana mapatawad mo na ko.
Nagmadali akong umalis, dala ang bike ko mabilis ko itong pinaandar papunta sa bahay nila Jessica.
Nandito na ako sa tapat ng bahay nila. Patay na ang ilaw ng kwarto niya. Kumuha ako ng bato at.. *crasssshhh* tunog ng bintanang nabasag. Aigoo! Nabasag yung bintana ni Jessica. Bumukas bigla ang ilaw sa baba. Nagmadali akong tumakbo palayo. Shete! Lagot ako neto.
Lakad..
Lakad..
Lakad..
Napahinto ako ang may nadaanan akong phone booth.
"Sabi nila, lahat ng tao may kanya kanyang tadhana. Para kay lolo, si lola. Para sa papa ko, ang mama ko. Sana ikaw ang para sa akin, sana tayong dalawa ang para sa isa't isa." (^__^)
"Me too."
(O____O) Unti-unti akong tumingin sa likod ko. At nakita ko si Jessica. Nakangiti at medyo hinihingal. Dahan-dahan kong binaba ang teleponong hawak ko.
Hinatid ko siya hanggang sa tapat ng bahay nila.
"Since, weekend bukas susunduin kita huh! Hindi ka pwedeng tumanggi (^_^)"Ako
"Sige, seeyah! Goodnight"Jes
Kinabukasan :
Ok U-Kiss again
Yeah Come back to me
To the left to the to the left left
To the right to the to the right
Niga mworago dodaeche mworago naege mworago
Wae jaggu nal himdeulge haneunde
Mworago dodaeche mworago naege mwarago
I stay Hey
(-.-) Okay ba alarm ko?
Antok pako eh! Bakit ba ang aga-ag....
(O_O) Oo nga pala, susunduin ko pa si Jessica.
Nagmadali na kong maligo, magbihis at mag-ayos.
Syempre kailangan magpapogi ano.
*tok tok*
Unti-unting bumukas ang pinto.
"G-goodmorning po! P-pwede po ba kay Jessica?"
Nauutal pa ko. Pano ba naman kasi, etong terror dad ni Jessica ang nagbukas ng pinto.
Tumalikod siya at sinara ang pinto.
BINABASA MO ANG
Lost but not forgotten
Novela JuvenilEach story has it's ending. But for me, ending is just a new beginning.. Because true love is not just a word. It is a magical thing that binds two people together even if death has seperate their way.