14 januari, 1835; BOOM!!! (deel 1)

19 3 0
                                    

Zera Gliber

Wanneer Mira me had geduwd, stond ik al snel op.

"S-sorry" en ik liep weg. Ik keek nog een laatste keer naar haar en verast zag ik haar verdrietig kijken.

"Waarom heb je dat gedaan?" vroeg een van haar vriendinnen.

Mira schudde haar hoofd om bij te komen en antwoordde: "het is maar een dienstmeisje ze heeft al weken geen bad meer genomen, dus raak haar niet aan." 

Ik hoorde het nog en dan liep ik de bibliotheek uit tot weer aan de boom waar ik het katje had gevonden en zakte daar ineen. Die blik kwam elke keer terug, vind Mira me toch leuk??? Ik wil zo graag haar beste vriendin worden.  Mijn tranen wilden eruitkomen maar ik hield ze binnen. 

"Mama zei dat als je weent, je alle leuke dingen in je hart zal kwijtgeraken, daarom ga ik niet wenen." stelde ik me gerust.

Toen zag ik een wat grotere zwarte kat. "is dat je mama?" vroeg ik aan het katje op mijn schouder. Het sprong van mijn schouder naar de zwarte kat dat nam ik dus voor een ja.  Het wierp me nog een laatste blik en liep dan met zijn mama mee.

"Ik heb me toch een vriend gemaakt op 1 dag...    Hoe laat is het?? eeuuhm de zon zit nog een beetje in het oosten, dat wil zeggen dat het ongeveer 12:00 uur is. Ik ga een klein dutje doen tot 12:30 uur de lichte zonnestralen van de winterse zon zullen me wel wakker maken. Dat heb ik toch wel verdiend?? Ik heb maar 2 uur geslapen, dus een half uurtje meer is niet zo erg...    O, en wat een geluk, tot nu toe heb ik nog geen gevaarlijk dier tegemoet gelopen..."  Met die woorden viel ik in slaap.

BOOM!! hoorde ik nog maar ik was te moe om mijn oogleden open te maken.

zeroWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu