Şakağıma bir silah dayasan, ellerinin güzelliğine ağlarım.
《》《》《》《》《》《》《》《》《》
●●Birkaç gün önce Berkay'dan●●
Elimdeki kahveyle çalan kapıya sinirle yürüdüm. Kim böyle durmadan kapı çalar ki üstelik bu evde kimse yok mu da kapıyı ben açıyorum. Sözde annem de evdeydi ama kapıyı yine ben açıyorum.
Kapının kolunu sinirle indirdim ve kapıyı kendime doğru çektim. Ve karşımda bir sağa bir sola sallanan Sahra vardı.
"Meraba Sueda'nın eskisi."
"Senin hiç bir şeyden haberin yok sanırım."
"Ne fark eder ki! O seni sevmiyor bunu anla." diye bağırmaya başladı. Annem sesi duyup gelebilirdi.
"Kes sesini."dedim sinirle.
"Naparsın beni de arkadaşlıktan mi reddersin Sueda'yı sevgililikten reddettiğin gibi. Ayy çok korktum." tekrar bağırdı ve yalancı bir korkma titremesi yaptı .Bağırmaya devam edeceğini ve gitmeyeceğini anladığım için onu odama çıkarmaya karar verdim çünkü annem duyarsa başıma büyük bir bela alabilirdim. Üstelik sarhoş bir kız. Bunu göze alamazdım. Kolundan sürükleyerek odama çıkardım.
"Çok çabuk oldu beni yatağa atmaya karar vermen. Ben birkaç saat beklerim diye düşünmüştüm."
"Senin beyninde sıkıntı var sanırım. Biz tekrar birlikte olacağız. Eskisi gibi. Yeniden."
"Hayaller hayaller. O seni sevmiyor bunu unutma. Ve siz birlikte olamazsınız."
"Hah! Sen mi seviyorsun beni? Güleyim bari."
"Evet! Seni ondan daha çok seviyorum. Senin için kardeşim dediğim insanı karşıma alırım anlıyor musun? Kimseyi dinlemem."
"Sen tam bir gerizekalısın ." dediğimde biraz daha kendine gelmeye başlamıştı. Eskisi gibi konuşmuyordu harfler daha net ve daha açıktı. Üstelik olduğu yerden benim yanıma doğru yaklaşıyordu.
"Ben mi gerizekalıyım. Asıl gerizekalı sensin Berkay Sezin. Sen seni sevmeyen birisinin peşinden koşuyorsun. Üstelik sen de onu sevmiyorsun." Soyadımı bastırarak söylemişti.
Ve iyice dibime gelmişti. Sonra fısıldamaya başladı."Ve bu kız şimdi seni öpecek Berkay Sezin ." dedi ve dudağıma yapıştı. Üstelik Sueda ile yeni birlikte olmak için uğraşırken. Sahra'yı ittiremedim çünkü o an ufak bir şaşkınlık geçiriyordum ve silkelenip kendime gelmem birkaç saniyemi aldı. Onu itip bağırmaya başladım .
"Sen bunu nasıl yaparsın lan. Ya bunu Sueda duyarsa he ne yapacağım o zaman senin bundan haberin var mı ? Ben onu seviyorken onu tekrar kazanmaya çalışırken. Ne yapacağım ben?" sonlara doğru kendi kendime mırıldanmaya başlamıştım.
Ya bunu öğrenirse ben ne yapardım.
Onu yeni kazanmışken.Önümde duran Sahra'yı kolundan tutarak dışarıya çıkarmaya başladım.
Kapıya geldiğimde kapıyı açıp onu dışarıya ittim. Son söylediği sözler çok zoruma gitmişti."Seni seviyorum ve her zaman yanındayım. Bir mesajınla yanında olurum." dedi ve kapıyı sertçe suratına kapattım.
Bir insan kardeşi dediği insana bunu nasıl yapardı hadi kardeşlik saymadın da yılların hatrı, verilen emekler, ziyan olan saatler. Sahi ben de yapmıştım aynısını. Onu çok üzecek bir şey yapmıştım. Onu mutlu etmem gerekirken üzmüştüm ve ona verdiğim sözü tutamadım
Sanki ondan ayrılmamın sebebi bir kız gibi göstermiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Fotoğraf
أدب نسائيMutluluk kimine göre milyonlarca liraya sahip olmaktı ... Belki de bir dondurmayı altı yedi çocukla birlikte paylaşmaktı... Fakat mutluluğa bu kadar aç birisine mutluluğu bir zarfın içinde olan fotoğraf getirecekti. Belki de o fotoğraftaki insan...