KAYIP MELEZ

Bölüm 8

Ve şunları söyledi:

- Bana bak kızım. Seni bir daha Demon'ın yanında görmeyeceğim. Anladın mı beni? Zaten ne bok olduğun belli değil. Hem kurt hem vampir hem peri nesin lan sen? Bizden uzak dur! Bu uyarımı tekrarlamayacağım.

Dedi sert bir sesle. Bir an öyle bir öfkelendim ki kendimi bile tanıyamadım. Kızı büyük bir güç kullanarak ancak elimi bile kıpırdatmadan duvara fırlattım. Hiç sormayın, nasıl yaptığımı ben de bilmiyorum.

Herkes meraklı gözlerle bize bakmaya başlayınca hemen dışarıya attım kendimi. Arkama baktığımdaysa sarışın kaşarın arkadaşları onu kaldırıp sınıfa kadar götürdüler.

Hızla ilerlerken omuzumda bir el hissettim ve arkamı döndüm. Demon'dı. Ne var bakışı attım sinirli bir tavırla.

-Sakin prenses. Sadece Emily ile kavga ettiğinizi duydum. Takma kafana. O takıntılı ve sorunlu bir kızdır. Ailesi fazla şımartmış, tabi birde zengin olunca. Peki neden kavga ettiniz? Yani neyi bahane etmişti yine?

-Neymiş benim ne bok olduğum belli değilmiş. Hem vampir hem kurt hem peri mi olunurmuş. Senden uzak duracakmışım. Bu bana ilk ve son uyarısıymış.

-Benden mi uzak duracakmışsın?

-Evet. Aynen böyle söyledi. Ancak anlamadığım şey şu; öyle öfkelendim ki elimi bile kaldırmadan kız kendini duvarda buldu. Anlatmıştım sana vampirlik dışındaki yanlarımı henüz nasıl kullanacağımı bilmediğimi. Nasıl?

-Sen aynı zamanda bir cadısın ve büyücüsün. Ani öfke patlamalarında içinden geleni yapmışsın. Yani büyü.

-Büyü mü??

-Bunu kontrol etmelisin. Aksi halde her gün birinin başına bir iş gelir. Sana yardımcı olacağım Estella. Yanlız değilsin. Ben yanındayım.

Diyerek eliyle elimi tuttu. O sırada Scylar gelmesin mi? Bir yumruk indirdi Demon'un suratına.

-Sen ne hakla benim sevgilimin elinden tutarsın lan p.ç diyerek bir yumruk daha attı. Bense çığlık.

-Dur Scylar yanlış anladın! O benim arkadaşım! Scylar beni dinle! SCYLARRR!!

Son çığlığımla ancak bana bakma zahmetinde bulundu. O da ne? Vampir dişleri çıkmış ve gözleri kan kırmızısıydı. Olamaz. Ben hiç kan içmedim ve içim içime sığmıyor ve de her an birinin boynunu parçalayasım geliyor.

Scylar anlamış olacak ki vampir hızıyla yanıma geldi. Dişlerim sızlıyordu. Boğazımda hiç olmadığı bir acı vardı. Son hatırladığın şey ise Scylar'ın beni kucağına alıp koşmasıydı.

Gözlerimi açtığımda tahminimce revirdeydik. Buram buram kan kokusu alıyordum. Yanımda bir kan torbası buldum ve hemen bitiriverdim. Aman tanrım! Ben ne yaptım? Resmen kan içtim!

O sırada yan yatakta oturan ve hemşire görünümlü kızın kaşına pansuman yaptığı Demon'du.
Doğrulup yanına gittim.

-Demon hepsi benim suçum. Sana erkek arkadaşım olduğunu söylemeliydim, çok üzgünüm.

-Şşş. Sakin ol. Sadece ufak bir sıyrık. Önemi yok.

-Resmen kaşın patlamış Demon. Ufak bir sıyrık diyosun birde.

-Estella uyanmışsın, nasıl oldun?

-İyiyim Scylar. Ancak o benim arkadaşım. Bir daha böyle davranmanı istemiyorum. Arkadaşlığımıza saygı duy lütfen.

-Estella o sana arkadaşça bakmıyor. O sana aşık ve ondan uzak duracaksın. Anladın mı beni?

-Yeter ya yeter! Bi Emily uyarır bir sen uyarırsın! Ben kendi başımın çaresine bakabilirim. Ayrıca bana kimse karışamaz. Asıl sen anladın mı Scylar?

-E-e-Emily mi?

-Evet. Niye sordun?

-Hiç, önemli değil.

İçime kurt düştü. O Emily o.r.spusunu nereden tanıyordu? Öğreneceğim Scylar...

Yeni bölümde görüşmek dileğiyle keyifli okumalar...