Thank you

Hoofdstuk 10

Schreeuwend komt mijn moeder op me afrennen. Ze trekt aan mijn haren en begint tegen me te trappen.

'Alsjeblieft mama stop, Auwh!'

Huilend laat ik me in elkaar trappen.

'Hey waar ben jij mee bezig!' Dat is het laatste wat ik hoor. Dan raak ik bewusteloos.

Ik open mijn ogen. Wazig bekijk ik alles. Wit en wit. Ik zie alleen maar wit.  Dan zie ik haar.

'Stay strong baby,' zegt ze.

Ik wil nog naar haar schreeuwen dat ze niet mag gaan maar ik ben al te laat. Ze is omgekeerd en verdwenen.

'Please Demi don't go , please Demu don't'

Geschrokken word ik wakker. Ik kijk om me heen. Deze keer ben ik in het ziekenhuis. Het was maar een droom. Demi heeft gelijk. Ik moet tegen mezelf vechten en het gaat lukken ik voel het. Dan zie ik het. Er zit een vreemde man in de kamer. Naast mijn bed.

'Wie ben jij?' stamel ik.

'Ik ben je buurman, meisje,' zegt hij. Herinneringen komen naar boven. Verschrikkelijke pijn, overal.

Mijn gezicht betrekt en dat ziet de man.

'Meisje gaat het wel? Je bent hier veilig. Je zal die pijn nooit meer voelen,' zegt hij. Ik begin zijn gezicht te herkennen. Het is inderdaad mijn buurman. De vader van dat hele lieve vierjarige meisje. Het voelt vertrouwd bij deze man. Dat terwijl ik nooit echt met hem heb gesproken. Wel hoi gezegt maar dat is alles.

'Meneer, wat moet ik doen? Ik wil niet meer naar huis,' zeg ik verdrietig en beschaamd dat ik dat zomaar opeens zeg.

'Ik heb al een idee, je komt voor een tijdje bij mij wonen tot je achtien bent,' zegt hij.

Geschrokken staar ik hem aan. Bij hem wonen? Is dit serieus?

Na een lange tijd begin ik het te waarderen. Misschien kan ik daar wel een nieuw leven starten. Hij lijkt me erg vriendelijk en hij kijkt me ook heel bezorgd aan. Iets dat mijn vader nog nooit heeft gedaan. Alsof ik voor het eerst een vader heb. Een man waar ik alleen hoi tegen zei tot vandaag.

'Meneer hoe heet u?'

'Ik heet Joost, en zeg maar je'

Vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote vote

sorry voor dat↑