ILLEGAL (EXO , Baekyeol, Kaisoo )

ILLEGAL 10

Crime 10- Final.

Koşuyordu. Arkasına bakmadan. Hiç bir şeyi umursamadan, sadece koşuyordu. Doğrulara, biten acılara, tüm gerçekliğe doğru. Tanrı, sonunda bu lanet olası oyunun içinden çıkarmıştı onları. Artık bitmişti tüm acılar. Onları güzel bir hayat bekliyordu. Tek yapması gereken, birtanesini koruyup, onu sevmekti. Yalansız. Güven dolu. Chanyeol hızla emniyete girip asansöre binmeden odasına koştu. Kapıyı nefes nefese açtığında kimse yoktu. Odadan çıkıp yan oda, Jongin'in odasına koştu. Girmeden sesleri duyduğunda doğru yerde olduğunu anladı. Kapının kulpunu tutup aşağı indirdi. Derin bir nefes alarak kapıyı açtı. Ona sırtı dönüktü. İçeride ki herkesin yüzü dehşet içerisindeydi. Kapının sesine dönen beden Chanyeol'la gözleri buluştuğunda kalbi tekledi Yeol'ün. Kalbinin aşına olduğu bu yüzün ne işi vardı burada? Evet o kişi Luhandı.

Luhan.

Chanyeol'ün tuttuğu kapı kolundan eli halsiz bir şekilde düştü.. Odanın ortasına doğru gelip Luhan'ın karşısında durdu. Tek ses Chanyeol'ün koşmaktan alamadığı nefesleriydi. Chanyeol konuşmadan Jongin'e baktı. Jongin ne demek istediğini anlayarak konuşmaya başladı.

''Sorgu odasına götür Lay onu.'' Chanyeol onun elindeki kelepçeleri gördüğünde şaka olmasını umduğu şeyin, aslında tamamen doğru olduğuydu. Lay ile odadan çıktıktan sonra Chanyeol hayal kırıkları ile koltuğa attı kendini. Burun kemerini ovuşturdu..

''Nasıl yani?'' Evet hazırdı. Luhan'ı zaten hayatından çıkarmamış mıydı? Ama yinede.. Yani.. Bu nasıl olabilirdi? Nasıl bir bağlantıydı bu böyle?

''Kim yapacak soruşturmayı?'' Jongin sessizliği bozdu.

''Ben yapmak istiyorum.'' Chanyeol umutla baktı. Olmayacağını bilse de, bir umut dedi.

''Olmaz Chanyeol.'' Jongin cevapladı. Kyungsoo'ya dönerek işaret parmağını doğrulttu.

''En doğrusu sensin Soo şuanda. Sen yap.'' Kyungsoo onaylayarak kafasını salladı.

Tedirgindi. Böyle bir olayı sorgulamak... Kyungsoo dudaklarını kemirmeye başlamıştı. Vücudu elektrik çarpmış gibiydi. Sakin dikenlerin üstünde oturuyordu. Tanrım. Neden ben? sorusunu sormadan edemdi. Korkuyordu. Çünkü kan donduran bir olaydı bu. Birazdan duyacakları acı gerçekler kendinin bile canını yakacak cinstendi. Baekhyunu kardeşi gibi seviyordu. Ve birazdan ona nasıl zarar verdiklerini dinleyecekti. Nasıl soru soracaktı? Ne soracaktı? Konuşabilecek miydi?

Chanyeol, Lay, Jongin, ve birkaç tanede baş komiser sorgu odasının cam duvarının olduğu bölmeye girdiler. Chanyeol Luhana baktı. Yine ellerini ovuşturuyordu. Derin derin nefesler alıp tek ayağını aşağı yukarı sallıyordu. Onun tedirginliğini görebiliyordu. Tanrım, birazdan neler duyacaktı?

~

Baekhyun Chanyeol'ün cinayet zanlısı bulunduğu için olay yerine gitmesi gerektiğini söyleyerek çıkmasının ardından, evde tek kalmıştı. Aşağı kata yorgunca inip televizyonun karşısına oturdu. Televizyonda izlenecek bir şey aradı ama pek yoktu. Her hangi bir romantik komedi filminde durup izlemeye koyuldu.

