Accidentally Inlove

Chapter 2: Thinking

Around 9am in the morning, nagising ako mabuti nalang at walang kuya airon na gumambala sakin. Okay lang naman kase kahit tanhalee na magising, dahil bakasyon parin. Excited na ako pumasok sa bagong school na papasukan ko. Makakasama ko na sila kuya, at bf. I hope na tuloy tuloy na to. Na makalimutan na sya.

"Hoy manang! Bakit ka nakatulala diyan! Hahah lalo ka pumapanget!" Nakakalukong sabi ni kuya.

"Hoy ka rin tanda! Pakialam mo ba,.eh moment ko to eh. Tyaka kong panget ako. Panget ka rin, eh magkapatid tayo eh! Hahah!"

"Sa mukha kong to? Panget? Wala ka talagang taste pag dating saming mga lalaki hahah." -kuya.

"Alam mo kuya, bat di kaya umalis ka nalang sa pintuan at lisanin tong kwarto ko. Panira ka ng araw eh, ang aga aga mong mang asar.!"

"Makaalis na nga lang, bye manang hahah."

Babatuhin ko na sana si kuya ng unan, eh kaso nakatakbo agad ang tanda na yun. Naninira nanaman ng araw, panira ng moment. Tsk. Hahah.

--

Tumingin muna ako sa orasan, pasado  9:30am palang naman. Bukod sa di naman gaano mainit yung panahon ngayon, so pwede pa ako mag jogging.

Dali dali akong naligo at nagbihis, black leggings and white t-shirt and Nike black shoe. Dali dali akong bumaba at kumain ng bfast.

"Oh baby, mag jojogging kaba?" Tanong ni mommy.

"Yes mommy, hanggang dun lang naman sa park mommy, hindi po ako lalabas ng subdivision."

"Okay baby. You make sure na di ka lalabas ng subdivision ha. Its for your own safety. Take care." -mommy.

"Yes mommy. Sige po, I go ahead. Muah!"

Sinuot ko na ang earphone, at lumabas na sa bahay. Nagsimula na akong magjogging hanggang sa makarating ako sa park. Ang daming tao, at mga batang naglalaro. May naalala akong isang batang lalaki noon.

Flashback..

May nakita akong tatlong mga bata na inagawan ng laruan ang isang bata. Umiiyak ito dahil sa pang aasar sa kanya ng tatlong batang lalaki. Lumapit ako.

"Hoy! Ano yan, bat kayo nang aaway bad yan ah!." Pagmamaldita kong sigaw sakanila, na agad na nagtakbuhan sila.

"Hoy bata! Bakit nag iisa ka? Nasan magulang mo? Okay ka lang ba?" Tanong ko sa batang lalaki na kanina lang ay umiiyak.

"Salamat sa pagtanggol sakin. Wala akong kasama, mag isa lang ako, sanay naman kase ako maglaro ng mag isa. Ikaw? Naglalaro ka rin ba dito?" Pagtatanong niya.

"Sinamahan ko lang yung kuya ko, ayun sya oh, nag lalaro kasama mga kaibigan niya." Sabay turo ko sa kuya ko na nakikipag habulan kasama mga kalaro niya.

"Ikaw, ano ginagawa mo dito? Sino kalaro mo?" Pagtatanong ko sakanya.

"Wala akong kasama. Mag isa lang ako, wala kase ako kalaro kaya mag isa nalang akong naglalaro."
"Ano nga pala pangalan mo?"

"Ako si Andie. Ikaw?"

"Ang cute naman ng pangalan mo. Ako nga pala si Xhel. Gusto mo maglaro tayo?"

"No thanks, di kase ako mahilig maglaro, sinamahan ko lang talaga kuya ko."

"Sige, libre nalang kita ng ice cream, teka lang ha." Tumakbo sya para lumapit at bumili dun sa manong na Sorbeteros.
"Andie, sayo tong isa, akin naman tong isa."