Sisli bir geçmişten geriye kalan hayat kırıntıları...
Cam parçaları ayağına batarken yürüyebilir mi bir insan..?
Gölgelerde yaşayan birinin güneş görmesi kadar saçma,sıcağa hasret kalması kadar normal...
Işığa koşmak isteyip geri geri yürümek..
Gölg...
Odasına girdiğimde üstünde hiç bir şey yoktu. Sadece göğüslerini sımsıkı saram sütyeni ve kalçalarını aşırı derecede belli eden dar pantalonu. Onu öyle görünce bilmiyorum bu Selin'in (sevgilim) vücudundan daha inceydi daha küçük aöa belirgin hatları vardı. Tabi o her klasik kızın verice tepkiyi vererek hemen üstünü kapadı ve beni odadan kovdu.
"Güzelmiş" dedi Buğra "Ne?" Diye sordum odamdaki mini buzdolabından aldığım kolayı içerken "Kız güzelmiş" "Al senin olsun" dedim göz devirip kolamı yudumlarken. "Adı neydi?" Diye sordu Mert. "Arya" dedim. "Yani kimse nerden geldiğini ne yaptığını ve neye benzediğini bilmiyo?" "Neye benzediğini biliyoruz. Elflere benziyo" dedi Buğra. Ona göz devirdim. "Elfler güzel olur" dedim. Çünkü öyleydi. "Abi bu ne dal mı,ot mu. Taş gibi kız. Eğer onunla zorla evlenmek zorunda olmasaydın onunla zaman geçirirdin" dedi Buğra. "Hayır Selin-" "Selin var biliyoruz her neyse" dedi Mert ve oyuna geri döndü. "Tıp okuyomuş. Yurt dışında bir sürü yerde yaşamış" dedim. "Bu kadar mı?" Diye sordu Buğra. "Evet." Dedim. Onu konuşmak istemiyordum. Bu canımı sıkıyordu çünkü. "Odaya girdiğinde ne yaptı." Güldüm. "Sütyenliydi ve her kızın verdiği tepkiyi verdi." "Şu an burda olduğuna göre vermemiş" Göz devirdim. Bu çocuk aptaldı. "Üstünü giyindi" "Demek ki sen ve 6 arkadaşından hoşlanmadı" dedi ve piç piç güldü Buğra. Kola kutusunu ona fırlattım.
....
ARYA Saat 2.30 du ve uyuyamıyordum. Hala kabuslar görmeye devam ediyordum. Saat 19.00 da eve gelmiştim, odama girmiştim ve hala da odamdayım. Sanırım kalksam iyi olucak. Belki de bi şeyler atıştırsam iyi olur. Çünkü ortam değişikliğine ihtiyacım vardı.
Odadan çıkıp mutfağa indim. Sanırım krep yapıcaktım. Çünkü oyalanmak için bi şeylere ihtiyacım vardı. Dolaptan malzemeleri çıkartıp karıştırmaya başladıktan kısa bir süre sonra benden başka birinin nefesini içerde hissettim. Ve bu kişi bacaklarıma bakıyordu. Çok aşırı kısa şortlar ve bana çok büyük gelen kapşonlular giyoydum ve altım çıplak gibi duruyodu. (Aşağıdaki resim kıyafet temsili ve Arya'nın olduğu karakter)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Altımda şort var" dedim. "Neden mutfağımdasın?" "Krep yapıyorum" dedim. Gittikçe bana yaklaşıyordu. "Neden" nefesini boynumda hissettim. Bedeni bedenime değiyordu. Ve bu beni HİÇ ETKİLEMEMİŞTİ. "Sen neden bana dayıyosun?" evet ben sordum. Bu kadar da açık sözlüyüm. Gerilemişti. Arkamı döndüm ve tezgaha yaslandım. Gerilemişti ve şaşırmıştı. "Sana dayamadım ama sanırım sen öyle olmasını istiyosun" dedi. Komik. Arkamı dönüp pişirmeye başladım. "Her neyse" dedim. "Evimde dolanıp eşyalarımı kullanmanı istemiyorum" "Ben de" dedim. "O zaman git! Bunca zaman nerdeysen oraya geri dön" Bunca zaman nerdeysen oray geri dön
Bunca zaman nerdeydim ben. Toprağın altında? Karanlıkta. Acı diye adlandırılan şeyi kalbinde? Ben bunca zamandır nerdeydim? Ben hiçlikte kaybolmuştum. Ve hiçlik her zaman car olmamıştır. Öyle olmalıdır. Olmayan bi şeye nasıl dönebilirdim. Ondan kaçarken?..
"Bunları neden bana veriyosun?" Kendime geldiğimde bir tabak öeyveli nutellalı krep tabağını Uygar'ın elinde gördüm. "Ye" dedim. "Hepsini nasıl yiyim ne dediğimi duymadın mı sen! İyi misin?" "Ne?" "Elin tavaya yapıltı. Parmaklarını yaktın gerizekalı iyi misin!?" Bunu farketmemiştim. Acıyı hissedemiyordum. "Ben hallederim afiyet olsun" diyip odama çıktım. Uyumam gerekiyordu. Ama aynı zamanda da uykuya dalmamam. Ve elimi halletmem lazımdı.
