Thank you

Hoofdstuk 20

Ik voel een zware druk in mijn hoofd. Alsof je wakker moet worden, wanneer je in een vervelende droom zit. Ik begin te woelen en hard te trillen. Ik spring uit mijn bed, ren door de gangen en uiteindelijk het ziekenhuis uit. Dan val ik opeens.

Geschrokken doe ik mijn ogen open. Nee dat kan niet! Weer zit ik in de witte kamer. In het ziekenhuis.

'Meisje gaat het wel?' Ik keek naar de man. Geschrokken kijkt Joost me aan. Het lukt me om wat te mompelen, maar meer niet.

Met alle moeite krijg ik het er toch uit.

'Joost, hoe kom ik hier?'

'Uhh' begint hij te mompelen 'Je had jezelf weer gesneden, maar het stoptte niet met bloeden. Uiteindelijk was je bewusteloos geraakt en toen hebben we je snel naar het ziekenhuis gebracht' Een lange tijd liet ik alles door me door dringen. Het was een droom, ik ben niet alles kwijt! Ik was niet in coma, ik was bewusteloos.

Na een paar uurtjes mag ik weer naar huis. Het ziekenhuis had mij gezegt dat het toch het beste was om naar een kliniek te gaan, maar dat wil ik absoluut niet! Joost begeleidt me naar zijn auto en rijdt naar huis. Thuis aangekomen doe ik het portier open en meteen komt er een klein bolletje wol op me afrennen met een rat er achteraan. Ik til Demi op en begin haar stevig te knuffelen.

'Wat heb ik jou gemist kleine boef!' Ik til haar naar binnen en ga met haar stoeien. Na een lange stoeipartij valt Demi in slaap. Ik ga maar op de bank zitten en kijk naar Sesamstraat.

'Het kan zo niet meer langer' Ik kijk op, recht in de ogen van Joost. Natalie staat naast hem. Ze lopen naar me toe en gaan naast me zitten. Dan beginnen ze met wat ze te zeggen hebben.

'Misschien is het toch het beste voor jou om naar een kliniek te gaan'

Na een paar uur geschreeuw en gehuil zijn we eruit. Ik ga naar een kliniek. Daar kan ik tot rust komen en daarna kan ik opnieuw beginnen.

Het was hard om afscheid te nemen. Anja en Lotte hebben hard gehuild. Ik had Bas gebelt en het hem uitgelegt. Hij hielt zich sterk, maar ik hoorde aan zijn stem dat hij het moeilijk had. Ik geef Ilse en Natalie nog een laatste knuffel, maar dan pak ik Demi op en loop naar de auto. Ik ga achterin zitten en Joost achter het stuur. De hele rit zit ik uit het raam te staren. Demi houdt zich rustig en ligt in mijn armen. Dan stopt de auto. Ik stap uit.

'Ik wil dit alleen doen, ga jij maar naar huis' Ik geef een knuffel aan Joost. Als laatst druk ik een kus op Demi's wang. Ik krijg een slijmerige lik terug. Ik zet haar terug op de achterbank en loop dan naar binnen. Achter me hoorde ik Demi nog piepen, maar dan sluit ik de deur en laat Joost en Demi alleen achter.

Hey! Hierna komt nog één hoofdstuk xNiaz