Odaklandığı filmden zilin sesi ile dikkati dağıldı. Saate baktığında Yeol'ün geldiğini anlamıştı. Heyecanla kapıyı açtı. Ama bu Yeol, değildi!

~

Kyungsoo elleri titreyerek odaya girdiğinde kayıt başlatıldı. Elindeki mikrofonu(Sunucuların taktığı küçük mikrofonlardan) ona vererek takmasını söyledi. Kendi mikrofonunu da açıp, karşısına oturdu. Ellerini ovuşturup dosyayı açtı. Derinden bir kez daha nefes alıp konuşmaya başladı.

~

''Jongdae?'' Baekhyun'un yüzü düştü.

''Kusura bakma Chanyeol değilim.'' gülümseyip kardeşinin saçlarını karıştırdı.

''Gelsene içeri.'' Chen kafasını sallayıp içeri geçti. Baekhyun kapıyı kapatıp Chenin oturduğu koltuğun karşısına oturdu. Chen onun gözlerinin içine bakıp tüm samimiyeti ile konuştu.

''Özür dilerim.''

~

''Neden bunu yaptın?'' Kyungsoo ona baktı.

''Ben hiç bir şey yapmadım.'' Luhan onun gözlerinin içine bakarak tüm dürüstlüğü ile konuştu. Kyungsoo yalan söylemediğini mimiklerinden ve hareketlerinden anlayabiliyordu.

''Peki, neden ona tecavüz ettin?''

''Ona dokunmadım.''

''Belki de dokunamadın?'' Evet Kyungsoo şimdi başlıyordu oyuna.

''Ona dokunmak istesem bunu yapabilirdim, bir çok kez önüme sunuldu Soo. Merak etme.'' Luhan göz kırptı.

~

''Neden özür diliyorsun?'' Baekhyun şaşırdı.

''Bunun için.'' Chen arkasında duran silahı ona doğrulttu.

~

''O zaman bu bir platonik aşk mı?''

''Hayır bu bir oyun Soo.'' korkuyla söyledi.

~

Neden korkmuyordu. Karşısında bir adam ona silahı doğrultuyordu. Bu insan Chendi. İstediğini korkmadan yapabilecek insan Chen.

''Çek tetiği Chen. Bekleme.''

''Yalvarsana. Hayatın ellerimde. Söyle. Yaşamak istediğini söyle!'' Chen ağlamaya başlamıştı. Onun bu hali öfkenlendiriyordu. Nasıl bir insan canının alınmasından korkmazdı. Ona her tecavüz edilişinde -yetimhanede- hiç bir şey olmamış gibi davranırdı. Neden kahrolasıca velet hep böyle olacaktı.

''Hadi ama Chen başladığın işini bitirsene. Ben çoktan öldüm Chen! Ben sana açıldığım gün beni terk ettiğinde öldüm. Beni Lay'le aldattığın gün öldüm. Karşımda kaşarlarla seviştiğinde öldüm. Her tecavüze uğradığımda öldüm. Bunu yapanın sen olduğunu öğrendiğimde öldüm. Ruh hastalığımı durduramadağım gün ben tekrar tekrar öldüm. Bu farklı bir Baekhyun, Chen. Bunu sende biliyorsun. Bu Baekhyun, Chanyeol'a sunulan Baekhyun. Tekrar Chanyeol için sunulan Baekhyun. Korkmuyorum Jongdae-ah. Senin bana vereceğin ölüm huzurundan asla korkmuyorum. Hadi çek o tetiği ve kurtar beni.''

~

''Yani kabul ediyorsun bunu yapan sensin?''

''Polissin ama işe yaramazsın Kyungsoo.'' Luhan cam duvara döndü. Kalbinin ona bakmasını söylediği kısma baktı. Chanyeol gözlerinin içine bakan gözlerle buluştuğunda kalbi titredi. Gözlerini ondan ayırmadan Jongine sordu. ''Bu camlardan içerisi gözükmediğine eminsin değil mi Jongin?'' ''Evet.'' Chanyeol onun bir şeyler anlatmak isteyen gözlerinde anlam arıyordu. Luhan baktığı yerden gözlerini ayırmadan konuştu.

''Kurtar onu Chanyeol. Git kurtar meleğini.''