part-1

8.7K 551 31
                                    

ဆူသံစကားသံတို႔ျဖင့္.ညံညံစီေသာ.မနက္ခင္းသည္...ေန႔သစ္ကို..အလွပဆံုးဖြင့္ဟျပသသည္....ေက်ာင္းတံခါးမပိတ္ခင္ေလး..အျမန္၀င္လိုက္ကာ...အထဲဖက္ကို.ခပ္သုတ္သုတ္ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္ ..တံခါးပိတ္ခ်ိ္န္ကိုမမီွပဲ.က်န္ေနခဲ့သည့္အျပင္ကေက်ာင္းသားေတြကိုလွည့္ၾကည့္ကာ...တစ္ခ်က္ျပံဳးရင္းေ႐ွ႕ကိုျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့..ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနမွန္းမသိသည့္..ပတ္ခ်န္းေၾကာင့္...အနည္းငယ္ပင္လန္႔သြားမိသည္....

"လန္႔တာ.ပတ္ခ်န္းရာ..အသံမေပး.ဘာမေပးနဲ႔..."

"မင္းကသုတ္သုတ္.သုတ္သုတ္နဲ႔သြားေနတာကို...ေအးေပါ့ေလ. ေျခတံကတိုေနတာဆိုေတာ့လည္း..."

ဒိုင္းကနဲလြင့္ပ်ံ့လာေသာ.မ်က္ေစာင္းကိုမသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳရင္း...တဟက္ဟက္ရယ္ေနေသာ.ပတ္ခ်န္းရဲ႕ဗိုက္ကို..တံေတာင္ဆစ္နဲ႔တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ရင္း.သူပါလိုက္ရယ္မိသည္....

ေနျခည္ႏုႏုတို႔လြမ္းေသာေက်ာင္းျမက္ခင္းျပင္သည္...ေတာက္ပစြာစိမ္းလန္းလ်က္က...ႏူးညံ့စိုစြတ္သည္...ခပ္လွမ္းလွမ္းကေပါင္မုန္႔ဆိုင္ဆီကလြင့္ပ်ံ့လာေသာမုန္႔နံက ခပ္စူးစူး...
သန္႔႐ွင္းေရးတာ၀န္က်ေနပံုရေသာ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕က..မွန္ျပတင္းေတြကိုႀကိဳးစားတိုက္ခြၽတ္ေနၾကသည္....

"ေဟ့ေရာင္..jun..ေက်ာင္းတက္ေနၿပီကြ...ဘာေတြစိတ္ကူးယဥ္ေနတာတုန္း..."

ေက်ာပုးိအိတ္ကိုတစ္ခ်က္ျပင္လြယ္လိုက္ၿပီး..ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကိုလက္ႏွစ္ဖက္ထည့္ကာ..ေ႐ွ႕ကသြားႏွင့္ေသာ..ပတ္ခ်န္းေနာက္ကေနခပ္သြက္သြက္လိုက္လာမိသည္....
ဆံပင္ခပ္ဖြာဖြာ...အျမဲတမ္းျဖဲေနတတ္တဲ့သြားေတြရယ္..လည္စီးမပါတဲ့ေက်ာင္း၀တ္စံုနဲ႔အႏွီေက်ာင္းသားသည္..အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား...ice price အျဖစ္ထင္႐ွားေနသည္မသိ....

"ၾကည့္.ေတြးေနျပန္ၿပီ..မင္းေျခေထာက္ကတအား႐ွည္ေနတာဆိုေတာ့...ျမန္႐ွာတာကို..."

စိတ္မ႐ွည္ေတာ့သလို...ေအာ္ေျပာလာတဲ့ပတ္ခ်န္းကိုအသာျပံဳးျပရင္း..မ်က္မွန္ကိုင္းကိုတစ္ခ်က္ပင့္ကာ....ေျပးသြားလိုက္သည္....ပတ္ခ်န္းအတြက္.ဒါေနာက္ဆံုးသည္းခံျခင္းမို႔....

Still I Love You [COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora