Melek Yüzlü Şeytan (ASKIDA)

6. Bölüm

Herkese merhabalar, normalde ilk bölümde her şeyimi tanıtmam gerekirdi ama ben wattpad'de çok yeniyim ve denk geldiğim hikayelerde gereksiz yere saçma sapan yazı yazanlar yüzünden çoğu hikayeye başlamadan kapattım. Aynı durum bu hikayenin okuyucularında da olsun istemiyorum. Bu hikayeye çok küçükken başlamıştım ve çoğu yerde anlam kopması olduğunu sezerek buraya yüklemeden önce de düzeltmeler yaptım. Aralarda hatalarım olabilir çünkü olaylara yeni yeni geçiyorum. Herkese iyi okumalar. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)

--FLASHBACK--

"Hep seni sevdim; ama artık olmaz, yapamam. Bana inan ki yapamam."

"Doğru söylüyor olamazsın! Tüm bu yaşadıklarımızdan sonra gidemezsin."

"Gitmek zorundayım."

"Ama neden?"

"Çünkü bitirmem gereken bir iş var ve sanırım bu işin sonunda ben de biteceğim."

"Ha?"

"Yok bir şey. Sen kendine çok iyi bakmalısın, lütfen arkamdan ağlama."

"Çok duygusuzsun, lanet olsun ben sana nasıl inanıp güvendim, nasıl seni sevdim?!"

"Bunu neden yaptğımı ileride anlayacaksın. O zamana kadar elveda Valeria."

----------

"Ve.. Sarah'nın yeni yuvası.. Melekler sınıfı!" dedi yapmacık bir coşkuyla okul müdürü. Sarah yazısının Eric'in duvarında değil de Melekler sınıfından inek bir çocuğun duvarında belirmesine sinir olmuştu. Bu iş bu gece bitebilirdi. Sarah'yı bu gece Yoldaşlık'a teslim edebilirdi. O pis sürtükten bu gece kurtulabilirdi. Sarah'nın babası yüzünden Yoldaşlık'tan atılmıştı. Yine o adam yüzünden sevgilisi Valeria'yı bırakmak zorunda kalmıştı. O kız bu hayatta değer verip de kaybettiği tüm şeylerin ayaklı panosu gibiydi, ondan bir an önce kurtulmalıydı. Ama önce Yoldaşlık'ta kalan tek bağlantısı Jackson'a vermesi gereken bir hesap ve dilemesi gereken bir özür vardı. Odasına doğru ilerledi, dıştan sakindi ama içinde fırtınalar kopuyordu.

"Merhaba Sarah, ben Josephine Melekler Sınıfı başkanıyım. Bizimle kalacağın için çok mutluyum! Herhangi bir sorun olursa hemen bana ulaşabilirsin. İşte,al bu biz Beyazlara özel bir telefon, herkes burada kayıtlı istediğin kadar arayıp konuşabilirsin. Soracağın bir şey var mı?"

Sarah bu nefes almadan konuşan kızın gerçekten de içten olduğunu biliyordu ama içinde bir ses ona güvenmemesi gerektiğini söylüyordu, bunun sebebini düşünürken bu kızda da aynı ablası gibi feci bir özgüven ve ego olduğunu görür gibi oldu. Bu tür insanlardan nefret ediyordu. Eziğim ve bununla gurur duyuyorum diye düşünerek kıza gülümsedi ve hayır manasında başını salladı.

______

"ABİ BEN SENİ YERİM YA NE TATLI İNSANSIN SEN SENİ ÇOK SEVİYORUM BİTANEM YA BEN EN ÇOK SENİ SEVDİM BURDA CİDDEN BAK ÖLÜMÜ GÖR YERİM SENİ.."

Sarah sabah uyandığında masanın üzerinde bir Sbarro kutusu görüp de içini açınca karşısına çıkan ve mis gibi kokan pizzayı görünce oda arkadaşı ve bu okulda şimdiye dek en iyi anlaştığı kişi olan Gabriella'nın üzerine atlayıp onu öpücük ve sarılma bombardımanına tutmuştu. Bu okulun yemekleri çok iğrençti ve o ölmeden önce her gün pizza yerdi. Pizza ve abur cubur, bol bol kola. Yemek yemek kadar güzel başka ne var zaten allasen. Neyse. Bu esnada Gabriella (ki ona artık kısaca Gabby diyeceğiz.) Sarah'ya açıklama yapmaya çalışıyordu.

"Sarah onları ben almadım! Oh söyledim rahatladım üstümden in artık ama ya."

"Nasıl yani?"

