Sürtüğün Lise Rehberi

Bölüm 4

       Emel " Bugün seni Arda'yla gördüm, bayada yakındınız. Duvara yaslanmalar kolunu tutmalar falan. Sürtük! Aşkımı çalmaya mı çalışıyorsun? Eğer öyleyse bu okulu sana dar ederim. " derken beni daha da güçlü itiyordu. Sanki sırtımla duvar bir bütün olmuştu.  Götlek! Bu kız nasıl bu kadar güçlü olabiliyordu? Emel, eğer beni birdaha sevgilisinin yanında görürse - ha ha ha ben ve Arda hem de beraber peki oldu o zaman- bana neler yapacağından bahsediyordu ve canımı daha fazla yakıyordu. " Bunu iyice aklına kazıman için sana bir şeyler vermem lazım.Beni hatırlatacak bir anı mesela. " diyip kırmızı tırnaklarıyla suratımı çizdi. Orospu ! Nasıl da acıdı. Bu Kız nasıl bir psikopattı?  Bu düşünceler arasında bir anda kendimi özgür buldum.  Yaşananları atlatmaya çalışırken  Emel'le Cansu ortalıktan kaybolmuştu bile. Şimdi küçük tatlı bir kız gibi müdür amcanın yanına gidip her şeyi anlatabilirdim ama bu bana göre değildi. Kendi yöntemimle onlardan intikam almalıydım.

      Günler Poyraz, Alara ve Rüzgarla gezmekle , çoğu zaman gülmekle ve Emel'le her an birbirimizi parçalayacak gibi duran bakışmalarımız eşliğinde geçiyordu. Cuma günü gelmişti bile ama hala aklımda en ufak bir intikam senaryosu bile yoktu.  Eski benliğimi kaybetmiş gibiydim.  Son zil çalmıştı Poyraz ve Rüzgar'la vedalaştıktan sonra Alara'yla bizim eve doğru yürüdük.  Her an aklımda Emel'e nasıl acı çektireceğim düşünceleri cirit atıyordu.  Eve varmıştık. Birkaç sandviç hazırlayıp odama çıktık. Alara'yla beraber olup da gülmediğim nadir günlerden biriydi bu gün . Çünkü aklımı Emel sürtüğü işgal ediyordu. Alara'yla Emel'in bütün özelliklerini değerlendirdik. Zevklerini, arkadaşlarını, korkularını araştırdık.  Çıkan sonuç Arda'yı gösteriyordu ve o anda aklıma bir fikir gelmişti. Emel sadece onla konuşmama bile bu kadar sinirleniyorsa acaba onu elinden alsam ve Arda sayesinde bana dokunamasa ne yapardı? Evet bu sahte ilişkiyi sürpriz bir sonla bitirerek hem Arda'dan hem de Emel sürtüğünden intikam alabilirdim. Bu fikir çok iyiydi ama o çocukla böyle bir şey yapmam için baya bir cesaret toplamam ve birilerinin bana gaz vermesi gerekiyordu. Bu kişi de Alara'ydı.  Bu iş çok önemliydi. Çünkü herkesin önünde Emel yüzünden küçük, savunmasız, ezik kız imajına bürünmüştüm.İşin boka sarmaması için çok inandırıcı olmalıydım. Bu yüzden planı sadece Alara bilecekti.

       Ertesi gün biraz rahatlamak için alışverişe gitmeye karar verdik. Mağazalara girdik ve elimize geçen her şeyi giyip ayna karşısında komik pozlar verdik. Bir gençlik filminden fırlamış gibiydik. Yeterince poz verdikten sonra sinemaya gitmeye karar verdik. Seçimimiz korku filminden yanaydı. Çoğu sahneyi kafamı montuma gömüp izliyordum. Tamamen korkumu yenip de filme odaklandığım nadir anlardandı. Lanet olsun! Korkunçlu karı bir anda ekranda görününce birinin koluna yapıştım. Bunun Alara olmasını umuyordum ama değildi. Kumral saçlı, esmer, hafif griye kaçan ela gözleri olan ve kendine has çekiciliğe sahip bir çocuktu. Çocuğu süzmeyi bitirdiğim zaman mükemmel gamzeleriyle bana gülümsediğini farkettim. Film arası gelip ışıklar açıldığında tatlı çocuk elini uzatıp " Merhaba ben Barış " dedi. Klasik tanışma konuşmalarından sonra beraber mısır almaya gittik. Barış da bizim okulda 10. sınıfmış. Allah'ım ne kadar da körüm okulumda bu kadar yakışıklı erkekler olduğunu fark edemedim. Tekrar sinema salonuna indik ve filmi beraber izledik. Film çok korkunç olduğu için sahnelerin birçoğunu Barış'a bakarak geçirdim.  Film bitmişti ve Bariş'tan ayrılma vaktiydi ama neyse ki yarın görüşecektik.

      Alara'yla eve dönmüştük. Yatağa uzanıp günümüzü gözden geçiriyorken uyuyakalmıştık. Güneş ışıkları yavaş yavaş pencereden yatağıma süzülüyordu. Alara hala bizdeydi ve bugün pazartesiydi. Kıyafetlerimiz hala üzerimizde olduğu için sadece kahvaltı edip evden ayrıldık.Ağır adımlarla okula dogru gidiyorduk. Okul kapısında Arda'yı görmüştüm. İşte karşımda yeni kurbanım. Sanki aramızda hiçbir şey yaşanmamış gibi  yanına gittim. Elimi omzuna attım ve " Tanışmamız pek de güzel olmamıştı , zaten aramızdakilerden kimsenin haberi olmayacağı için yeni bir başlangıç yapmaya ne dersin ? " dedim. Kendimi resmen aşmıştım. İnşaatta bana saldıran adama yakınlaşmaya çalışıyordum. İçimdeki nefreti iliklerime kadar hissediyordum. İntikam buydu, ben buydum işte .Gerçek beni insanlarla tanıştırma zamanı gelmişti artık.

Bölümün geç geldiğinin farkındayız. Sınavlar çok yoğun . Zar zor yazabiliyoruz . Sınavlar girmeden geri dönmeyi umuyoruz :D Bize dua edin jdjdj Neyse bunları telafi edeceğiz. İyi okumalar. Yorumlarınızı ve vote ları bekliyoruz...