CHAPTER 3 : 100 %

475 14 0
                                    








































            " จองกุก "

            " . . . "

            " จอน จองกุก "

            " . . . "

            " ย่าห์ จอนจองกุก " เสียงหวานในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนไปมีน้ำโหนิดหน่อย แต่นั่นไม่ได้ทำให้คนฟังอย่างจองกุกกลัวเลย เพราะมันไม่มีความน่ากลัวอะไรเลยสักนิด ในทางกลับกัน มันน่ารักซะมากกว่า

            " ขออีกแปบนะ " จองกุกว่าก่อนจะกระชับผ้าห่มสีเทาให้แน่นขึ้นพลางขดตัวอยู่ใต้พื้นผ้านั่น

            " สามวันแล้วนะยังไม่ได้อะไรเพิ่มเลย นายจะช่วยจริงๆไหมเนี๊ยะ " ร่างเล็กที่เริ่มหมดแรงทรุดตัวนั่งปลายเตียงก่อนจะถอนหายใจยาวๆออกมา

            " ช่วยสิช่วย แต่ตอนนี้ขอนอนก่อนนะ " จองกุกเลือกจะชะโงกหน้าโผล่หัวออกมาจากผ้าห่มออกมาตอบก่อนจะมุดกลับไปดังเดิม

            " ย่าห์ จอนจองกุก ตื่นได้แล้ว " ร่างเล็กปลายเตียงนั่นว่าพลางกระตุกชายผ้าห่มพร้อมกับอาการงอแงประสาเด็กๆ แต่แบบนี้จองกุกไม่ใจอ่อนหรอก ก็คนมันจะนอน

            " นอนกินบ้านกินเมืองว่ะ " จากตอนแรกเป็นเสียงหวานเล็กตอนนี้กลับกลายเป็นเสียงทุ้มที่เขาคุ้นหูเป็นอย่างดีมาเอ่ยประโยคว่าเขาแทน

            " เฮ้ย "เหมือนร่างกายจะตอบสนองน้ำเสียงนี้มากกว่า เพราะทุกครั้งที่ได้ยินจะไม่ปฏิกิริยาตอบกลับอย่างเหลือเชื่อ ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่คนสนิทอย่างพี่ยุนกิ หรือเทวดาสุดswagอย่างชูก้า  ร่างกายกลับสั่งให้ต้องตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

            " ทำไม ได้ยินเสียงกูตาสว่างเลยหรือไง "

            " . . . " จองกุกเลือกที่จะไม่ตอบอะไรเพียงแต่กระพริบตาปริบๆมองร่างขาวที่นั่งอยู่ตรงโซฟาตัวเล็กปลายเตียงพร้อมกับถามตัวเองว่างนั่นคือใครพี่ยุนกิหรือเทวดาชูก้า ถ้าจะเหมือนกันขนาดนี้บางทีมันก็แยกยากเกินไป แต่คงไม่ใช่ไอ้รุ่นพี่เขาหรอก

BTS : OH MY GHOST [ KOOKMIN Ft. NAMJIN , ...  ] #ฟิคบ้านพักกมWhere stories live. Discover now