"Baya. Sabah kapı çalıyordu, tabi senin bi taraflarında pire vb. haşerat uçuştuğu için tınlamadın bile ama ben gittim açtım ve ne göreyim?"

"Ne?"

"Yancy."

"OHA Bİ SANİYE CİDDİ MİSİN? BİZİM YANCY, BİZİM OLAN HANİ?

"Hee."

"OHA AMA YA. Beni uyurken görmedi di mi?"

"Yok, çocuğun daha seninle yakınlaşmadan soğumasını istemedim. Kusura bakma ama uyurken ağzını açıp tüm salyalarını sergiliyorsun."

"Şu an sana çok düşünceli arkadaşsın diyip sarılsam mı yoksa sensin salyalı diyip yastık fırlatsam mı bilemedim ama olsun iyi düşünmüşsün, süper harika falan filan da Yancy nasıl gezebiliyor Beyaz bölümde?"

"Sen bilmiyor musun? O tek başına Grileri oluşturuyor. Yani onun durumu çok başka, aslına bakarsan ben de tam bilmiyorum ama bunun imkansız bir olay olduğunu biliyorum, tabi Yancy doğduğuna göre imkansıza yakın olay diyelim. Yancy Beyaz ya da Siyah tarafta değil çünkü onda iki tarafın da güçleri var. Savunma Sanatları dersinde o her türlü savunma ve saldırıyı yapabildiği için kenarda durur genelde mesela. Bilmiyorum ya bence o biraz ürkütücü bu yönden. Düşünsene seninle çok yakın olabilir ama aslında diğer tarafla da yakın olabilir. Bi de annesi Valeria olunca..."

"Valeria da kim?"

"Ah bilmiyor muydun, Yoldaşlık'ta çalışan bir ajanmış kendisi. Hikayesi hepimize ibret olsun diye sürekli anlatılır. Çok çekici, güzel, gönül okşayıcı tavırları olan ve erkeklere düşkün bir kadınmış ve sonra kötü yola düşmüş anlayacağın. Müdürümüzün platonik aşkı aslında platonik miydi bilinmiyor Valeria genel verici bir hatunmuş sonuçta ama bilinmeyen sebeplerle müdürle ayrılmışlar ve o günden sonra müdür de Yoldaşlık'tan ayrılmış. Daha sonra da Valeria'nın Melekler ve Şeytanlar arasında çifte yönlü ajanlık yaptığı ortaya çıktığı için kanatları koparılmış ve kanlı vücudu ateşe atılmış."

"Ve Yancy bu kadının çocuğu mu?"

"Ne yazık ki."

"Yancy ne ara olmuş ki?"

"Babası bilinmiyor işte, kadının özellikleri malum. Ama Yancy annesine hiç benzemiyor bence, çok soğuk ve ciddidir; şimdiye dek hiçbir kızdan hoşlandığını da duymadım. Hoşlansa bile evlenemez çünkü Yoldaşlık Valeria ve soyunu lanetlemiş zamanında. Yancy ile evlenip o soya giren birisi de lanetlenirmiş."

"Şu an bütün beyaz gelinlik, duvak hayallerim suya düştü yemin ediyorum ya. Çocuğa mı üzülsem kendime mi üzülsem bilemedim :/"

"Bence üzülmemelisin kendi adına. Çünkü daha önce bir kıza kalem bile vermeyen çocuğun gidip senin için insanlar dünyasından pizza getirmesi normal bir durum değil yani."

"Öyle mi diyorsun?"

"Tabi ki öyle diyorum. Gözleri bile bir başka bakıyor."

"Gururum okşandı bir saniye şu an bunu kendime yedirmeliyim."

"Mal."

"Sen de çok iyi bir arkadaşsın!"

*Gabby, Sarah'ya dil çıkarır."

Sarah Yancy adına çok üzüldüğünü hissetti. Çok tatlı, yakışıklı, mükemmel, harika biriydi ve kokusu insanın ayaklarını yerden kesmeye yeterdi. Baştan aşağı mükemmeliyet kokan bu çocuğun böyle bir ailesi olması ve bir nevi dışlanan bir birey olması Sarah'yı yaralamıştı. Ayrıca pizzayı da sömürmeye başlamıştı yavaştan yavaştan. Bu çocuk işini biliyor diye düşündü Sarah. Ve Yancy'nin ona bir seçenek sunup sunmadığını bilmediği halde Yancy'ye sonsuz defa şans sunmaya hazır olduğunu hissetti. Ablasının kıçıkırık sevgililerinin yanında Yancy tam bir ilişki adamı, sevgiyle sarmalanası birisi olarak görünmüştü ve Sarah o pizza dilimlerini yerken Yancy'nin hayalini kuruyordu.