Part 2.2

21K 1.9K 10
                                    

[ Unicode ]

ကျွန်​​တော် ခုထိအိပ်မပျော်နိုင်သေး...။
စာကြည့်စားပွဲပေါ်ကနာရီလေးကိုလှည်းကြည့်မိတော့ အချိန်က ည1နာရီ25မိနစ်တိတိ....။

အရင် ဒီချိန်တွေဆိုကျွန်​​တော် အိပ်ပျော်နေလောက်ပါပြီ။
ဒီနေ့မှ ညနေကကိစ္စကိုပြန်ပြန်တွေးမိနေလို့ အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်နေသည်မှာ
ခံစားချက်နှစ်ရပ်နှင့်...။

ပထမတချက်က သူ့အတွက်စိတ်မကောင်းဖြစ်တာ...။
ဒုတိယတချက်က ရှက်တာ...။
ကျွန်​တော်... ကျွန်​တော် Hyungရဲ့ခေါင်းကို....ဖက်....ဖက်ခဲ့...aigoo...ပြန်တွေးကြည့်တာနဲ့တင် လူက ကတုန်ကရင်ဖြစ်ချင်လာသည်။

^Oh~~Everytime..I see you^

ထွက်​ပေါ်လာ​သောအသံ​ကြောင့်
အတွေးလေးတွေကိုခဏရပ်ပြီး မြည်နေတဲ့ဖုန်းရဲ့တည်နေရာကိုရှာရသည်။
နောက်မှ ခြုံထားတဲ့စောင်အောက်ကနေရတော့သည်။

"Hello...."

✆အွန်း... Baek.... Hyungပါ ✆

သူ...?

"Chan...ChanYeol Hyung?"

✆အွန်း...Baek!
Hyung Baekကိုပြောစရာရှိလို့ ✆

"na....nae...ပြောလေ"

Arshi!!!! ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိနဲ့ လက်ဖျားခြေဖျားတွေအေးစက်လာတာကြောင့် ခြုံထားတဲ့စောင်ကို လည်ပင်းအောက်ထိဆွဲတင်လိုက်မိသည်။

✆ညနေကကိစ္စကျေးဇူးပဲနော်Baek... Hyungလည်းနည်းနည်းလေးစိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားလို့✆

"အာာာ မဟုတ်တာ ရပါတယ်"

✆ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေးဇူးတင်တာ တကယ်ပါကွာ...  Baekကိုရင်ဖွင့်လိုက်ရလို့ထင်တယ် ရင်ထဲပေါ့သွားသလိုပဲ✆

ကျေနပ်ပါတယ်လေ...။

"Nae!"

✆Hyung ပျင်းနေတာ...
အဲ့တာနဲ့ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောရင်း စကားပြောရအောင်ဆက်လိုက်တာ.... Baekရဲ့အခန်းကမီးလင်းနေလို့လေ
Baekမအိပ်သေးရင်Hyungနဲ့စကားပြောပေးပါလား✆

Hyungအတွက်ဆို....

"Nae ပြောပေးမယ်လေ"

✆Hyungအခု ဝရံတာမှာ ✆

သူကဝရံတာကိုထွက်လာစေချင်သလို စကားပြုတာကြောင့် ကုတင်ဘေးကထိုင်ခုံပေါ်လွှားထားတဲ့ အနွေးထည်လေးကိုအမြန်ကောက်စွတ်ကာ သူ့ကိုမြင်နိုင်မဲ့ အပြင်ဘက်ဝရံတာဆီထွက်လာခဲ့သည်။

SilentWhere stories live. Discover now