"သိပ္...ခ်စ္..လြန္း...လို႔...."
"Perfect...."
စိတ္ရင္းႏွင့္ခ်ီးက်ဴးေလသည့္အသံ.ေတြ...။...သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွ႐ုန္းထြက္ရင္း...အသာရယ္ျပေနသူအား..ေငးမိရင္း.....။
"Yixing..ေတာ္တယ္...."
ကမ္းေပးေလသည့္ေရဘူးလွမ္းယူကာ.ေမာ့ေသာက္မိေသာ္ျငား...တင္းက်ပ္ေသာေ၀ဒနာသည္..ရင္မွမထြက္ခြာ...။...အရည္လဲ့ေသာမ်က္၀န္း.တစ္စံုသည္....အာရံုထဲမွာ...တေ၀့လည္လည္....။
သူနဲ႔ေ၀းရာကိုတမင္သြားေလသည္လား..မသိေပမယ့္...မနီးေသာအကြာအေ၀းမွာ..ျပဇာတ္အဖြဲ႔သားေတြကိုႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့သူ....။
ျဖဴလက္ေသာသြားညီညီစီစီ....လႈပ္ခတ္ေလသည့္ႏႈတ္ခမ္းပါး....။.ျဖဴျခင္းထက္..ဆြတ္သည့္ထက္အဆကဲေသာ..အသားအရည္...။...ျခံဳငံုရလ်ွင္....မိန္းကေလးတစ္ဦး၏.လွျခငိးထက္..ေက်ာ္လြန္ကာႏိႈင္းဆရသူ....။..
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္ရြယ္၍.႐ွင္သန္ေသာသူသည္...အဘယ္ေၾကာင့္...စိုက္ေငးျခင္း၌...ေျခခ်ဳပ္မိေလသည္မသိ....။...သက္ဆိုင္သူဆိုသည့္ပညတ္တစ္ခုေၾကာင့္.ေစာင့္ထိန္းျခငိး၌..ဦးေႏွာက္ကအသိေပးေလသည္လား....။...သို႔တည္းမဟုတ္....။
"Arrr...sorry ..ahee..."
ေမႊ႔ယမ္းကာကစားေနေသာ..စတီးေခ်ာင္းငယ္သည္....ၾကမ္းျပင္သို႔...ခပ္ဆူဆူအသံတို႔ျမည္ဟည္းရင္း..သူ႐ွိရာဖက္ကိုတလိမ့္လိမ့္.....။
ျပဴးက်ယ္ေသာမ်က္၀န္းတို႔ႏွင့္....အသက္မဲ့စြာေငးေနသူအားၾကည့္ရင္း..ေကာက္ယူေပးရန္ခါးကိုေကြးၫႊတ္လိုက္သည္....
"ေရာ့..."
"Ar..gomasamitha..."
စတီးေခ်ာင္းအားထိေတြ႕ရန္...အကြာအေ၀းအနည္းငယ္မွာပင္...သူ႔ေ႐ွ႕ကဦးႏွင့္၍ျဖတ္ခနဲေကာက္ယူလိုက္ေသာလက္တစ္စံု....။...ျပံဳးလ်က္ေက်းဇူးတင္စကားျပန္ေျပာေနသူအား..ၾကည့္ရင္း...အလိုမက်ေသာခံစားခ်က္သည္...အထိန္းအကြပ္မ႐ွိပါပဲ...ေပၚထြက္လာခဲ့သည္....။
ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရယ္ကာေမာကာ.စကားေဖာင္ဖြဲ႔လ်က္႐ွိသူအား...အၾကည့္လႊဲလိုေသာဆႏၵသည္...အ႐ိုးသားဆံုး....။...ပခံုးအားတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ပုတ္ရင္း...ခပ္ဟဟရယ္ေနသူ...။....အမွန္တကယ္သူ.ကိုယ္တိုင္..ရယ္ေမာျခင္းကိုႏွစ္လိုသူျဖစ္ပါျငား....ယခုမူ...တိတ္ဆိတ္စြာ.သူစိမ္းဆန္ျခင္းကိုပိုမိုအလို႐ွိသည္.....။