My Amnesia Good Boy (On Going)

♥Chapter 7♥

With you im a beautiful mess...

Nandito ako ngayon sa tapat ng bahay nila Luke. Nang biglang pumatak unti unti ang ulan... naka sandal lang ako sa aking motor at nakatingin sa bahay nila.

Bakit nangyari yun?. Bakit hindi mo sakin sinabi?

Nang bigla namang may lumabas sa bahay at laking gulat saakin.

"Ja-- jacq?" Nanlaki ang mata niya at hindi makapaniwalang makita muli ako. Ni....

"Tita Claire?." Tanong ko.
"Anong ginagawa mo dito?. Iha" tanong niya na ikinatayo ko ng maayos.
"Tita totoo ba?." Nakayuko kong sabi.
"Uh Jacq.." tinignan ko siya.
"Bakit tita? Bakit hindi niya sinabi sakin?. Tita bakit?" Tanong ko.. malapit nang pumatak ang luha ko.
"Pumasok ka muna." Tumango nalang ako.

Pinaupo niya ako sa upuan sa dining.

****

"Simula ng bata siya sa mga sa mga kaibugan ko ang tito Luis niya siya nakatira kaya close niya sila Aldren at Eric ang mga kababata niya. Simula nung 12 siya nag rereklamo nasakin ang mga tito at tita niya na ang bilis daw niya makalimut. Simula ng umuwi ako ng pinas wala na ang tito at tita niya amg mama't papa nila Aldren namatay sa accidente. Pag kauwi ko niyakap ko ng mahigpit ang anak ko..... 15 na siya at 1 taon na patay ang mga magulang nila Aldren at buti marunong silang mamuhay nang silang magkapatid lang kasama na ang anak ko parang na nga silang magkakapatid. Nang makwento sakin ni Aldren na may Short term memory lost daw si Luke halos parang pinatay ako dahil baka anytime....... pati ako makalimutan na niya..." naiiyak na sabi ni Tita pero bakit sakin hindi manlang nasabi yun.
"Pero bakit sakin tita wala naman siyang nasasabi." Sabi ko napatingin siya sakin at pinipigilan niya munang wag umiyak.
"Hindi ko saknya pinaalam yan dahil nga diba baka madagdagan ang stress niya kaya tinago na namin. Simula ng mag tagal. Sinabi na namin sakanya." At dun na niya ako tuluyang kinalimutan. "Kaya po ba siya nawala bigla dahil nakalimutan na niya ako? Na pati ako nakalimutan niya.?" Tumango unti unti si tita. Nasasaktan ako.. naiiyak ako..  "Pero tita bakit hindi niyo ko pinakilala saknya. Bakit tita. Bakit wala kayong sinabi sakin." Nanginginig na sabi ko. "Dahil pati ikaw Jacq nag laho na. Kaya hindi ko na pinaalam sayo iha. Dahil akala ko lumayo ka na sa anak ko. Dahil pa ti ikaw nawala." Sabi niya. May point si tita dun dahil nag pakalayo nadin ako nun dahil ang buong akala ko talaga nun iniwan na niya ko... hindi ko parin magawang hindi maguluhan.  "Ngayon tita na iintindihan ko na." Sabi ko at yumuko
"Simula ngayon bibigyan ko siya ng bagong memorya. Bagong kaligayihan. Hindi ko na siya papakawalan. Babantayan ko siya." Sabi ko tumayo ako at tumalikod na ako kay tita pero pumreno muna ako. "Na kahit may humadlang hindi ako bibitaw hanggang sa maalala niya ako... O kahit hindi man niya ako maalala." At tuluyan nang umalis.

Nag drive na ako paalis.

******

Luke's POV

Papunta ako ngayon sa tambayan ng DMB dahil inaantay na ako nila John dun. Habang nag lalakad sa hallway may biglang humablot sakin.

"Sa susunod na lumapit ka pa sa DMB lalo na kay Jacq. Papatayin talaga kita." Sabi ng lalaki. Sobrang laki ng mata ni Luke wala man siyang makita dahil madilim sinagot padin niya ng matapang ang lalaki. "Eh ano bang problema mo. Wala naman akog ginagawang masama sayo ah." Sabi ko
"Wala? Nga ba. Alam mo dahil sayo napapahamak si Jacq dahil sayo naging mahina siya ng 3 taon. Pero buti nalang naka move on nadin siya pero ano! BUMALIK KA!" sabi ng lalaki. Nung sumigaw yung lalaki arang may natatandaan siya sa boses na iyon. Parang pamilyar sakanya.
Hindi na siya naka sagot ng itulak siya ng lalaki. "Humanda ka talag Luke nasa tabi tabi lang ako at pinagmamasdan ka." At tuluyan ng umalis ang lalaki.

Ano bang kasalanan ko?.

Anong kinalaman ko sa pagmomove on ni Jacq?

Anong hindi ko alam.

Anong BUMALIK AKO?

Hindi ko maintindihan.

"Oh Luke!" Bati ni Bella
"Hey! You alright?" Tanong ni Jam
Tumango naman ako
"Ang tagal mo san ka ba nag punta?" Tanong ni Gab. Tinignan ko siya saglit "ah wala may inutos kasi si Miss Cha." Sabi ko na ikina "ahh" nalang nila.
Tinignan ko si Jacq na nakatingin sakin pero una siyang umiwas. Tinignan ko siya at biglang may nag flash sa utak ko.

Kahit anong mangyari tayo at tayo parin hanggang huli! Forever and Always.♥

napahawak ako sa noo ko.
Ano yun?

Sino yun

Sino yung babae?

Ano ba kasi talaga siya sa buhay ko?

Isa din ba siya sa nakalimutan ko?

Kung hindi lang kasi lumalala ang sakit ko edi sana hindi ako nag dudusa nang ganito..

Bigla namang nag ring ang phone ko. Kinuha ko ito.

[Hello?] Tanog ko rito.
[Nak. Mamaya dumiretso ka dito sa SM ha.] Sabi ni Mama. Hah bat naman
[Ah si..ge? Ma?] Hindi ko sure pero sige nalang.
[Sige nak bye] at inend na niya.

Para san naman yun.?

*****

Nandito na ako ngayon sa SM
Sa Vikings daw sabi eh.

Nakita ko naman agad si Mama na may kasamang mga business partner ata? At may babaeng naka talikod hindi ko makita.

"Hi ma" bati ko at nginitian lang ang mga kasama niya
"Wow this is your son?" Tanong ng lalaki. Tumango at ngumiti si mama
"He's Hondsome" sabi nung babae
"Ang Perfect!" Tumayo naman yung babaeng naka talikod kanina.

"Hey im Nica." Sabay lapit ng kamay niya sakin. At nilapit nalang din.

"Uhm ma bakit para san toh?" Tanong ko kay mama

"Uh umupo ka muna anak" sabi ni Mama umupo na ako
"Sila ang business partner ko. At ito ang anak nila" turo ni mama.
"Okey so parasan pa ma na pumunta ako dito?" Sabi ko
"Nagkaron kasi kami ng masmaangat na project and we need you both Nica and you yo be a buisness partner if ever na we need assistant. Anak buisness partner lang naman" napakamot ako ng ulo. Hays. Ano toh?. Ano bayan..

"Uh ok." Sabi ko

"Perfect" sabi ni Nica.

Bat ganun parang may nagcocontrol sakin na wag pumyag. Na ayoko.

Hay..