"တစ္ခြန္းထဲ..တစ္ခြန္းထဲေျပာေပးပါ...."
လိႈက္ခါေသာအသံသည္..နာၾကင္ျခင္းတို႔ေပ်ာ္၀င္ကိန္းေအာင္းေနဟန္သည္အထင္သား...
"မင္းရဲ႕မာနေတြကို.တစ္ခ်က္ေလာက္..လႊင့္ပစ္ၿပီးေျပာေပးပါ..မသြားပါနဲ႔လို႔.."
အက်ႌစကိုကိုင္ဆြဲထားတဲ့လက္အစံုရဲ႕တုန္ခါမႈေၾကာင့္..အနားစတို႔ကခါယမ္းလ်က္႐ွိသည္...
တျဖတ္ျဖတ္လက္ေသာမ်က္၀န္းအစံုတို႔ကေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ေတာက္ပစြာ....ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းမ်ားႏွင့္ျပည့္လ်ွမ္းေသာေလထုသည္...မေကာင္းဆိုးရြားတစ္ေကာင္လိုေအးခဲသြားျပန္သည္ ....
အဆက္မျပတ္လည္ေနေသာစကၠန္႔လက္တံတို႔.ငါးပတ္ေလာက္လည္ပတ္သြားၿပီးခ်ိန္...ခပ္ေတာက္ေတာက္မ်က္၀န္းတို္႔မႈန္မိႈင္းသြားခဲ့ၿပီး...ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ျဖဴျဖဴတစ္စံုက..ေအာက္ကိုေလ်ာက်သြားခဲ့သည္...
"သိပါၿပီ...xing....xingဟာ.ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ...မာနကိုဖက္တြယ္သြားမယ့္သူဆိုတာ..."
လက္ဂ္ေဂ့ခ်္လက္ကိုင္ကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရငိး...ေျခလွမ္းတို႔ကိုေက်ာခိုင္းရန္စတင္လိုက္သည္....
ၾကမ္းျပင္နဲ႔ပြတ္ဆြဲသြားေသာ..လက္ဂ္ေဂ့ခ်္ဘီးသံ..တေဒါက္ေဒါက္ျမည္ေသာ.ဖိနပ္ခြာသံက...သူ႔နားထဲ...အလံုးနဲ႔အရင္းနဲ႔၀င္ေဆာင့္လ်က္႐ွိသည္...ေျခလွမ္းငါးဆယ္ခန္႔ေလ်ွာက္ၿပီးခ်ိန္...လူ၀င္မႈအရာ႐ွိေ႐ွ႕သိူ႔ေရာက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့...တစ္ခ်က္ေလာက္မ်ား.. တားေလမည္လားဆိုတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္သဲ့သဲ့သည္..အစပင္မက်န္ေအာင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္....
ခ်စ္ရသူသည္..ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ..မာနတရားကို...ေခါင္းမာစြာဆုပ္ကိုင္ထားမည့္သူ.....
တားျမစ္ရန္အခြင့္အေရးသည္..ခ်စ္ရသူလက္မွာ႐ွိပါလ်က္....စကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္ပဲ..ဟရန္လိုသည္ကို..သိပါလ်က္ႏွင့္..ေလသံေလးေတာင္ပြင့္ဟမလာေသာ..ခ်စ္ရသူ၏.ႏႈတ္ခမ္းပါးအား..ဒီတစ္ခါေတာ့အျပစ္တင္လိုပါသည္....
ပတ္စ္ပို႔စ္အားျပန္ကမ္းေပးလာေသာအရာ႐ွိ၏လက္သည္...မျဖဴမညိဳ..႐ွည္ေသာျငားမသြယ္....
ခ်စ္ရသူ၏လက္အစံုသည္ ..ႏူးညံ့သကဲ့သို႔..သြယ္ေပ်ာင္းသည္....
ထိုလက္အစံုႏွင့္ပင္...သူ႔ႏွလံုးသားကို လႈပ္ႏိႈးခဲ့သည္...ထိုလက္အစံုႏွင့္ပင္...သူ႔အားဒဏ္ရာေတြေပးသည္...ေႏြးေထြးမႈ..ၾကင္နာမႈတို႔ကိုတစ္ဖန္ေပးျပန္သည္...ထိုမွတစ္ဖန္...ထိုလက္အစံုႏွင့္ပင္ .သူ႔အားအေ၀းဆံုးကိုတြန္းပို႔ခဲ့ျပန္သည္....