Ο Dylan είναι ένας συνηθισμένος έφηβος ο οποίος ζει στα προάστια μιας μεγαλούπολης κοντά στο δάσος.Η ζωή του είναι φυσιολογική μέχρι που η πλέον νέα φιλη του θα ανακαλύψει το βαθιά κρυμμένο μυστικό του το οποίο μόνο ο καλύτερος του φίλος ξέρει.
Θα κ...
Φτασαμε στο πλεον νεο σπιτι μας μετα απο 2 ωρες.Ξεπακεταραμε τις κούτες και ύστερα ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.Το σπίτι ήταν όπως το προηγούμενο που μέναμε.Ένας μικρός κήπος μπροστά και ένα διόροφο σπίτι.Η κουζίνα και το σαλόνι ήταν στον κάτω όροφο ενώ το μπάνιο με τα δωμάτια στον επανω.Ένιωθα κάπως αδύναμη μιας και όταν ένας ημιλυκανθρωπος απομακρύνετε από αυτόν που τον δάγκωσε χάνουν και οι δύο δύναμη.Τότε μου ήρθε στο μυαλό μου ο Dylan.Θα πρέπει να ήταν πολύ αδύναμος.Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτα μια σκιά εμφανίστηκε στο παράθυρο μου.Άνοιξε το παράθυρο αργα και μπήκε μέσα.Όταν είδα ποιος ήταν σαστησα. Ήταν ο Airs.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-τι κανείς εδώ είπα τρομαγμενη
-Ήρθα απλά να δω τι κανείς στο νέο σου σπίτι απάντησε εκείνος
-Φύγε αμέσως είπα με τρεμαμενη φωνή μιας και πότε δεν ξέρεις πότε θα μεταμορφωθεί ξανά σε έναν τρελο λυκανθρωπο
-Εντάξει.Όμως δεν πρόκειται να μου ξεφύγεις έτσι εύκολα.Τώρα πια δεν έχεις τον Dylan να σε προστατεύει
Μολις το άκουσα αυτό φοβήθηκα ακόμα περισότερο μιας και φαινόταν πολύ απειλητικός.Ο Airs έφυγε από το σπίτι ήσυχα και εγώ αμέσως κλείδωσα όλο το σπίτι για καλό και για κακό.Είχε πάει ήδη 12 τα μεσάνυχτα οπότε έπεσα για ύπνο ελπίζοντας να πάνε όλα καλά.
Το πρωί ξύπνησα αρκετά νωρίς μιας και δεν μπορούσα να κοιμηθώ.Το γεγονός ότι ο Airs ήταν εδώ με αγχωνε παρά πολύ.Σηκώθηκα λοιπόν από το κρεβάτι μου και ντύθηκα.Έβαλα κάτι πρόχειρο και κατέβηκα να φάω πρωινό.Οι γονείς μου έλειπαν ως συνήθως από το σπίτι οπότε έφαγα μόνη μου.Λίγο πριν ολοκληρώσω το πρωινό ένας ελαφρύς χτυπος στην πόρτα με διέκοψε.Πηγα αμέσως να ανοίξω μόλις όμως ανοιξα την πόρτα ευχήθηκαν να μην το είχα κάνει.Στην είσοδο καθόταν ο airs με σταυρωμένα τα χέρια του.
-Τι θες πάλι εδώ ;τον ρώτησα απο την μικρή χαραμάδα που είχα αφήσει στην πόρτα.
