Herken je me nog?! ~Mainstreet~

~7~

Ik neem de maxicosi waar Hope inligt mee naar binnen. Ze sliep. 'Welkom thuis Hope' zeg ik zachtjes zodat ze niet wakker wordt. Ik zet de maxicosi op de keukentafel. Ik haal Hope eruit. Ik leg haar tegen mijn borsten aan. Ik maak een gebaar met mijn hoofd naar Rein dat ik Hope in haar bedje ga leggen. Rein knikt. Hij streelt nog even over het hoofdje van Hope. Ik loop langzaam naar boven toe. Ik leg Hope in haar Bedje. Ik stop haar goed onder en druk een kusje op haar hoofdje. Ik blijf nog even naar haar kijken. 'Weet je...ik wou je nooit niet omdat ik er alleen voor stond. Maar nu ik hulp krijg ben ik blij dat je er bent. Mamie houdt van je prinsesje' zeg ik lief. Ik veeg snel een traantje weg. Ik zet de babyfoon aan en zet die op een kasje bij haar. Ik loop langzaam naar beneden. Ik trek even een pijnlijk gezicht. Ik had echt nog wat last van de bevalling. Ik zet de andere babyfoon op het tafeltje in de woonkamer. Ik zet de babyfoon aan. Ik loop naar Rein toe en ga in zijn armen staan. 'Ons dochtertje is echt perfect! Ik had geen beter dochtertje en papa kunnen bedenken' zeg ik trots. Rein kijkt me verliefd aan en neemt me beschermend in zijn armen. 'Ik had ook geen beter dochtertje en moeder van mijn dochtertje kunnen bedenken' zegt hij liefdevol. Ik kijk hem vertederd aan. Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas. Ik luister naar zijn hartslag, het is zo rustgevend. Ik kijk naar Rein en druk een kusje op zijn lippen heen. 'Ik kan al niet wachten op haar eerste woordjes, haar eerste stapjes, haar eerste vriendje' zeg ik dromend. 'Ik ook niet babe, ik ook niet' zegt Rein teder. Ik kijk hem verliefd aan en begin hem teder en zeer passioneel te zoenen.