Full Of Hate And Love (Z.M.) WORD HERSCHREVEN!

002: Ugh, People.

Harry is zo damn hot! OMG!

POV Jaycee:

Ik zuch en keek om me heen. Ik sta in het midden van de campus en keek goed om me heen waarna ik besluit om naar het Noorden te lopen. Daar lagen naast de lokalen en bibliotheek ook wat winkeltjes. Ik heb nog een uniform nodig, dus loop ik een van de kleine winkeltjes binnen. Gelijk vallen de schoolkleuren me op. Geel, groen en blauw. Ik kijk wat rond en loop naar een kleding rek gevuld met schotste rokken waarvan de ruitjes gekleurd in de schoolkleuren. Ik schuif de kledinghangers opzij. Zoekend naar mijn maat en pak twee dezelfde rokken. Daarna loop ik naar het volgende rek om een blouse uit te zoeken. Ik kies voor een mintgroene en een pastel blauwe blouse. Nu alleen nog een blazer en wat accessoires. Snel pak ik twee zwarte blazers uit het rek en zoek naar twee gestreepte stropdassen met de school kleuren. Ik wil me omdraaien om naar de kassa te gaan als ik tegen iemand opbots.

''Kun je niet uitkijken, slet!"' beet een zwoele stem mij toe. Ik keek in twee hazelnoot bruine ogen.

''Dat jij niet goed kunt zien, kan ik niks aan doen.'' beet ik vurig terug ik duwde hem aan de kant en liep langs hem naar de kassa. Ik rekende af en vervolg mijn weg terug naar mijn kamer. Ik gooide mijn spullen letterlijk in de kast en besluit het terrein verder te gaan verkennen. Terwijl ik rond loop denk ik aan de jongen in de winkel. Hij had echt hele mooie ogen.

"Nee,Jaycee! Nee! Hij mag dan mooie ogen hebben, hij noemde je slet. Hij is een klootzak."

Ik kijk naar mijn voeten en loop weer verder. Ik voel mezelf weer tegen iemand opknallen.

"Goed bezig Jay!" Klinkt de stem in mijn hoofd.

Ik kijk omhoog in dezelfde hazelnoot bruine ogen als nog geen half uur geleden. Ik heb geen zin in een discussie dus loop ik gelijk langs hem door. Ik sta stil wanneet ik zijn stem weer hoor.

POV Zayn:

Ik zucht. Vanaf vandaag zat ik al weer twee jaar vast op deze verschrikkelijke school. Ik had er alles aan gedaan om van deze school getrapt te worden maar niks had geholpen. Ik zat nu in het vierde jaar. En het liefst had ik nu heel ergens anders gezeten. Maar omdat mijn ouders me zonodig naar deze hel moesten sturen, was het nu heel anders. Ze vertrouwden me niet meer. En dat hadden ze me maar al te goed duidelijk gemaakt. Ze hadden me hier gedumpt en nooit meer contact met me opgenomen. Het laatste wat ze tegen me zeiden was: we zien je weer als je je verantwoordelijkheden neemt. Tot die tijd hebben we geen contact met je. Niet dat ik hun gezeur zou missen. De enigen die ik missen zou waren Safaa en Waliyha, mijn zusjes. Maar ook mijn vrienden in Bradford. Ik zit diep in gedachten als ikweer tegen iemand op knal waarna de gene omvalt. Het meisje wat ik nog geen half uur geleden ook al tegen me op was gebotst ligt op de grond en krabbelt snel overeind. Ik wil net mijn mond opendoen om iets te zeggen als ze langs me loopt.

''Je bent wel lekker bezig, hé! Krijg ik geen excusses?'' zeg ik plagerig terwijl ik achter haar aan loop. Ik hoor haar een ''Nee'' roepen.

''Wat een beleefdheid ook weer,'' zeg ik op een nog steeds plagende toon.

''Laat me gewoon met rust!'' schreeuwt ze. Ik stop met lopen.

''Wat jij wil. Maar weet wel wat je mist, schatje!'' roep ik haar na waarna ik me om draai.

POV Jaycee:

Ik zucht en hoor zijn opmerking nog net waarna ik nog een keer zucht. Die jongen werkt echt op mijn zenuwen. Ik loop door en merk dat de jongen niet meer achter me is. Na een tijdje lopen zie ik een bordje met: 'Park' erop staan. Ik loop het park binnen en maak een kleine wandeling. Wandelen maakt me vaak rustig. Ik plof op een groen bankje en kijk om me heen. Opeens komt er een jongen met bruine krullen naast me zitten. Hij slaat een arm om me heen.

''Waarom zit deze schoonheid hier zo eenzaam?'' vraagt hij. Ik rol met mijn ogen en sla mijn arm van me af.

''Ik moest nadenken."' zeg ik.

''En waarover dan wel, als ik vragen mag?'' zegt de jongen terwijl hij zijn arm weer om me heen slaat.

''Gewoon, dingen.'' mompel ik terwijl ik diep zucht. Ik draai opzij en kijk de jongen aan. Hij knipoogt waarna hij me tegen zich aandrukt drukt.

"Dude! What the fuck is wrong with you!" vraag ik. Ik probeer me uit zijn greep te verlossen en geef hem een klap, maar het werkt niet. Niet veel later voel ik zijn lippen op de mijne. Ik stribbel nog meer tegen maar hij is veel te sterk. Ik raak in paniek en probeer naar lucht te happen, maar hij is veel te sterk en drukt me nog dichter tegen zich aan. Ik blijf whanhopig tegenstribbelen, hopend dat hij me loslaat, maar hij schijnt de seintjes die ik geef niet te begrijpen en laat zijn vrije hand naar mijn heup afdalen.