Kain at Abel

Unang Kabanata (ii)

Bagsak pa rin ang katawan ni Paolo sa kanyang silid. Habang nakahiga si Paolo ay may kausap ito sa telepono, ang kanyang matalik na kaibigin – si Mia.

"Well Paolo, you just have to tell me what happened last night. Ok na ba kayo ni Seth?" Nagaalalang wika ni Zaria mula sa kabilang linya.

"Ok naman kami ni Zeth. Hinatid pa rin naman nya ako pauwi. It's just a petty quarrel, the usual." Matamlay na sagot ni Paolo.

"Oh well, sabagay lagi naman kayo ganyan ni Seth. Maiba tayo, you've been so silent about the dare last night. Baka naman gusto mong i-share ang nangyari." Pilyang tanong ni Zaria.

Napailing lamang si Paolo, "I lost the dare and that's what happened." Tanging sagot nito at napaisip.

"C'mon Pao, I know you. You're the competitive type, you just don't lose at anything. Details please." Pagpupumilit ni Zaria.

Napabunot ng isang malalim na hinga si Paolo, "Ria please, my head is still sinking into two. Pwede next time na lang?" Matamlay na pagtanggi ni Paolo.

"Kill joy. Sige na, but I will remember this, you owe me the details. Go ahead get some more rest. Bye." Paalam ni Zaria.

Pagbaba ng telepono ay napabuntong hininga na lamang si Paolo at napapikit. Naisip nito ang nangyari noong gabing iyon. Nagbigay lamang ito ng bigat sa kanyang dibdib, Wag na nga lang isipin ani nya sa isip. Bahagya syang bumangon upang abutin ang kanyang cellphone. Nagtext ito kay Seth.

Kamusta? Thanks for the ride last night. May alinlangan sa isip ni Paolo habang naghihintay sa sagot ni Seth.

Hang over. Wala yon, what are friends are for, right? Bakas sa mukha ni Paolo ang lungkot.

Friends? Yeah right. Ria called, kinakamusta nya tayo. Nagdadalawang isip na sagot ni Paolo, ramdam na nya ang patutunguhan ng usapang nila.

Hmmmm. So you told her?

Napailing na lamang si Paolo. Nope, I told her we're Ok. It's just the usual.

Ok. Ikaw bahala.

Pumatak ang ilang luha sa mata ni Paolo, are we really not gonna fix this anymore?

Hindi na sumagot si Seth. Mas lalo pang bumigit ang dibdib ni Paolo, malabo pa rin sa kanya ang lahat ng nangyari sa kanilang dalawa. Pinilit na lamang nyang mapaidlip upang matakasan man lang saglit ang mga gumugulo sa kanyang isipan.

"I love you so much. But still I can't make you smile anymore." Naluluhang wika ni Paolo.

"I know Paolo, you love me too much. And I'm sorry for making you feel in pain. But the things between us are not working anymore." Nagaalalang sagot ni Seth sabay ang hawak nito sa mga kamay ni Paolo.

"Is there someone else?" Lakas loob na tanong ni Paolo sabay ang pagpumiglas sa pagkakahawak sa kamay nya.

Bahagyang nabigla si Seth at napatingin sa kamay ni Paolo. Mabilis nitong niyakap si Paolo ng mahigpit. "Wala Paolo and you know it. It's only you all this time. This is about me Pao, I'm not sure anymore if I can hold on to this kind of relationship. I'm really sorry Pao." Bulong nito kasunod ang mas mahigpit pang pagyakap.

Hindi naman kumibo si Paolo, alam nyang tapat si Seth. "Did you ever love me?" Malamig nitong tanong.

Umalis sa pagkakayakap si Seth at tinitigan nito si Paolo sa mata, "I loved you for two years Pao. I did since the first day I said I love you." Tapat na sagot ni Seth, bakas ang kalungkutan sa mukha nito.