The Dark Side Of Being An Agent

12

Eric en Brigitte zaten weer samen aan tafel. Deze keer niet in het kantoor maar bij Eric thuis. Eric had een portie gekookt zodat ze beiden iets deftig binnen hadden en geen kant en klaar maaltijden. Al had Eric daar spijt van. Hij kreeg zelf niet veel binnen en ook Brigitte zat met haar eten te spelen. De man zuchtte en stond recht. Hij nam zijn bord met eten en liep ermee naar de keuken. Na een laatste blik op het eten gooide hij het weg en zette hij het bord in de afwasbak. Zoals hij al had verwacht kon hij niet eten. Hij zette zijn handen op het aanrecht en liet zuchtend zijn hoofd zakken. Zijn haren, waar de gel al was uitgegaan, kwamen naar voren te hangen. Hij hoorde beweging in de keuken maar daar besteedde hij geen aandacht aan. Zij legde haar hand op de zijne en wreef met andere hand over zijn rug. "Gaat het?" Haar stem klonk stil. Ze leek bang te hebben, maar voor wat wist hij niet. De man knikte als antwoord op haar vraag. "Het is geen schande om je verdriet te tonen. Jij bent ook maar een mens hoor." Zei ze weer. De man draaide zich om en legde zijn haar terug naar achter. "Het is een schande dat ook Britt getroffen is, dat Britt het 36ste slachtoffer is." Vloekte de man. Hij was zo kwaad op zichzelf. Hij had zichzelf belooft de collega's die na Berend zouden komen te beschermen en hij had gefaald. Hij had gefaald zijn collega in leven te houden, hij had zelfs gefaald hen niet te kwetsen, want dat is wat hij op het laatste gedaan heeft. Hij was niet helemaal eerlijk en dat heeft haar gekwetst. "Ik ben er voor u, als je wilt praten ofzo." Het enigste wat hij nu wou, was rust en vooral alleen gelaten worden. Hij sloeg Brigitte haar handen van zijn lichaam en liep naar boven. Hij sloot zichzelf op in het kleine kamertje waar zijn bureau stond. Zijn emoties kwamen te boven en die kreeg hij niet meer onder controle. Alles wat in zijn buurt stond lag binnen de minuut op de grond. Brigitte die op de deur klopte boeide hem niets, maar ook zijn hand dat bloedde kreeg geen aandacht. Hij leunde met zijn rug tegen de muur en zakte zo naar de grond. Zijn knieën drukte hij stevig tegen zijn borst en hij liet zijn tranen de vrije loop gaan. Hij wist dat Brigitte hem zou kunnen kalmeren maar hij had schrik. Zijn emoties zijn hem zo te baas dat hij schrik heeft dat hij haar pijn gaat doen, want dat is echt het laatste wat hij wilt. Het bloed op zijn hand bereikte zijn vingertoppen en drupte op de grond. Hij zag het bloed maar daar maakte hij zich geen zorgen over.

Uren lang zat hij daar in dat kleine kamertje terwijl Brigitte aan de andere kant van de deur zat te wachten. Ze had al paar keer geprobeerd met hem te praten maar het lukte haar niet. Nadat Eric helemaal uitgeraasd en uitgehuild was liep hij voorzichtig naar de deur en opende die. "Eric?" Brigitte die verschoten was keek hem aan en zuchtte van opluchting. Ze bekeek hem eens goed en zag dan zijn bebloede handen. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ze hem voorzichtig. Ze nam voorzichtig zijn hand vast en bekeek de grote wonden op zijn hand. "Ik had geen controle over mijn emoties, sorry." Zei de man stil en keek haar even aan. "Geeft niet. Kom, we gaan je hand verzorgen." Zij trok hem mee naar de keuken. "Hoe komt het dat je zo hard bloed?" Ze nam zijn handen voorzichtig vast en hield die onder stromend water. Beiden zagen ze hoe het bloed van zijn handen verdween en de wonden tevoorschijn kwamen. Toen het water zijn wonden raakte trok hij even zijn handen weg van de pijn. Brigitte draaide direct haar hoofd naar hem voor te zien of alles inorde was.

"Doet dat nooit meer he." De vrouw plakte een stukje tape op de windel, die zij rond zijn rechterhand had gedaan, aangezien hij een diepe wonde in de palm van zijn hand had. Zij keek de man aan na haar woorden die ze zei en ze zag dat hij haar al aan het bekijken was. "Voila se." Ze wendde haar blik af, want ze begon zich een beetje ongemakkelijk te voelen aangezien hij bleef kijken. "Bedankt voor de goede zorgen, Brigitte." Zei de man. Zij keek hem weer aan. "Dat is graag gedaan." Ze keken elkaar diep in de ogen aan. Hij hief zijn hand op en bracht die naar haar hals. Het was duidelijk dat ze hier beiden niet over nadachten. Hun hoofden kwamen steeds dichter bij elkaar en uiteindelijk raakten hun lippen elkaar. Eric verschoot van zichzelf dat hij dit deed, maar hij genoot er duidelijk van. Ook Brigitte verschoot hiervan, maar ook zij had er momenteel geen problemen mee. Hij kon dit wel beschrijven als hemels. Hij had altijd gedacht dat kussen met een vrouw niets voor hem was, maar nu op deze moment vond hij het goed. Al was kussen met een man veel leuker voor hem, daar zit meer passie achter, vond hij. Hun lippen geraakten uit contact en hun ogen bleven elkaar aanstaren. "Sorry..." Zei de man stil. Zijn hand lag nog steeds in haar hals en haar handen gleden van zijn hals richting zijn borstkas. "Dit mag niet meer." Zei ze stil.

-----------------------------------------------------------

Speciaal voor @ilselamonacafreak
Gelukigge verjaardag!!!