The Wolf Inside Him

κεφάλαιο 3

Ο liam στην φωτογραφία

Ανοιξα απότομα τα μάτια μου.Η ώρα ήταν 7.30.Σε μίση ώρα άρχιζε το σχολείο και έπρεπε να ετοιμαστώ.Έβαλα βιαστικά ένα κολαν που έφτανε μέχρι το γόνατο και μια αμανικη άσπρη μπλούζα μαζί με τα άσπρα vans.Κατέβηκα στην κουζίνα έφαγα το πρωινό πήρα τα βιβλία και εφυγα τρέχοντας.Στον δρόμο δεν συνάντησα ούτε τον Dylan αλλά ούτε και τον liam.Δεν μου φάνηκε παράξενο μετά από όσο έγιναν χτες το βράδυ.Έφτασα στο ντουλάπι μου και έφτιαξα τα βιβλία με βάση την ώρα που τα είχα.Μπήκα στην τάξη και έκατσα όπως πάντα στο τελευταίο θρανίο.Καθόμουν και σκεφτόμουν τι είχε γίνει χτες μέχρι που με διέκοψε από τις σκέψεις μου ...........ο Liam.
Είχε έρθει πιο αργά.Έκατσε μπροστά μου.Δεν τόλμησα να του μιλήσω για χτες μιας και δεν ήθελα να φανώ κουτσομπολα ή αδιακρητη.Πήγε να μου πει κάτι όμως η καθηγήτρια τον διέκοψε.Γύρισε τότε μπροστά του.Περίμενα να χτυπήσει το κουδούνι όμως μια ανακοίνωση μας έκανε να σχολασουμε πιο νωρίς.

<λόγω κάποιον τεχνικών προβλημάτων θα χρειαστεί να αποχωρησετε από το σχολείο την επόμενη ώρα.>

Δεν κατάλαβα τι εννούσε με τον όρο τεχνικα προβλήματα όμως το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να φύγω πριν με προλάβει ο liam.Έτρεξα γρήγορα μέχρι το ντουλαπακι μου και έβγαλα γρήγορα τα πράγματα.Προχώρησα προς την έξοδο του σχολείο μέχρι που μια φωνή με σταμάτησε.

-Meredith.Meredith περίμενε

Γύρισα και είδα τον liam να τρέχει καταπανω μου.Επιτάχυνα το βήμα μου.Δεν ήθελα να συζητήσω το χτεσινό συμβάν.Είχα βγει στο δρόμο προς το σπίτι και πίστευα ότι ο liam δεν με ακολουθούσε πια.Ετσι σταμάτησα να τρεχω.είχαν μείνει λίγα μέτρα μέχρι να φτάσω σπίτι όταν ένα χέρι με άρπαξε.Προσπάθησα να αντισταθώ και τότε άρχισα να τον χτυπαω.Γύρισα απότομα και είδα τον Liam.

-Είσαι τρελός του φώναξα

-Σσσσ μην φωνάζει.Αφού δεν σταματαγες έπρεπε με κάποιο τρόπο να σε σταματήσω μου απάντησε ψιθυριστά

-Γιατί ψιθυρίζει;; τον ρώτησα γεμάτη απορία

-μπορεί να μας ακούνε μου απάντησε

-ποιος παιδι μου να μας ακούει τόσο ψιθυριστά που μιλάμε;

-δεν μπορώ να σου πω.Θέλω όμως να υποσχεθείς ότι δεν θα πεις σε κανέναν τι έγινε χτες

-Δεν είχα σκοπό.Ήταν μια παρεξήγηση.Ελπίζω. του είπα

Και εφυγα.Μπήκα στο σπίτι.Μα καλά ποιος μπορούσε να μας ακούσει τόσο ψιθυριστά που μιλάμε;Αυτό ήταν.Έπρεπε να μάθω τι είχε γίνει χτες.Θα πήγαινα εξερεύνηση στο δάσος.Οι γονείς μου έλειπαν από το σπίτι οπότε εφυγα κατευθείαν.Σιγά σιγά απομακρηνθηκα κοιτώντας αν με ακολουθεί κάποιος.Έφτασα στο σημείο που είδα τελευταία φορά τον Dylan.Κάποια κομμάτια υφάσματος υπήρχαν γύρω γύρω.Αποτυπώματα ζώου που οδηγούσαν μέσα στο δάσος.Τα ακολούθησα.Σπασμένα κλαδιά υπήρχαν καιτην διάρκεια της διαδρομής.Τα αποτυπώματα οδηγούσαν στο σχολείο.Παραξενευτηκα, όμως συνέχισα.Προχώρησα αρκετά γρήγορα και βρέθηκα στο γραφείο του επιστατη που ήταν στην εξωτερική πλευρά του σχολείου.Η πόρτα ήταν ανοιχτή.Τα ίχνη οδηγούσαν εδώ.Ανοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα.Ο χώρος ήταν γεμάτος αίματα.Αποτυπώματα ζώου μαζί με ανθρώπινα υπήρχαν παντού.Είχα μείνει με ανοιχτό στόμα.Αυτό ήταν το τεχνικό πρόβλημα που υπήρχε στο σχολείο;Δεν άντεχα άλλο.Εφυγα τρέχοντας προς το δάσος όταν άκουσα κάποιον να με ακολουθεί.Γύρισα αλλά δεν έβλεπα τίποτα.Τότε μέσα από τους θάμνους διέκρινα ένα γνωστό ζευγάρι παπούτσια.