You are everything ✉️ |S.M| ✉️

✉️9✉️

Ja: Więc zacznę od początku...

Ja: Moi rodzice zawsze chcieli mieć syna

Ja: Jak widać ja im na to nie pozwoliłam

Ja: Jestem córką, nie synem.

Ja: Wiem, że mnie nigdy nie kochali

Ja: Wiem, że próbowali mnie pokochać

Ja: Ale nie potrafili

Ja: Szesnaście lat męczyliśmy się ze sobą

Ja: Oni mnie nienawidzili

Ja: Wiem, że próbowali mnie lubić

Ja: Ale nie potrafili mnie polubić

Ja: Przynajmniej matka próbowała

Ja: Ojciec mnie krzywdził...

Tamponek: Chyba nie mówisz, że...?

Ja: On mnie dotykał Shawn

Ja: Nie dawałam rady

Ja: Czuję do niego obrzydzenie

Ja: Musiałam uciec

Tamponek: I tak po prostu wyszłaś z domu? Nie szukali cię?

Ja: To nie wszystko...

Ja: Ja nie uciekłam ze względu na molestowanie ojca

Ja: Ja wtedy nie wiedziałam, że on robi źle

Ja: Myślałam, że tak musi być

Ja: Że każdy tata robi tak swojej córce

Ja: Myślałam, że to znak jego miłości do mnie

Tamponek: Straszne, co za drań 😫

Ja: Niecały rok temu matka się strasznie załamała

Ja: Bardzo marzyła o synie, ale jej wiek jej już na to nie pozwalał

Ja: Adoptowali Drake'a

Ja: Wtedy ta rodzina wydawała się być najszczęśliwsza na świecie

Tamponek: Dlaczego ,,ta rodzina"?

Ja: To nie jest moja rodzina Shawn

Ja: Ta rodzina stała się rodziną Drake'a

Ja: On nią kontroluje

Ja: Mimo, że jest jeszcze niemowlęciem

Ja: Oni są w niego tak wpatrzeni, że nie zauważyli, że przestałam chodzić na college, zawaliłam naukę i nie wychodziłam z pokoju przez dwa tygodnie.

Ja: Nie zauważali tego bo zwyczajnie nie chcieli mnie widzieć

Tamponek: I jak doszło do twojej ucieczki?

Ja: Wyszłam.

Tamponek: Tak po prostu?!

Ja: Tak po prostu.

Ja: Nie zrobiłam tego tylko ze względu na siebie

Ja: Zrobiłam to też dla nich. Wiedziałam, że będzie im lżej beze mnie

Ja: Zbierałam długo pieniądze

Ja: Wzięłam wszystko i pojechałam autobusem na najdalszy przystanek

Ja: Do najbardziej zaniedbanego hostelu

Ja: Choćby jakimś cudem chcieli mnie szukać

Ja: I tak mnie nie znajdą

Ja: Teraz przepisałam się do college'u bliżej mojego hostelu

Ja: I tak sobie tu żyję już z pół roku

Ja: Nie wiem na jak długo starczy mi pieniędzy

Ja: Ale na razie się tym nie przejmuję i daję radę

Tamponek: Nie wiedziałem, że tyle przeżyłaś o.O

Tamponek: Gratuluję, że to wszystko przetrwałaś

Tamponek: Ja nie dał bym rady

~~~
NeXT jak dobijecie 4 gwiazdki i 3 komy 💕
Jeju rozwaliliście wattpad'a! 😳 Prosiłam o 3 gwiazdki, a dostałam 7. Dziś długi rozdział, ale chciałam napisać po krótce historię Miranda. Wydaję mi się, że wyszła mi średnio ciekawa, ale opinie możecie pozostawić w komentarzu.