The Wolf Inside Him

κεφάλαιο 19

Η επόμενη μέρα ήταν ήρεμη όπως χτες.Δεν είχα μιλησει καθόλου στον Dylan.Δεν ήθελα να τον κουρασω.Λίγο πριν βγω για μια βόλτα ώστε να ξαναθυμιθω την περιοχή ένα μήνυμα με διέκοψε.

Liam: Πως είναι η κατάσταση εκεί;

Εγώ: καλά αν εξαιρέσεις τον Airs

Liam:Τι; είναι εκεί πέρα;

Εγώ: ναι από χθες.Πως πάει ο Theo με το αντίδοτο γιατί νομίζω αρχίζει και γίνεται χειρότερα

Liam: καλά πάει.Του λείπουν ακόμα 3 υλικα και θα το έχει έτοιμο σε 4 μέρες.Εσυ πρόσεχε με τον Airs.Σου έχει κάνει κάτι;

Εγώ: το μόνο που έχει κάνει είναι να μου λέει ότι πρέπει να παω στην αγελη του ώστε να γίνει πιο δυνατός

Liam: ωχ δεν είναι καλο αυτό.Δεν πρέπει να φτιάξει αγελη αλλιώς θα είναι πιο δύσκολο να τον κάνουμε καλά.

Εγώ: το ξέρω.Προσπαθώ να τον αποφύγω.Ποτε δεν ξέρεις πότε θα μεταμορφωθεί

Liam:μπράβο Meredith.Θα σε αφήσω τώρα.Πρέπει να παω στον Dylan.Γίνεται όλο και πιο αδύνατος και παραμιλαει συνέχεια για εσένα.Νομίζω ότι δεν είναι μόνο η απόσταση που έχετε που τον κάνει έτσι.Του λείπεις

Κι εμένα μου έλειπε.Παρά πολύ.Ελπίζω να μπορέσω να γυρίσω πίσω σύντομα.Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ.Πήρα κλειδιά και κινητό και πηγα μια βόλτα στο δασάκι κοντά στο σπίτι μου.Φόραγα τα αθλητικα παπούτσια μου με μια φόρμα και μια μπλούζα.Άρχισα να περπατάω ανάμεσα στα στενά και να παρατηρώ τα σπίτια της παλιας μου γειτονιάς.Χωρίς να το καταλάβω έφτασα έξω από το δάσος.Προχώρησα αποφασιστηκα μέσα.Αν ήθελα να βοηθήσω τον Dylan θα έπρεπε να βελτιωθώ.Άρχισα να τρέχω στο δρομάκι μέσα στο δάσος.Χαζευα τη φύση γύρω μου.Τα δέντρα ήταν ακόμα χωρίς φύλλα μιας και ήταν ακόμα τέλη χειμώνα.Το μονοπάτι διέσχιζε το δάσος από τη μια άκρη ως την άλλη.Μετά από 2 ώρες έφτασα στο τέλος.Ο ουρανός είχε αρχίσει να μαζεύει σύννεφα.Προχωραγα αγνοώντας τον δυνατό αέρα που μου έλεγε να φύγω.Το δάσος βρισκόταν ακριβώς πάνω από ένα ποτάμι.Βρισκόμουν στην άκρη κοιτάζοντας από πάνω το ποτάμι να κυλάει όταν μια σταγόνα νερού βρέθηκε στο μετωπο μου.Μέσα σε λίγα λεπτά άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς.Το μονοπάτι είχε λασπωσει και ήταν πολύ δύσκολο να το διασχισω.Άρχισα να περπατάω με δυσκολία μέχρι που η υπερβολική βροχή προκάλεσε κατολίσθηση.Τα χώματα και οι πέτρες με οδήγησαν κατευθείαν στην άκρη του γκρεμού.Λίγο πριν πέσω κατάφερα να πιαστω από τα βράχια.Κρεμομουν κυριολεκτικά από ύψος 10 μέτρων.Η βροχή και ο αέρας με αποδυναμωναν.Άρχισα να δακρύζω.Τα χέρια μου δεν μπορούσαν να με κρατήσουν για πολύ ακόμα και τα βράχια γλιστραγαν τόσο που δεν μπορούσα να σηκώσω τον εαυτό μου.Ξαφνικά το ένα μου χέρι γλίστρησε και ήμουν έτοιμη να πέσω στο ποτάμι όταν μια σκοτεινή φιγούρα με σήκωσε στον αέρα.Ο ουρανός είχε σκοτεινιασει και δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν.Με πήρε στα χέρια του και με πήγε προς το σπίτι του.Έτρεμα από το κρύο.Τα μάτια μου άρχισαν να κλείνουν και τα ένιωθα βαριά.Ηξερα ότι δεν έπρεπε να τα κλείσω όμως δεν μπορούσα να τα κρατήσω άλλο ανοιχτα.