1-Ateşe Neler Oluyor?-

2.7K 171 7
                                    

Hızla koşarken dikkatsizliğim yüzünden omzumu ağaca çarpıp yere yığıldım.

Omzum acımamıştı. Ama kızım zarar görmüş olabilirdi. Oturduğum yerde battaniyeye sarılmış kızıma baktım. İyi gözüküyordu. Hala uyuyordu.

Hızla ayağa kalkıp kızımı iyice sardım kollarım ile sonra Koşmaya devam ettim. Koşmalıydım. Kaçmalıydım. Peşimdeydi.

Ateşten kaçıyordum. Oğlumun ve kızımın babasından, kocamdan.

Gecenin karanlığında ormandaydım. Üstelik hiç gücüm kalmamıştı. O lanet olası adam (ateş) yüzünden hiç gücüm kalmamıştı.

Benim gücümü yiyip bitirdi.

Üstelik kızımı ondan korumalıydım.

YAKLAŞIK 8 AY ÖNCE...

"Lanet olsun benden nasıl böyle bir şey isterler. O benim yarın karım olacak üstelik karnında ki de benim kızım..." dedi Ateş olabildiğince kısık sesle.

Neden misafir odasında benden gizlice konuşuyordu.

Ve dediği şeyler, beni ve kızımı kastediyordu.

Elimi karnıma götürüp ellediğimde Ateş "Masal evde konuşamıyorum... Tamam geliyorum. Yarım saate orada olurum. Hem orada daha rahat konuşuruz" dedi ve telefonu kapadı.

Kapıya doğru yaklaşırken hızla yüzümde ki ifadeyi silip bir gülümseme yerleştirdim ve odaya yeni giriyormuş gibi yaparken Ateş ile çarpıştık kapıda.

"Hayatım ne işin var burada?" diye sordu Ateş tek kaşını kaldırarak. Haliyle beni gördüğüne şaşırmıştı.

"Şey aşkım, sana bakmaya geldim senin bu odada ne işin var." dedim sırıtarak.

Acaba kiminle konuştuğunu sorsam mı?

"Düşündüm de bu oda kızımızın olsun." dedi masum bir şekilde sırıtırken.

"Daha dün dedin ya yatak odamızın yanında ki oda olsun diye. Bende kabul ettim. Hem bu odayı Martin ve Güneş için ayırmıştık. Bize geldiklerinde kalsınlar diye."

"Aaa evet doğru. Neyse unut gitsin. Benim çıkmam gerekiyor." dedi yanımdan geçip gidecekken.

"Nereye?" diye sordum arkasından bakarken.

Bana döndü ve "İşim var" dedi.

Ona yaklaştım ve tek kaşımı kaldırarak "Neymiş o iş?" diye sordum.

Biraz durduktan sonra "Bebeğimiz odası pembe mi olsun, beyaz mı?.... Mavi olmaz zaten. O artarnatif kafadan silindi. Nede olsa kız." dedi ve bana baktı.

Konuyu değiştirmeye çalışıyordu. Kesin benden bir şey saklıyordu. Lanet olsun...

"Beyaz" dedim soğuk bir şekilde. Dudaklarıma eğilip dudaklarımı, dudaklarına bastırdı.

Arkasını dönüp aşağı kata indi. Bunu evde yankılanan ayak seslerinden anlayabiliyordum. Daha sonra ise dış kapının kapanma sesi yankılandı evde.

Ben ise Ateşin beni bıraktığı yerde sorutmuş boşluğa bakıyordum.

Neyden bahsediyordu acaba. Ne demekti 'o benim karım ve kızım benden nasıl böyle bir şey istersiniz?'

Kimler ne istiyorlardı benden ve kızımdan. Bunu öğrenmenin tek bir yolu var. Ateşi takip edip neler olduğunu öğrenmek.

İkişer, İkişer aşağı kata inip askılıktan montumu aldım. Kapıyı açıp garaja ilerledim. O sırada Ateş spor aracımız ile garajdan çıkıyordu.

Bir köşeye saklandım ve Ateşin uzaklaşmasını bekledim. Umarım beni görmemiştir.

Garaja girip Ateşin yeni aldığı motorun başına geldim. Kaskı taktım ve motora binip çalıştırdım.

Biraz yavaş yavaş ilerledikten sonra motor sürmeyi bilmediğim aklıma geldi. Zaten kontrol edemiyordum benden ağır bu motoru (kilo olarak).

Motoru köşeye bırakıp bir taksi aradım. Ateş çoktan gözden kaybolmuştu. Ama ikimizinde telefonuna indirdiğim uygulama sayesinde onu adım adım nereye gittiğini takip edebiliyorum.

İlk önüme gelen taksiyi durdurup arka koltuğa oturdum.

Adam "Nereye gidiyoruz abla" diye sordu.

"Bir dakika sen sür ben söyleyeceğim." dedim ve telefonu çıkardım montumun cebinden.

Uygulamayı açtım. Ekranda bir yazı yazdı. "Üzgünüz. Karşı tarafta bir kayıtlı cihaz yok..." yazıyordu.

"Lanet olsun uygulamayı kaldırmış." dedim sitem ederek.

Taksici "Ne oldu abla. Hem nereye gittiğimizi daha söylemedin?" dedi.

"Sen beni aldığın yere tekrar bırak en iyisi" dedim öfkeyle.

Taksi motorun yanına beni bırakınca motoru sürükleye, sürükleye garaja koyup eve girdim.

Nereye girmişti bu adam? Neden beni geçiştirmişti. Neden öyle şeyler söylemişti telefonda ki konuştuğu kişiye. Üstelik kiminle konuşuyordu?

Ateş bazı işler çeviriyor sanırım. İkinci kitabın ilk bölümünden saygılar, sevgiler. Sizi seviyorum. Kitap okuyan herkesi seviyor. 😘

Tarih 26 Şubat 2017

Atarlı Melez 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin