Medyada Ada
Gözlerimi açtığımda boş bir depoda elim bir iple duvarda duran bir boruya bağlanmıştı. Etrafima bakindim. Kimsecik yoktu. Bağırmaya başladım ama burda kimsenin sesimi duymayacaginin imkansız birsey olduğunu anlayıp sustum. Birkac dakika sonra depoya o adamlardan biri geldi. "Benden ne istiyorsunuz? Ben size ne yaptım? Lütfen beni bırakın. Hiç kimseye birsey söylemem"dedim ağlamaklı sesimle. Adam bana pis pis sırıttı vw diğer adamalar dönüp " Getirin"dedi. Birkaç dakika sonra içeri kafasında bir şapka olan ayaklarına kadar pardesü giymiş bir adam girdi. "Başla " dedi adam. Pardesülü adam şapkasını çıkarıp bana baktı. Gözlerimiz birlesirken etrafımı siyah bir duman sardı. Yüksek perdeden bir çığlık duydum. Canım o kadar yanıyordu ki gözümden bir damla yaş yere düştü. Nerdesin efe?
Efe'nin ağzından...
"Biraz daha hızlı olamaz misin acaba burak" dedim Burak biraz daha hızlanırken ceyda hala ağlıyordu. Yanımda mete, burak, ceyda, mert vardı. Burak telekinezi , mert atesi , mete ise suyu kontrol edebiliyordu. Ben ise aynı ada da olduğu gibi ruhlarla konuşuyordum ve bazen de bir şeyleri iyilestiriyordum. Birden kulağımda yüksek seste bir çığlık duydum. Yine ada ile baglarim devreye girmişti. Arka koltukta kıvranırken "Sanırım ona işkence cektiriyorlar" dedim. Burak son gaz depoya daldı. Arabayi ani frenle durdurdu. Hepimiz aşağı indik ceyda hariç. Burak yeteneğini devreye sokup kapıyı tek hamlede açtı. Mete, ben, mert ve burak içeri daldık. Içeride az denecek kadar adam vardı. Mete sağa gidip 5 kişiyi aldı. Çok geçmeden üzerimize geldiler. Mert yerde bir ateş çemberi yaratıp metenin bayilttigi adamları çembere attı. Mete ve mert adamlarla kavga edip önümüzü açarken burak ve ben de adayı aramaya koyulduk. Ben ortadan ilerlerken burak da sol tarafa gitti. Bir kaç kapı dışında açık olan kapı yoktu. Tam karşımdaki yarı açık kapıya ilerledim ve ne olur ne olmaz diye güçlerim aktif halde odaya daldım. O adamın ona yaptıklarını gördüm. Çok acı çekiyordu. Arkasından sessizce yaklaştım ve ruhunu hapsettim. Bedeni yere yığıldı adamın. Hemen Ada'nın yanına koştum. Kafası öne düşmüştü. Ona yaklaşıp yaşayıp yaşamadigina baktım. Hala nefes alıyordu. Büyük ihtimalle bayıldı diye düşünüp süratini ellerimin arasına aldim. Aniden kafasini kaldırdı ve bana doğru saldırdı. Su an güçleri onu ele geçirmiş olmalı. Gözleri simsiyah olmuştu, suratinda siyah cizikler vardı. Birden hizlica ipi asıldı ve kopartıp üzerime geldi. Benden bile güçlüydü. Onu sadece korumaya çalışıyordum. Beni hatırlamasi gerekiyordu. Beni duvara fırlattıgı zaman acıyla inledim. Yerde kıvranırken uzerime oturdu. Su an tamamen kendinden geçmişti. Çok güçlüydü. Aniden dogruldum ve ona bağırdım."Ada dur benim Efe. Şu an bu sen değilsin sakinles, korkma yanındayım hepsi geçecek" dedim ama sozlerime bir kahkaha ile cevap verdi. Baska bir şeyler yapmam lazımdı onun kafasını dağıtmalıydım. Bana yaklaşırken aklıma gelen fikirle ona doğru adimladim ve hizlica dudaklarına yapıştım. Onu öperken rahatladığını farkettim. Eski haline dönmeye başlamıştı. Ondan ayrılıp gözlerine baktım." Ada sakın ol! Yanındayım." dedim. Aniden bana sarıldı. Ona karşılık verdim. Omuzumda ağlıyordu. O kadar masumdu ki ona başına gelecekleri anlatsam kim bilir ne kadar üzülürdü. Onu kollarımın arasına alıp sıkıca sarıldım. Saçını oksadim. Bana döndü. Yaklaştı ve öptü. Şaşkın bir şekilde ona karşılık verdim. Birden yine ona bağlandım. Su an beni düşünüyordu. Aklı karışıktı ama beni seviyordu. Dudaklarını benden ayırır ayirmaz bağ koptu. Utançla bana sarıldı. Yurumeye başladık . Depo da merti, meteyi, buragi bulduk ve arabaya doğru ilerledik.
Adanın ağzından...
Efeyi opmus olamazdım herhalde. Arabanın yanında yere çökmüş ağlayan ceydanin yanına çöküp ona sımsıkı sarıldım. Beraber ağladık. Efe'nin seslenmesiyle ayrılıp arabaya bindik ve yola koyulduk. Kafamda olanları canlandırırken hatirlamadigim bir yer vardı eksik bir parça . Bunu efe ile tek konusacaktım. Efe'nin beni öpmesi aklıma gelince utançla gülümsedim. Efe ye baktım dikiz aynasından. Kafamı kaldirmamla göz göze geldik. Uyanıp kafamı cama yasladim ve yolu izlemeye başladım. Çok geçmeden uyku bedenimi ele geçirdi.
Oy verenlere çok teşekkür ederim. Okuyanlar lütfen beğensin. :)
