ILLEGAL (EXO , Baekyeol, Kaisoo )

ILLEGAL 7

Crime 7~

Chanyeol arkasında yerde duran pantolonu giyerek koşarak çıktı. Baekhyun ne olduğunu anlamak için oda bir şeyler giyerek arkasından çıktı. Chanyeol deli gibi karşıdaki eve koşup kapıyı açmaları için yumrukluyordu. Evden iki masum çift korkuyla çıktığında 'Ne oluyor?' bakışını Chanyeol'a atmışlardı.

''Evinizi kontrol etmeliyim.'' Chanyeol arka cebinden cüzdanını çıkarıp polis logosunu gösterdiğinde çift geri çekildi. Evet bu yaptığı duyulursa işinden bile olabilirdi. Hızla yukarı kata çıkıp tüm odalarına baktığında kimsenin olmadığını görmedi. Lanet olası kar maskelerini kim ürettiyse onu sikiyim!

Chanyeol küfürlerini savurarak aşağı inip evin sahibinden telefonlarını isteyip Kyungsoo'yu arayıp adresi söyledi ve ekibi çağırarak parmak izlerini almalarını söyledi. Uzun sürmeyen işlemlerden sonra Kyungsoo ve Chanyeol evlerine geçtiler. Kapıdan içeri girdiklerinde Baekhyun dudaklarını kemiriyordu.

Sesi duyar duymaz ayağa kalkıp Yeol'un yanına gitti Baekhyun. Kyungsoo'ya selam verip Chanyeol'a dönüp sorularını sıralamaya başladı.

''Ne oldu? Neden koştun o eve? Yine o psikopat mı mesaj çekti? Tehdit mi ediyor yine? Ne yazıyordu?'' Chanyeol Baekhyunu eliyle hafifçe itip kendini koltuğa attı..

''Baek üstüme birşeyler getirebilir misin?'' Baekhyun kafasını sallayıp onun odasına yöneldi.

''Kafayı mı yiyorum sence Soo?''

''Ne yazık ki, şuanda başka açıklaması yok Yeol.'' Soo sırıtarak söyledi. ''Tabi ki de, Hayır adamım! Sadece bu şerefsiz işini çok iyi yapan bir piç!'' Chanyeol onun cevabına gülümserken Baekhyun elindeki beyaz kazakla geldi. Chanyeol'a uzatıp Soo'nun yanına oturdu.

''Soo biraz bizi yalnız bırakır mısın?'' Baekhyun Chanyeol bu sözüyle korkmuştu. Neden korktuğunu bilmiyordu ama korkmuştu.

''Beni de Jongin aramıştı zaten çabuk gel diye! Ben kaçtım.'' Soo kalp dudaklarını göstererek güldü ve evden çıktı.

Baekhyun kapanan kapıdan gözlerini çekip ellerine baktı. Tırnaklarıyla oynamaya başlamıştı. Tıpkı Chanyeol'la karşılaştıkları ilk gün ki gibi. Chanyeol onun korktuğunu anlaması uzun sürmedi.. Olduğu yerden kalkıp Baekhyun'un önüne oturdu.

''Baekhyun yalvarırım hakkındaki her şeyi anlat. Atlama hiç bir şeyi. Bu oyundan çok sıkıldım.

''Sen benden sıkıldın Yeol!''

''Evet senden sıkıldım. Anlıyor musun? Sorunlarından sıkıldım. Senin yüzünden sevdiğim adamdan ayrıldım! Aklımı karıştırıp, adımlarımı geri çekmenden, her adımımda gerilmekten sıkıldım. Sadece korumak istiyorum seni Baekhyun. Bilmiyorum belkide daha fazlası ama bilmiyorum Baekhyun. Gerçekten doğru düşünemiyorum fevri olmak istemiyorum..'' Baekhyun onun gözlerine donuk bakmaya başlayınca Chanyeol korkup onu sarstı. ''Hasta mısın baek neyin var?''

''Benim dışarı... dı-dışarı çıkmam g-gerek.'' Baekhyun onu itip dışarı çıktı.

Vücuda iğne gibi batan soğuk hava, yavaşça kendi vücut ısısını kaybetmesine sebep oluyordu. Yavaş başlayan adımları, koşmaya dönmüştü. Nereye gittiğini bilmiyordu. Sadece rüzgarın estiği yönü takip ediyordu. Sırtına vuran her rüzgarda biraz daha rahatlıyordu. Birer birer duyduklarını unutuyordu. Elleriyle yüzünü tutarak durdu. 'Tanrım ne istiyorsun benden?' Baekhyun geldiği yere baktığında buranın neresi olduğunu bilmiyordu. Her hangi bir yere yürüdü. Fakat bir sıcaklık hissediyordu. Yalnızlık hissi tamamen kaybolduğunda, arkasına dönüp baktı. Bomboş karanlık bir sokaktan başka hiç bir şey yoktu. Tekrar dönüp yürüdü biraz daha ve arkasındaki çıtırtı geri dönüp bakmasına neden oldu. Yine kimse yoktu önüne döndüğünde çarptığı kişi yüzünden geriledi..