He Taught Her How To LIVE,She Taught Him How To LOVE [COMPLETE]

19

Zeryz’s POV

Ilang lingo na ang nakalipas. Parang napaka-bilis ng pangyayari. Akala ko talaga ay hindi na ako makakalabas na hospital na iyon. Mabuti na lang at magagaling ang doctor na nakuha ni Daniel at mabilis naman akong gumaling. Matapos non ay sya lahat ang nag-bayad ng mga bayadin ko sa hospital. Aaminin kong nakakahiya na sakanya. Sinabi ko din naming babayadan ko siya ngunit ayaw niya. At nagalit pa nga siya dahil sa pangungulit ko.

Pero sa ayaw o sa gusto ko, gagawa ako ng paraan para mabayadan ko sya. Parang utang na loob ko sakanya ganon, napaka-laki ang binayadan niya. Hindi ko sigurado kung 35 thousand o higit pa ang nabayadan nya. Pero para sakanya ay sentimo lamang ito.

*knock knock*

Hawak hawak ko ang kape nya na binili ko sa starbucks. Ayon sa mga kaibigan nya, paborito nya dawn a inumin sa umaga ang ‘Caramel Macchiato’ na halagang 175 pesos. Keri lang. Buti na lamang ay 200 ang dala kong pera dahil hinulog kona ito sa aking atm. So may 25 pesos pa ako. Kasya na ito sa pamasahe ko.

“Come in.” Malamig nyang sabi.

Pumasok naman ako agad----

“What the fuck Buenavista? How many time do I have to tell you that if you’re gonna enter my office, just come in. You don’t have to knock.” Naiinis nyang sabi.

Umiling ako.

“Sorry SIR Daniel. As far as I know It’s very rude to just enter a room and not knocking on the door.” Seryoso kong sabi. Pero deep inside nagpipigil ako ng tawa.

“And now you have the guts to answer me now? Tss. Such a hard headed woman. Why did you go here anyway?” kalmadong tanong nya habang nakatuon ang tingin sa screen ng computer nya.

Inilapag ko sa lamesa niya ang kapeng ibinii ko para sakanya. Napahinto naman sya at kunot na noong napatingin sakin.

“Why are you giving this to me? I didn’t ask you to buy me one.” Masungit nyang sabi.

Napa are-you-serious-look ako sakanya. Napaka sama nya talaga. Hindi man lang niya na-apriciate yung ginagawa ko. Para sa mahirap na gaya ko, mahal na para sa akin ang 150+ na price. Malaki naman ang sweldo ko dito ngunit mabilis din itong nauubos dahil mga bayarin ko.

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.” Naka-iral kong sabi.

Daniel’s POV

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.”

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.”

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.”

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.”

“Grabe. Wala man lang ‘thank you’? At ano ka ba? Hindi mo ba naisip na nag-eefort yung tao para sayo.”

All those words. J-just made me so confused? Or maybe fucked up? Maybe she also have feelings for me now? Nah. I don’t want to expect too much. Maybe she’s doing this because she want to? Ugh! She’s making me think too deep! She’s confusing me.

I-I-s this some sort of a g-game again? ‘cause if it is, I-I’m just gonna play with her.

I don't know what I am thinking but I'm hope she will not let me down.

~*~*~*~*~*~*~

HIIIIII. SUPER DUPER LATE UD. MEDYO MAG PINAG-DADAANAN GANON HAHA. BUT ANYWAYS, MAGUUD NA AKO LAGI. LABYU. SIGE VOTE AND COMMENT NA.