The Wolf Inside Him

κεφάλαιο 16

Μετά το χθεσινό συμβάν δεν μπόρεσα να κοιμηθώ.Πως μπόρεσα να τον αφήσω.Εγώ εφτιαγα.Εγώ.Σε δύο μέρες φεύγαμε και δεν ηξερα καν τι να κάνω.Ήταν βράδυ.Μεσάνυχτα.Οι γονείς μου κοιμόντουσαν και εγώ δακρυζα.Το σπίτι του Dylan είχε ερειπωθεί.Δεν θα τον ξαναβλεπα.Γύρισα απo την άλλη πλευρά ώστε να μην το κοιτάω όταν άκουσα ένα κλαδί να σπάει.Μια σκιά φάνηκε στο παράθυρο και τρομαξα .Δεν γύρισα.

-Πίστευες ότι θα με έχανες ετσι εύκολα;

Αμέσως γυρναω και βλέπω τον Dylan καθιστό στο παράθυρο μου.Αμέσως τον αγκαλιασα σφιχτά.Άρχισα να κλαίω.Όχι από λύπη αλλά απο χαρά.Είχε κάποια εγκαύματα όπως και εγώ όμως ήταν ζωντανός.Τον αγκαλιαζα λεπτά ολόκληρα.Με φίλησε στον λαιμό.

-Μα πως ;του λέω

-κατάφερα να ξεφύγω.Δεν θα σε άφηνα πότε μόνη.

-και πως δημιουργήθηκε η φωτιά ρώτησα

Ο Dylan ξεφυσιξε.Ήταν προβληματισμένος

-Υπάρχει άλλος ένας λυκανθρωπος στην περιοχή αυτή.Ο Airs.Είναι στην ίδια ηλικία με εμάς όμως δυστυχώς μολύνθηκε με τον ιό που είχα μολυνθεί και εγώ.Είχαμε κάποιες διαφωνίες στο παρελθόν όμως τίποτα άλλο.Άλλαξε και ήρθε να πάρει κάποιο είδους εκδίκηση

-Ναι αλλά δεν καταλαβαίνει τι κάνει γιατί έχει τον ιό έτσι;

-Τις πιο πολλές φορές δεν θυμάται όμως έχει μια αίσθηση του τι κάνει είπα κάπως άβολα ο Dylan καθώς θυμήθηκε τι είχε κάνει εκείνος

-τουλάχιστον τώρα έχουμε τον theo με το αντίδοτο.Θα τα καταφέρουμε.Εννοώ θα τα καταφέρετε.Εγώ θα φύγω είπα λυπημενη και εφυγα από την αγκαλιά του Dylan

-Ας μην το σκεφτόμαστε αυτό τώρα.Θες να παμε μια βόλτα; με ρώτησε

-Μα είναι βράδυ.

-Μη μου πεις ότι ακόμα φόβασε;

-Μπορεί του είπα κάπως ντροπαλα

-Φοβιτσιαρα μου είπε και με φίλησε στα χείλη

-και οι γονείς μου;Αν καταλάβουν ότι εφυγα;

-ο ελα τώρα Meredith.Αφού το ξέρω ότι θες να έρθεις

Η αλήθεια είναι ότι ήθελα πολύ να παω μια βόλτα μαζί του.

-Εντάξει του είπα χαρούμενα

Με πήρε απο το χέρι και πλησίασα στο παράθυρο.

-Με εμπιστεύεσαι; ρώτησε ο Dylan

-φυσικά του είπα κάπως ανήσυχα