BTS : OH MY GHOST [ KOOKMIN Ft. NAMJIN , ... ] #ฟิคบ้านพักกม

CHAPTER 14 : 100 %

ผลของการที่คนตัวเล็กฟื้นตื่นขึ้นมาหลังจากสลบไสลมานานแสนนานทำเอาทั้งหมอและบรรดาพยาบาลวิ่งวุ่น วิ่งวุ่นแรกคือวิ่งวุ่นมาตรวจเช็คระบบการทำงานต่างของร่างกาย ซึ่งถือเป็นเรื่งปะหลาดมากที่ระบบต่างของร่างทำงานร่วมกันได้เนอย่างดี ดีจนไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนที่เพิ่งตื่นจากการหลับใหล

วิ่งวุ่นที่สองคือวิ่งวุ่นเข้าออกมาเยี่ยมคนตัวเล็กทำเอาทั้งแทฮยองและยุนกิต้องถอยออกมานอกห้อง ทำได้เพียงมองผ่านช่องกระจกเล็กเพียงเท่านั้น เดิมปาร์คจีมินเป็นคนที่อัธยาศัยดีเจอใครก็ทักทายไปหมด ไม่ใช่เรื่องแปลกไรนักที่หลังจากฟื้นขึ้นมาจะมีคนเข้ามาเยี่ยมมากมายขนาดนี้

นานอยู่พักใหญ่ที่กว่าบรรดานายแพทย์ นางพยาบาล ต่างๆจะออกจากห้อง แต่สิ่งนึงที่ทำให้แทฮยองสงสัย คือ ทำไมคนตัวเล็กถึงพูดคุยกับพวกนั้นได้อย่างปกติ แต่พอเป็นเขากับมินยุนกิ กลับจำอะไรไม่ได้เลย

" จีมจำไม่ได้จริงๆหรอ " เสียงแทฮยองดังขึ้นก่อนจะจ้องเพื่อเค้นคำตอบอย่างลุ้น ซึ่งมันไม่ใช่เขาคนเดียวที่ลุ้นกับคำตอบนั้น มินยุนกิที่อยู่ข้างๆเข้าก็ลุ้นไม่แพ้กัน

" อื้อ " เสียงเล็กตอบออกมาทำเอาทั้งสองคนแสดงสีหน้าหมดหวังออกมาอย่างปิดไม่มิด คนตัวเล็กเห็นแบบนั้นยิ่งต้องพยายามกลั้นหัวเราะแต่ไม่รู้ว่ากลั้นอีท่าไหนถึงไหนหลุดหัวเราะลั่นห้องออกมาก่อนจะค่อยยกยิ้มทำตาสระอิปิดท้ายใส่ ทำเอาสองคนตรงหน้ามองหน้ากันอย่างงงก่อนจะเริ่มตัวว่าโดนไอ้คนตัวเล็กตรงหน้าหลอกให้เสียแล้ว

" จีมมมมมมมมมมมมมมม " เสียงแทอยองลากยาวก่อนจะโถมเข้าก่อนคนตัวเล็กกว่าอย่างจีมินอย่างแรง ถ้าถามถึงต้นตอการสนิท เรื่องเริ่มจากการที่พี่นัมจุนหาสถานที่พักผ่อนให้กับบรรดาหมอๆทั้งหลาย พี่จินเลยแนะนำบ้านพักเขาไปเลยได้รู้จักคนตัวเล็กนี่ ไม่รู้ว่าทำไม ถึงแม้จะไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น แต่ตลอดเวลาที่รู้จักกันอยู่ด้วยกันกลับไปอึดอัดเลยแม้แต่น้อย เป็นเรื่องแปลกมา แต่ที่แปลกอีกอย่างคงเป็นคำที่ใช้เรียกชื่อเขานี่แหละ..