Chapter 4

745 14 0
                                    

---

I woke up really early kahit na late na talaga kami nakatulog. Naalala ko nanaman yung pag-uusap namin ni Jia kagabi. Hay... iniisip ko parin kung anong problema niya.. nila.. nila ni Miguel.

Kung nagtataka kayo kung bakit ako ganito kaApektado... She my friend ofcourse. But she is not just a normal friend for me. She is my Bestfriend. Besides Jho, si Jia talaga ang nanjan for me. She is always there whenever I have problems. Acads, family, team, volleyball, and most of the time about me and Thirdy.

The connection is real for me and Jia. Hindi lang sa loob ng court ang JiBea connection sabi nga ng mga fans. Syempre sa labas din.

Hindi man kami ganoon ka"showy" sa labas o sa mga social media accounts namin like twitter and instagram. We always make sure na off the court we always bond by talking with each other about our personal lives and share or listen sa mga problema ng isa't isa. And sometimes we talk for some pieces of advice.

"Goodmorning Bea." Bati saakin ni Jho.

"Goodmorning din sayo Jho" with matching roll ng eyes. Asarin ko man lang kahit konti ngayong umaga.

"Pwede ba Bea! Ang aga-aga napakaSungit mo!" Inis na sabi niya saakin.

"Well Jho.. I am just returning the favor. Hmmp." MakaTawag to ng sungit saakin parang araw-araw akong ganito ah. Ngayon lang naman. Siya nga araw-araw.

"Hoy! Kayong dalawa! Tumigil nga kayo! Ang aga-aga nambubulabog kayo ng umaga!" Ayan tuloy gising na si Ate Mich.

"Wala man lang Goodmorning Te Mich?" Tanong ni Jho.

"Sa tingin mo anong Good sa morning ha? Eh ginising ninyo ako sa ingay ninyo?" Ay grabe. Well my point naman siya doon.

"Oo na Te Mich! Kami na maingay!" Naks naman si Jho. Maamo ata ito ngayon.

"Pwede ba! If you three will just stand there and will just shout at each other, better leave the room! But if you want to stay, better shut your damn mouths!" Napatigil naman kaming tatlo nang biglang nagsalita si Jia.

Nandito lang kaming tatlo nakatayo. Hindi namin alam ang sasabihin. Never ko pang narinig si Jia na nagalit ng ganito. Well, hindi naman sa hindi siya nagagalit but this is different. Most of the time she will just roll her eyes or will just give us some death glares.

We heared the door opening.

"Ano bang nangyayari dito? Alam ninyo bang 5:30 palang nang umaga?" Nagulat kami ng nakita namin si Ate Ly. Hindi na kasi siya ganoon kadalas dito because she is busy running their business and also playing volleyball for some professional teams.

"Ate Ly, what are you doing here?" -Jho asking with confusion.

"Do you have any problem with that Jho? Ayaw ninyo na ba ako dito?" Sabi ni ate Ly with matching fake cry pa. Si ate Ly talaga.

"Ay grabe Ate. Nagtatanong lang. Nabigla lang kami. Ganda kasi ng babaeng bumungad saamin eh" biro pa ni Jho. Baliw talaga to.

"Sige Jho.. Bolahin mo pa ako. Teka, ano ba talaga ang nagyayari dito? Bat may narinig akong sumisigaw kanina? Sino ba yon?" Tanong ni ate Ly.

Tumingin kaming lahat kay Jia.

"What?" Pagtataray na tanong niya saamin tsaka bumalik ulit sa kama niya at humga.

---

Hindi talaga namin alam kung bakit ganoon si Ji. Kahit nga ako walang alam.

Nandito kami ngayon sa lobby ng Eliazo. Kasama ko si Jho, Mich and si Ate Ly.

"What is happening with Jia? Hindi naman siya ganito noon ha?" -Jho

"Bei. Wala bang sinasabi sayo si Ji na problema niya?" -Mich

"Well kagabi.. She is kind of sad? Ewan ko. But base sa nakita ko kanina.. Eh! I don't know. Maybe she is just having some mood swings." Hindi ko rin kasi alam kung bakit siya ganoon. But I think it is about her ang Miguel.

"I think you're right Bei. Maybe we are just overthinking. Madalas naman na may mood swings si Jia. Siguro mas malala nga lang ngayon. Hehe." I think Ate Mich is convinced with what I've said. Though I am not really sure about it.

"You better ask Jia. I think she is the only one who can answer all your questions." Nagulat kami ng may nagsalita. Ano bang meron? Meron reunion na magaganap? HAHA😂

"Oh Besh! What are you doing here?" Ate Ly asked Ate Den

"Well.. I missed the girls. I think you should also answer your question for me." -Den

"Den. I have also the same answer as yours. To my Question. HAHAHA!" -Aly

---

Lunch na pero No Signs pa rin ng Julia Melissa Morado dito sa Campus. Wala kasing classes and training ngayon ang mga athletes.
So parang mga normal students lang ang may classes dito ngayon.

Habang naglalakad ako. May nakabato lang naman saakin ng basketball sa paa.

"Ouch!" -Bea

"I am sorry Bei. I am really sorry." Nagulat ako nung nakita ko kung sino yung nakatama saakin.

"Ohh Thirdy. No its fine. Okay lang ako." He is kneeling kasi sa floor habang tinitignan yung legs ko.

"You sure? Its not really painful? I can bring you to the Cli--" He sounded really worried.

"Stand up. I'm okay! Sabi ko diba?" I know Its kind of harsh. Pero ang kulit kasi.

"Okay. I'm sorry." NakakaGuilty naman ito.

"I have to go. I have to check Jia pa. Sige I'll go ahead. Bye" -Bea

Nagpaalam ako tas umalis na rin. Baka kasi may makakita pa saamin dito. I know na sinabi niya na ready na siya but there is still a part of me na natatakot na malaman ng tao. Mas mabuti siguro na ganito muna kami.

Nalalakad na ako papunta ng Dorm ng tinawag niya ulit ako.

"Hey Bei! Take care okay?" Namula naman ako dun. But ofcourse hindi niya nakita kasi medjo malayo nadin kami sa isa't isa.

I did'nt say anything but I manage to smile and wave my hands.

Hay Thirdy Ravena! Why are you making this hard for me! But still I love you.

---

Congratulations Ateneo Blue Eagles for winning against FEU in Game 2 of the Semi Finals round! Finals here we go!

Let us support our the Team for their upcoming battle against our rival school La Salle.

Lets pray and hope for the best!

Cheer for ATENEO! ONE BIG FIGHT!

BleedBlue!💙💙💙

Note: Bea in the house kanina to support the team (especially Thirdy) 😊😊

Neo~

Life Of Being An Eagle (ThirBea Fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon