Sürtüğün Lise Rehberi

Bölüm 3

     Okuyucu sayımızın bu kadar hızlı artması bizi çok sevindirdi. Hepinize çok teşekkürler! Lotodan para çıksa daha az sevinirdik demek isterdik ama kazanacağımız para da az değil yani xsxs.  Her neyse bölümlerin biraz geciktiğinin farkındayız ama bu boktan sınavlar yüzünden biraz zor durumda kalıyoruz. Çok uzatmaya gerek yok. Vote ları ve yorum yapmayı unutmayın.Umarız beğenirsiniz. İyi okumalar....

       Zilin çalmasına dakikalar kalmıştı. Kalp ritimlerin çocuğun korkusuyla gittikçe artıyordu. Bir yandan zilin çalmasını beklerken diğer yandan kafamdaki düşünceleri atmaya çalışıyordum. Acaba bir daha bulaşır mıydı? Beni tehdit eder miydi ki? Peki koskoca dört yılı bu çocukla nasıl geçirecektim?

    Tum bu düşünceler arasında zil çalmıştı. Dün beni kurtaran çocukları aramak için koridora çıkacakken bana musallat olan çocuk yanımda bitmişti. Kolumdan çekiştirerek sınıftan çıkardı ve bir duvara sırtımı geçirdi. Hayvan! Karşısında bir kız olduğunu anlayamıyor. Piç kurusu! Sen ne yapıyorsun diye tıslamaya yakın bir ses tonuyla çıkıştım. İçine korku doldurduğunu sandığım bakışlarım küçük bir kedinin bakışlarından farksızmış. Bunu canımı yakan bakışlarından anlamıştım. Çocuk kolumu biraz daha sert tutarak ''Bu olaylar ikimiz arasında kalmalı ve kalacak da. Bu arada ismim Arda. Bu yaşananları başkasından duyarsam bu isim dört yıl boyunca karşına hep çıkacak.'' dedi ve kolumu bir anda serbest bırakıp gitti. Kolumda kırmızı renkle Arda'nın parmaklarının izleri çıkmıştı.

      Yaşananların şokunu atlatmaya çalışırken bir anda biriyle çarpıştım. Bun dünkü çocuklardan biriydi yanında da diğeri vardı.  Onlar da beni arıyormuş zaten. Karşılaştığımıza çok sevinmiştim çünkü şu an için tek güvenebileceğim insanlar onlardı. Tam Arda olayından konu açacakken sözümü beni havalara uçuracak bir haberle kestiler. Aslında benim - yapılan sınava göre - onların sınıfında olmam gerekiyormuş. Yanlışlıkla beni Arda'nın olduğu sınıfa götürmüşler. Piçler!  Neyse bu güzel haberi öğrendikten sonra hiçbir şey beni sinirlendiremezdi. Yeni sınıfıma gitmek için yanlarından ayrılmadan önce aklıma bir şey geldi. Bu kadar olay yaşadık ama hala bu iki çocuğun isimlerini bilmiyordum. İsimlerini sordum. Biri Poyraz diğeri de Rüzgar'dı. Adlarının bu kadar ilişkili olması biraz garibime gitmişti ama hoştu.

     Neyse bu haberleri öğrendikten sonra sınıfıma ışık hızıyla gidip eşyalarımı toplamıştım. Mutluluk zihnimi kör etmişti. Bu yüzden yeni sınıfıma giderken geçen zamanı ve olan şeyleri hiç hatırlayamıyordum. Sınıfa girdiğimde birini görmüştüm. O Alara mıydı ? Gözlerime inanamıyordum ! O da mı buradaydı? Acaba neden söylememişti? Herhalde süpriz yapacaktı. Aman siktir et ! O buradaydı, en yakın arakadaşım buradaydı. Farkında olmadan bir sevinç çığlığı atmıştım ve bütün sınıfla birlikte o da bana bakmıştı. Hemen yanıma koştu ve sarıldı. ''Süprizimi beğendin mi?'' dediğinde daha sıkı sarılmaya başladık. Salağı çok özlemiştim. Artık sınıfla tanışma vaktiydi. Alara'nın da yardımıyla bütün sınıfla tanışmıştım. Birkaç tip hariç hepsi sıcakkanlı ve anlaşabileceğim insanlara benziyordu. Eminim ki çok geçmeden birbirimize alışacaktık.

     Sonunda öğle teneffüsü gelmişti ve hayatımdan kırk dakika daha çalan bir ders bitmişti. Alara'yla birlikte kantine gitmeye karar verdik. Koridorda yürürken arkadan biri ''Su'' diye seslenmişti. Arkama döndüğümde karşımda Emel duruyordu. Bu lanet sürtüğün yine benle ne işi vardı? Alara'yla beraber yanlarına gittik. Bir anda Emel kolumu sıkıca kavradı. Bugün bu insanların kolumla olan fantazileri de neydi? Önce Arda sonra Emel. Alara bana yardım etmeye çalışırken onu da Cansu tuttu. Lanet olsun! Günüm tam güzel geçiyor derken talihsizlik serüvenlerim yine başlıyordu. Emel bir anda elleriyle saçımı kavradı. ''Ah, Kaltak! O lanet ellerinle güzelim saçımı mahvediyorsun.'' diye içimden söyleniyordum. Emel, elini omzumun üstünden duvara koydu ve kulağıma eğilmeye başladı. Bu manyak ne yapmaya çalışıyordu! Fısıldayarak bir şeyler diyordu. Yok artık! Kulaklarıma inanamıyordum!