Acılara Bir Kahkaha Daha

~°A.B.K.D°~ 14

"Lanet olsun , lanet olsun. Aç şu gözlerini lanet olasıca aç! " 

Olmuyordu , sakin kalmayı başaramıyordu uraz. Almira'nın bayıldığı anda kısa bir süreli şoka girmişti.  Kendine gelip kucakladığı gibi once açık  alana çıkarıp bir kaç küçük tokat attı kendine gelmesi için,  olmayınca  arabasının arka koltuğuna  yatırdı . Telaşla ön koltuğa geçip arabayı en yakın hastaneye sürdü.  Yolda kendi kendine söylenmesi ihmal etmiyordu tabi. Çalan telefonun sesini duyduğunda arayanın ayaz olması iyice zor duruma soktu uraz'ı. Muhtemelen defalarca almira'yı aramışlardı  fakat telefonunu kapatmıştı  ! Üstelik ayaz'lara haber bile vermemişti böyle bir eşşek şakası yapacağına.  Bir daha kızdı kendine nasıl bu kadar düşüncesiz olabilirim diye. Telefon kapanmak üzereyken açtı.

"Uraz! Uraz almira seninlemi . Gördün mu onu. Lanet olsun ulaşamıyoruz evden çıkmış okula bile gitmemiş . Delirecegiz uraz!"

"A-almira'yı hastaneye götürüyorum"sesi buz gibiydi uraz'ın, korkulu, endişeli ama en çok suçlu. 

"Ne hastanesi uraz ! Ne oldu almira'ya. Iyi mi  hangi hastane"  birşey diyemedi uraz , sadece hastanenin ismini verdi ve kapattı.  

Hastaneye geldiğinde arabadan inerek almira'yı kucağına aldı.  Içeri girdiğinde sedye getirdi bir hemşire sonra bir kaç kişi daha ve durumunu sordu ne olduğunu. 

"Kapalı kapalı alanda kaldı  klostrofobisi var ba-bayıldı.  "

' klostrofobisi ' dediği andan sonra dinlemediler bile sedye ile acile girdiler.  Acil in dışında kalan uraz ise duvara yaslandı ve karşı duvarı izlemekten başka birşey yapmadı.

Uyandıklarında almira'yı göremedi evde arkadaşları.  Markete gittiğini düşündüler.  10 dakika sonra yoktu hala almira. Ayaz'ın içinde kötü,  oldukca kotu bir his vardı.  Aradılar fakat telefon kapalıydı.  Sinirlenmiş ve merak etmişlerdi.  Beklediler biraz daha fakat yarım saat geçmesi halde gelmedi . Aynı sınıfta olduğu için akın'ı aradı fakat okula gelmediğini söyledi. Okan'ın fazlasıyla telaşlı sesinden dolayı ayaz ile olabileceğini söyledi . Devamını dinlemeden kapattı ve ayaz'ı aradı.  Herkes hastane lafını duyduktan sonrası ile karanlıktı oldukça karanlık.  Akıllarına o kadar berbat şeyler geldi ki . Derya ise bunları bile düşünmeden bacakları tutmadı ve okan'ın kollarına yığıldı verdi. Bilinci açıktı sadece aldığı haber elini ayağını kesti. 

Çok değil 10 dakika sonra koşarak girdi içeri hepsi. Okan'ın gözü buldu önce uraz'ı.  Yakasına yapıştı okan uraz'ınfakat sadece gözlerini okan'ın o endişeli gözlerine çevirdi.

"Nerde almi ne oldu ona uraz! "

"Şaka yapmak istedim sadece . Karanlık kapalı bir odada bek-" sakin sesi ile bitiremeyen ayaz suratına hatrısayılır bir yumruk attı. Yumruk ile sarsıldı , tam bir tanesi daha gelirken içeri koşarak gelen akın mete ve ekin ayırdı onları.

"Nasıl böyle bir sorumsuzluk yaparsın.  Onun klostrofobisi var . Bıktım sizin bu oyunlarınızdan "

"Lanet olası şaka yüzünden dua et kardeşime bir şey olmasın " diye bağırdı bu sefer okan. Yere çöktü uraz önemsiyordu almira'yı bir lere herşeyi boş  verdi alışmıştı o yaramaz çenesi düşük kıza . Ve şu anda onu öldürse okan ve ya diğerleri umrunda olmazdı çünkü kendini suçluyordu.  Hoş suçluydu  da. Ama bilmiyordu iste o lanet olası kapalı alan korkusunu bilse yapar mıydı.

Okan ayaz'ı sakinleştirmeye çalışırken derya hıçkırıklar ile ile yere oturdu .

"Çok korkmuştur . Nefes alamamıştır, lütfen bir şey olmasın " bir el önüne  düşen  bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırdı.