Little Black Dress ft. Louis Tomlinson

Deel 12

Niall P.O.V:

"Ugh... waar kunnen ze zitten! Louis neemt zijn telefoon niet op. Hij neemt nooit zijn telefoon NIET op. En Lexy..." schreeuw ik wanhopig tegen de jongens. "Wow. Calm down. Doe niet zo hysterisch. En wat ik al helemaal niet snap, waarom maak je je zo druk. Waarom maak je je zo druk over Lexy?" zegt Liam, proberend om geen woede aanval te krijgen. "Oke, Liam. Kan ik jou even onder 4 ogen spreken?" vraag ik. Liam knikt. We lopen naar de keuken. Liam wacht op antwoord. "Oke, ik heb dit nog nooit verteld aan jullie maar ik moet dit gewoon kwijt. En jij bent degene die ik het meest vertrouw." zeg ik wanhopig. "Oke. Ga verder." zegt Liam. Ik zucht even en ga door met mijn verhaal. "Vroeger toen ik 3 was, had ik een zusje. Ze is om een of andere manier weggehaald, waarom weet ik niet." vertel ik. "Oke, en wat heeft dit met Lexy te maken?" vraagt Liam verbaasd. "Kijk hier maar eens." zeg ik zenuwachtig. Ik haal en fotootje uit mijn portemonnee en laat het aan Liam zien. Hij schrikt. "Niall, waarom vertel je ons dit nu pas?!" zegt Liam wanhopig. "Toen we Lexy vonden, wist ik dat er iets niet klopte. Toen Louis wegging met haar. Heb ik dat fotootje bekeken en toen snapte ik het. Lexy is waarschijnlijk mijn zusje!" Liam pakt het fotootje en bestudeerd het. Hij geeft het terug en knikt. Plots hoor ik de deur opengaan en daar staan Harry en Zayn met bezorde en boze gezichten tegelijk. Ze hebben dus afgeluisterd. Ik loop de keuken uit en verlaat het appartement. Ik loop naar mijn appartement en ga op mijn bed liggen. Ik barst in tranen uit en.voor ik het weet val ik in slaap.

Louis P.O.V

"HELP!" roep ik zo hard als ik kan. Waarom is deze plaats uberhaupt in een hotel? "Het werkt niet Louis. We komen hier toch nooit meer uit." zegt Lexy bezorgd. "Ik verveel me, ik heb honger en mijn arm doet pijn." zeur ik. Ik zucht. "Laten we gaan zingen." stelt Lexy voor. "Little Things." Ik knik en we beginnen.

Your hand fits in mine, like it's made just for me.
But bear this is mind, it was meant to be.
And I'm joining up the dots with the freckles on your cheecks. And it all makes sense to me.

I know you've never loved, the crinkles by your eyes when you smile.
You've never loved, your stomach or your thighs.
The dimples in your back, at the bottom of your spine.
But I'll love them endlessly.

I won't let these little things slip out of my mouth.
But if I do, it's you.
Oh it's you, they add up to.
I'm in love with you.
And all these little things.

You can't go to bed, without a cup of tea.
And maybe that's the reason that you talk in yout sleep.
And all those conversations are the secrets that I keep.
Though it makes no sense to me.

I know you've never loved the sound of your voice on tape.
You never want to know how much you weigh.
You still have to squeeze into your jeans.
But you're perfect to me.

I won't let these little things slip out of my mouth.
But if it's true, it's you.
It's you, they add up to.
I'm in love with you.
And all these little things.

You'll never love yourself half as much as I love you.
You'll never treat yourself right.
Darlin, but I want you to.
If I let you know I'm here for you.
Maybe you love yourself like I love you, oh.

I've just let these little things slip out of my mouth.
Cause its you, oh it's you.
It's you, they add up to.
I'm in love with you.
And all these little things.

I won't let these little things slip out of my mouth.
But if it's true, it's you.
It's you, they add up to.
I'm in love with you.
And all your little things.

"Wauw, wat heb jij een prachtige stem." zeg ik. Ze giechelt. Wat is ze toch schattig als ze giechelt. "Weetje Louis, toen ik zong I'm in love with you, meende ik dat." Ik schrik. Ik merk ook dat zij schrikt. Ze doet haar handen voor haar mond. "Dat meende ik ook." zeg ik zonder dat ik het weet.

SHIT!