The Wolf Inside Him

κεφάλαιο 2

Το ξυπνητηρη χτύπησε με αυτόν τον εκνευριστικό ήχο που κάνει εδώ και 3 χρόνια που το εχω.Κοίταξα την ώρα.Ήταν 8 οπότε σκέφτηκα να κοιμηθώ αλλά 5 λεπτακια μόνο που τα 5 λεπτά έγιναν μίση ώρα.Ξανακοιταω το ρολόι 8.30 η ώρα και το σχολείο άνοιγε στις 9.Τιναζομαι από το κρεβάτι λες και με χτύπησε ρεύμα και αρχίζω να βγάζω ότι βρω μέσα από την ντούλαπα.Κατέληξα σε μια τζιν βερμούδα μιας και μας απαγορεύουν τα σορτς και από πάνω μια κοντομανικη με τα all star μου.Φυσικά και δεν έφαγα πρωινό και βγήκα κατευθείαν από το σπίτι.Την ίδια ακριβώς στιγμή βγήκε και ο Dylan από απέναντι όμως δεν ήταν μόνος.Άλλο ένα αγόρι ήταν δίπλα του όμως δεν παρατήρησα πως ήταν.Απλά επιτάχυνα το βήμα μου ώστε να τον αποφύγω.Μετά από κανα 10 λεπτο είχα φτάσει στο σχολείο πάνω στην ώρα.Μας μοίραζαν τα ντουλαπακια.Το δικό μου ήταν το νούμερο 321.Αφού μας έδωσαν τα κλειδιά για το ντουλάπι μας και μας παρέδωσαν τα βιβλία μπήκα μέσα στο επιβλητικό κτήριο.Οι διάδρομοι ήταν τεράστιοι.Σίγουρα πιο μεγάλοι από το παλιό μου σχολείο.Προχώρησα αρκετά μέχρι που βρήκα το νούμερο μου.Δεν ηξερα ποιους είχα δίπλα μου μιας και δεν είχαν εμφανιστεί.Άρχιζα να τακτοποιω τα βιβλία όταν το διπλανό ντουλαπακι άνοιξε.Γύρισα να δω ποιος είναι και μόλις καταλαβα ποιος θα ήταν ο συγκάτοικος μου για τα επόμενα 3 χρόνια επαθα φρίκη.Ήταν ο Dylan και ακριβώς από δίπλα μου ο φίλος του τον οποίο είχα δει το πρωί.Προσπάθησα να είμαι όσο πιο γρήγορη μπορούσα μιας και ήμουν ανάμεσα σε αυτα τα δύο αγόρια και δεν είχα καμία όρεξη να θυμηθώ το χτεσινό συμβάν με εμένα να προσπαθώ να πιάσω φίλιες με κάποιον που εχω να δω κοντά 4 χρόνια.Αφού έκλεισα το ντουλάπι μου κατευθύνθηκα στην τάξη όπου θα γινόταν η γνωριμία μεταξύ των μαθητών μιας και ήταν η πρώτη μέρα.Εγώ γενικά δεν είμαι πολύ καλή στο να κάνω φιλίες οπότε έκατσα στην τελευταία σειρά ελπίζοντας να περάσω απαρατήρητη.Προχώρησα προς το βάθος της αίθουσας και έκατσα στο θρανίο μου.Πάνω που τα πράγματα είχαν ηρεμήσει μπήκε μέσα στην τάξη ο Dylan με τον φιλο του.Εντάξει εκεί ήμουν σίγουρη ότι το σύμπαν συνωμοτούσε ώστε να περάσω χάλια την πρώτη μου μερα.Άρχισα να χαμηλωνω στην καρέκλα μου μέχρι που το κεφάλι μου ήταν στο ίδιο ύψος με το θρανίο.Ήλπιζα απλά να με προσπεράσει αλλά εκείνος συνέχιζε να με πλησιάζει και να με πλησιάζει και εγώ να κοκκινιζω και να κοκκινιζω τόσο που μέχρι και εγώ το καταλάβαινα.Ήρθε ακριβώς πάνω από το θρανίο μου:

-Γειά Meredith.Συγνώμη για εχτες όμως ήμουν κάπως βιαστικός γιατί είχα να κάνω κάτι δουλειές.Απλά θέλω να ξέρεις ότι σε θυμάμε μου είπε και μου άπλωσε το χέρι του σαν να ήθελε να κάνουμε μια χειραψία