Thank you

Hoofdstuk 14

'Mam, wat doe jij hier?' vraag ik zo kalm mogelijk. Toch hoor je de trilling in mijn stem.

'Ik kwam alleen je spullen brengen, ik ga nu weer,' zegt ze zonder me ook maar een keer aan te kijken. Dan staat ze op en loopt naar de deur. Ze trekt de deur open en slaat hem weer hard dicht. Dan is ze weg. Met trillerige stappen loop ik naar de tas die ze heeft achter gelaten. Er zit wat kleding in. Jammer genoeg niet mijn mobiel, ik wil graag Anja en Lotte bellen en ze alles vertellen. Onder in de tas ligt een envelop met mijn naam er op. Ik pak hem niet. Ik ga pas kijken wat er in zit als ik alleen ben. Ik wil niet gaan huilen waar iedereen bij zit. Ik laat me op de stoel vallen en kijk naar het tv-programma waar Ilse naar kijkt, kleine kinderen onzin.

'Bente ik heb wat voor je,' Natalie komt naast me zitten. Ik staar haar verbaast aan. Ze heeft iets kleins in haar hand.

'Natalie dat had echt niet gehoeven!'  Benieuwd scheur ik het inpak papier er af. No way, een fucking Iphone 5! Tranen schieten in mijn ogen. Ik vlieg in Natalie haar armen.

'Omg Natalie dankje!'

'Je verdient het meisje'

'Maar waarom dan?'

'Ik ben ook tiener geweest, je vriendinnen kunnen bereiken is het aller belangrijkt als tiener' Ze geeft me nog een knipoog en loopt dan naar de keuken om met het avondeten te beginnen. Ik maak het pakketje open en bekijk mijn nieuwe witte Iphone. Er zit ook al een abonnement bij! Ik zet mijn Iphone aan en download Facebook. Daarna log ik me in. Niet te geloven! Anja en Lotte hebben me echt heel veel berichtjes verstuurd. Ik bekijk als eerst die van Lotte.

*Waarom was je niet op school?*

*Haaallooohooo*

*Jezus Bente reageer ik maak me dood ongerust!*

*Bente alsjeblieft reageer*

En als laatste schreef ze:

*Oke ik heb er genoeg van ik kom morgen naar je toe*

Ohnee help! Als ze morgen komt, komt ze er achter dat ik niet meer thuis woon. Daar kan ze niet zo achter komen. Meteen stuur ik een berichtje naar Anja en Lotte:

*Kom morgen naar het huis rechts van mijn huis dan leg ik alles uit xBente*

Ik doe mijn telefoon uit en stop hem in mijn broekzak want het eten is klaar.

'Natalie, waar is Joost eigenlijk?'

'Die is op zijn werk, hij zou voor het eten thuis zijn, maar zotezien is het wat uitgelopen'

'Wat doet hij voor werk?'

'Hij heeft zijn eigen kledingwinkel'

'Wat doet u eigenlijk voor werk'

'Ik ben schoonheidspeciaaliste'

Tussen al het gekwebbel van mij en Natalie door zit Ilse te spelen met haar eten, inmiddels liggen er meer spaghetti slierten op de grond dan op haar bord. Ons gesprek valt stil wanneer ik opeens iets heel kleins langs mijn been voel rennen.

'Een rat!' gil ik

'Hahah oh schatje toch, dat is Kito! Onze kleine chihuahua puppy. Geschrokken kijk ik naar het lelijke kleine mormeltje bij mijn voeten. Ik heb niks met chihuahua's en ook nooit gehad. Ik kijk hoe alle spaghettislierten het kleine lichaampje binnengaan. Hoe kan zo'n klein beest zoveel eten!

Ik en Natalie praten nog over koetjes en kalfjes tijdens het afwassen maar dan ga ik naar boven. Ik had de tas mee genomen. Ik haal de envelop uit de tas en maak hem open.

Bente,

Nog steeds begrijpen wij niet hoe je dit hebt kunnen doen. We hebben nooit van je gehouden. We hopen dat je veel pijn lijd. We haten je met heel ons hart. Jij komt nooit meer in onze familie. Je bent een schande en altijd al geweest.

Mam en Pap

Geschokt staar ik naar de brief. Wat voor ouders doen dit?! Ik laat me op mijn bed vallen en begin hard te snikken. Waarom ik....

Hey iedereen,

ik ben niet helemaal tevreden over dit hoofdstuk. Ik heb een soort writersblock. Sorry, het volgende hoofdstuk zal beter worden! xNiaz