A Zombie Apocalypse Story: THE SURVIVORS

SURVIVORS 5

Hai again readers! Sana may nagbabasa pa nito. I'll try my best na sunod-sunod na maka-update. Alam ko kasi ang feeling ng mabitin. Hindi madali :(
I want to dedicate this chapter to denden2214.
I hope you'll enjoy!!

*****

Survivors 5: Another Survivors

"Kailangan ba talaga nating  umalis pa? Ligtas naman tayo dito e. May pagkain na rin."

Nagdito kami lahat sa sala at nagpa-plano sa susunod na hakbang na gagawin namin. Pero heto  kami ngayon.

"Steph, gustuhin man naming mag-stay sa lugar nato pero we also need to move. Di mo masasabing ligtas tayo dito. Nagkalat ang napakaraming zombie sa labas at once na matunugan nila tayo dito. Mamamatay tayo." Paliwanag naman ni Leslie.

"Sa tingin mo, kung lalabas tayo jan ay di tayo mamamatay?"
Tumaas na ang tinig nito.

"Sinabi ko bang hindi? Ang gusto ko lang ipaintindi sayo na walang mangyayari kung nandito lang tayo at naghihintay ng himala ang dumating. Steph, mag-isip ka nga please.." Leslie. She's now frustrated.

I can't blame Stephanie for this. All she want to do is to be safe, but for now. There's no safety place for us in this world. 

" Anong tingin mo sa akin hindi nag-iisip? Huh?
Why won't you all stay here? Mas ligtas dito. Ano bang mapapala niyo sa labas?!"

Tahimik lang akong nakikinig sa napaka nonsense na pinag-tatalunan nila. Sila lang ang nagbabangayang dalawa. Tahimik lang rin ang tatlo. I guess, ayaw nilang madamay sa away ng babae.

"You're hope----"

"We need to find the other survivors out there, maybe they are your mother, father, sister, brother or friends. It explain why we need to."

Pinutol ko ang kaninang  sasabihin ni Leslie. They gone too far, wala naman nangyayari.

"I have none of them."

"But we have, so if you prefer to stay here then we have no choice but to leave you." Final kong sabi.

Napayuko ito sa sinabi ko saka nagtatakbong umakyat ito sa taas. Susundan sana ito ni Cj but I stop him.

"Let her be."

***

"LET'S GO!"

"But stephanie.----"

"What about her?" Putol ko sa sasabihin ni Cj.
He cares a lot for her e?

Tapos na kami at ready na sa pag-alis.

Tinapik ko ang balikat niya na nag-aalangan na iwanan si Steph.
"Don't worry, she's coming."

As if on cue. Lumabas si Stephanie na nakayuko bitbit ang backpack niya.

"See? Told ya."

Saka ko siya iniwan at sumakay sa van.
I smirk. She has no choice but to come.

Whatever her reason is, she wouldn't overcome it without facing it. We're here, and we will help her no matter what.

Now, let's get back to what we have planned.