The Signs

Sign #7

Be contented and happy. Kasi yung mga taong akala mo sila na...ay hindi pa pala.

Kinabukasan ay agad akong nagbihis. Long sleeves, short the yezzy shoes. Nagdala na din ako ng bag just in case.

May narinig akong pop out saaking Telegram at agad kong tinignan kung sino iyon. Napaawang ang bibig ko sa dami niyang sinabi saakin.



Oh sheez. Anong oras na ba? 11:46 A.M? Kailan konna umalis! Agad kong sinend ang ang tinipa kong mensahe sa kanyan...pero joke lang iyon. Hindi ko na lang nireplayan dahil padagdag lang iyon sa oras.

Agad na akong lumabas at agad na naghanap ng masasakyan.

"Aalis ka na?" Habol ni Kiko.

"Oo anong oras na nag hihintay na saakin doon si TJ."

"Oh eh sige..pero teka ano na pala yung pang pitong sign mo?" Sigaw niya.

Inalala ko at agad kong sinigaw sa kanya.

Seventh Sign: Ako'y isasama sa isang lugar at may ibibigay na bulaklak.

"Ha?! Liligawan ka na ba niya agad?!" Sigaw nila.

"Ewan ko...sana!" Sabay tawa ko at agad nang umalis.

Pagkarating ko roon sa Coffee Shop ay natanaw ko agad siyan. He's wearing a long tease then jenas na kulay navy blue. May suot din siyang dogtag at naka eyeglasses. Damn!

"Tij?" Sabi ko.

Abala siya sa pag titipa ng cellphone niya. Agad naman akong may narinig na vibrate sa pocket ko. Agad akong ngumiti.

"Ah, nandyan ka na pala. Upo ka na." Tumayo siya para pa upuin ako.

"Sorry...." Nahihiya kong sabi.

Ngumiti naman siya, "No, don't be sorry. Okay lang. Maaga ata ang nabigay kong time sayo."

"Hindi...kaya ko naman gumising ng ganong oras. Ewan ko ba kung bakit hindi ko nagawa kanina."

"No, no. It's okay." Ngiti niya, "2 hours lang naman akong nag hintay." Nguso niya.

Tinampal ko ang kamay niya. "Sorry na nga."

Tumawa naman siya, "Biro lang. Okay na nga. Apology accepted. Siya nga pala nag order na ko. Kain na muna tayo?"

At nagsimula na kaming kumain. Pagkatapos noon ay agad na din kaming pumunta sa Kennon Road sakay ng kanyang Trailblazer.

"Wow..." Manghang manghang sabi ko.

"Magand ba?" Aniya.

"Sobra! Ang ganda pala dito sa Kennon!" Abala ako sa pag tingin ng mga gusali sa bintana. "Ang daming tao!"

"I told you..." Aniya at huminto na kami sa isang simbahan. "Ready to interview?"

Ngumiti ako, "Sure."

Tinulungan ako ni TJ na maghanap ng i-interviewhin. Marami na din kaming na interview sa umabot na 4 na oras. Naka 5 interviewers din kami.

Siya ang nag ga-guide ng mga hard questions pag hindi ito nasasagot ng mga interviewers. Siya din ang nag sisilbi kong camera man.

"So, how the life of being a byuda po?" Tanong ko sa babaeng ininterview namin.

"Sa una masakit..kasi iniwanan ka niya. Yung akala niyo kayo na sa huli..pero hindi pa din pala. Pero sa kabilang side naman. Okay lang, kasi nandyan naman yung mga anak ko para punan ang kalungkutan ko." Ngiti niya.

Bilib ako sa kanya dahil nakayanan niya ang ganoong problema nang siya lang. Parang si Mommy. Nakayanan niya kahit wala na si Daddy.

Pinunasan ko ang luha ko ng matapos ang interview namin sa babeng iyon.

"Hey? Bakit?" Alalang tanong ni TJ.

Umiling ako at ngumiti. "Wala, naalala ko lang si Mommy sa kwento ni Ate."

"You mean kayo na lang ng Mommy mo ang natitira?" Tanong niya.

Tumingin ako sa kanya, "Yes."

Nagkwentuhan pa kami tungkol sa topic na 'yon. At ng may naisip siya.

"Alam mo. Kumain na lang tayo nito." Sabay labas niya ng isang paper bag.

"Ano 'yan?" Taka kong tanong.

"Chicharon." Ngiti niya at agad siya kumain doon.

"Paborito mo 'yan?"

"Oo naman. Oh dali, kumain ka na muna." Binigay niya saakin yun ata agad kong tinanggap. "Masarap 'yan." Ngiti niya habang inayos ang camera.

"Oo nga. Teka, alam ko to ah?" Ani ko ng matapos kong tikman.

"Chicharong bulaklak." Aniya.

Bulaklak. At agad kong inisip ang nangyari ngayong araw.

Isinama siya ak dito sa Kennon Road. Pinakain ng chicharong bulaklak.

'Isasama ako sa ibang lugar at may ibibigay na bulaklak.'

Check again!!